-Γραφικότητες?
-Σαφώς.
-Ακίνδυνες?
-Όχι και τόσο.
-Μπάσταρδα ψυχοπροϊόντα και αποπαίδια της κρίσης?
-Προφανέστατα.
-Διδακτικό όμως: Τον είχες κάποτε και λινκ στο μπλογκ σου. Του έχεις αφήσει και 20-30 σχόλια στο κύλισμα του χρόνου.
-Με τόσες μαλακίες που έχω κάνει στη ζωή μου, απορώ πως τη γλίτωσα και δεν έπεσα στην πρέζα.
-Όταν κοιτιέσαι στον καθρέφτη, μουτζώνεσαι καμιά φορά?
-Ναι. Συχνά.
-Την παλεύει ο τυπάς?
-Δε νομίζω. Η δημόσια προτροπή σε σύσταση, συμμορία και διάπραξη δολοφονιών δείχνει πως δεν την παλεύει.
-Οι αναγνώστες του, την παλεύουν?
-Θέλω να ελπίζω πως ναι, αν και δεν το πολυπιστεύω. Και μόνο που ούτε ένας δεν βρέθηκε να τον ξεχέσει, είναι κάτι που δείχνει πολλά.
-Τελικά όπου ακούς Ατλαντίδα είναι να τρέχεις, έτσι?
-Έχει αποδειχτεί περίτρανα πλέον.
-Τελικά οι Πακιστανοί και οι γύφτοι έχουν ή δεν έχουν ψυχή?
-Σάλτα και γαμήσου κι εσύ...
-Τελικά ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης ήτο ποιός?
-Αυτός! 1-0. Πάντως ο Αρμάνδος ήτο ακίνδυνα γραφικός.
Τραγούδι.
Μαύρη Μαγιονέζα, Σύνθημα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Mi-la-re,
mi-la-re-si