Αποδίδοντας τα εύσημα στον εξαγωγικό προσανατολισμό της οικονομίας

Το τελευταίο διάστημα, ο όρος «εξωστρέφεια», χρησιμοποιείται ευρέως στον επιχειρηματικό χώρο ως η ικανή και αναγκαία συνθήκη για την ανάκαμψη της οικονομίας. Τι ακριβώς όμως εννοούμε με τον όρο «εξωστρέφεια» και πως θα μπορέσουν οι τοπικές επιχειρήσεις να ανταποκριθούν;
Για τους περισσότερους, ο όρος «εξωστρέφεια» υποδηλώνει την στροφή των επιχειρήσεων προς εξαγωγικού χαρακτήρα δραστηριότητες και διείσδυση σε νέες αγορές του εξωτερικού. Ωστόσο, αυτή είναι η μία διάσταση της «εξωστρέφειας», αυτή που πρέπει να έχουν ως απώτερο στόχο όλες οι παραγωγικές επιχειρήσεις προκειμένου να διοχετεύουν και να διακινούν τα προϊόντα τους σε μεγαλύτερης αγοραστικής δύναμης αγορές.
Υπάρχει όμως και η άλλη διάσταση της «εξωστρέφειας», αυτή η οποία μειώνει τις εισαγωγές και η οποία, στην παρούσα φάση της κρίσης που αντιμετωπίζει η οικονομία της χώρας μας, ενδείκνυται προς επιχειρηματική δραστηριοποίηση.
Όπως είναι γνωστό, σήμερα, το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας είναι ελλειμματικό, με τις εισαγωγές να υπερτερούν κατά πολύ των εξαγωγών. Το γεγονός αυτό οδηγεί στην αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας, με τη συνεχή υποβάθμιση των ελληνικών επιχειρήσεων και τον εκτοπισμό των ελληνικών προϊόντων από την εγχώρια αγορά. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη της οικονομίας μπορεί να γίνει, είτε αυξάνοντας τις εξαγωγές είτε μειώνοντας τις εισαγωγές, παράγοντας ανταγωνιστικά και καταναλώνοντας εγχώρια προϊόντα. Με απλά λόγια, να παράγουμε και να καταναλώνουμε εγχώρια προϊόντα, αντικαθιστώντας αυτά τα οποία εισάγουμε!

Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων ένα αξιόλογο κείμενο που βρήκα στο expertsacademy, ενώ στην Καθημερινή, τη γνωστή ναυαρχίδα του φιλελευθερισμού, έχει διατυπωθεί η άποψη πως:

Η κρίση έκανε άπαντες στην Ελλάδα να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει σταθερή ευημερία χωρίς στέρεη παραγωγική βάση. Αποδείχθηκε ότι η οικονομική και η κοινωνική καταστροφή δεν είναι μακριά όταν δημοσιονομικά και παραγωγικά ελλείμματα συνδυαστούν σε ένα εκρηκτικό μείγμα. Σήμερα η Ελλάδα προσπαθεί να ανακτήσει το Made in Greece και χρειάζεται εξωστρεφείς επιχειρήσεις, άνοιγμα στις διεθνείς αγορές και δυναμική ανάπτυξη των εξαγωγών. Οι εξαγωγές ήδη δίνουν κρίσιμη στήριξη σε μικροοικονομικό και μακροοικονομικό επίπεδο. Στην πραγματική οικονομία, η στρατηγική της εξωστρέφειας και το μέτωπο των εξαγωγών θα κρίνουν τη μάχη της ανάπτυξης.

Οι εξαγωγές ανοίγουν τεράστιες αγορές στα ελληνικά προϊόντα, αλλά ταυτοχρόνως τα αντιπαραθέτουν με τον διεθνή ανταγωνισμό. Αυτό σημαίνει ότι το εξαγώγιμο προϊόν δεν αρκεί να είναι απλώς ελκυστικό για τον ξένο πελάτη· πρέπει να είναι ελκυστικότερο από τα ανταγωνιστικά του. Η επιτυχία στην εξαγωγική προσπάθεια προϋποθέτει επομένως εξωστρέφεια και προσανατολισμό στις προτιμήσεις των διεθνών αγορών.

Γενικότερα μιλώντας, λοιπόν, αξίζουν εύσημα, αξίζουν να αναπεμφθούν οικονομικοί παιάνες και διθύραμβοι προς τις εξωστρεφείς επιχειρήσεις που καταφέρνουν να αποκτήσουν εξαγωγικό προσανατολισμό αποκτώντας μερίδιο σε αγορές του εξωτερικού, διαθέτοντας στο εξωτερικο ελκυστικά και ανταγωνιστικά προϊόντα made in Greece, διαφημίζοντας το brand name της χώρας και στηρίζοντας έτσι την εθνική οικονομία τόσο σε μικροοικονομικό όσο και σε μακροοικονομικό επίπεδο, βελτιώνοντας το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.

Όμως, φευ!
Στην Ελλάδα ο κρατισμός συνεχίζει να αποτελεί τροχοπέδη κάθε τετοιας επιχειρηματικής εξαγωγικής προσπάθειας...

Η σημερινή είδηση στο enikos μόνο θλίψη θα προκαλέσει σε κάθε εξωστρεφή εξαγωγέα επιχειρηματία. Διότι ακομα και εάν δεν ήταν ελληνικά τα προς εξαγωγήν προϊοντα που αναφέρει η είδηση, ακόμα κι έτσι παραμένει η υπογράμμιση των δυνατοτητων που έχει η χώρα μας ως ένας φάρος του διαμετακομιστικού εμπορίου, το οποίο πιθανόν είναι σε θέση να δημιουργησει νέες θέσεις εργασίας (logistics κλπ) και να ανεβάσει σημαντικά το εγχώριο ΑΕΠ.

Μάρκος, Κάντονε Σταύρο Κάντονε