ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Χαμπάρι δεν είχα πάρει για τη μπόμπα που έσκασε απόξω απ' τη Βουλή -στην καρακοσμάρα μου εγω, μακριά από τηλεοράσεις και τέτοια ποταπά πράγματα, είπα σήμερα το πρωί να ανέβω σ' ένα ύψωμα προκειμένου να συναντήσω κάτι ψυχές.

Κατεβαίνοντας αργότερα, λοιπόν, σαν να μου δημιουργήθηκε η εντύπωση έως πεποίθηση ότι είδα περισσότερο χαμογελαστό κόσμο απ' ό,τι συνήθως. Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι οφείλεται το αυξημένο χαμόγελο.

Εν τω μεταξύ έχω κάτσει εδώ πέρα να διαβάσω από το Βαθύ Κόκκινο, το χτεσινό κειμενάκιον που αφορά το γεγονός ότι "η Ελλάδα έχει σχεδόν 10πλάσιο αριθμό ΜΚΟ από τη Γερμανία, δείχνοντας ότι ορισμένοι συμπολίτες μας είτε έχουν αυξημένες ανθρωπιστικές, περιβαλλοντικές ή πολιτιστικές ανησυχίες, είτε έχουν βρει έναν ωραίο τρόπο για να τσεπώνουν γρήγορα και εύκολα δημόσιο χρήμα".
Το συστήνω προς προβληματιζμόν (κλικ εδώ).

Εν τω μεταξύ, τυχερέ μου αναγνώστη, τι σου'χω - τι σού'χω!!!!

Tip για κυριακάτικη χαλάρωση:

Κάτσε μπροστά σε έναν καθρέφτη κρατώντας δίπλα στο πρόσωπό σου μια εφημερίδα που να δείχνει ένα κείμενο -όχι φωτογραφία, πληζ.
Κοίτα πρώτα τον εαυτό σου και κάνε την εξής σκέψη:

Α, τι ωραία, βλέπω τον εαυτό μου όπως είναι! Με βλέπω στον καθρέφτη, βλέπω αυτό που βλέπουν όσοι με βλέπουν! Είμαι ευτυχής επειδή ξέρω πώς είμαι και πώς φαίνομαι!

Ύστερα κοίτα την εφημερίδα και προσπάθησε να διαβάσεις από τον καθρέφτη τι γράφει. Σιγά μην τα καταφέρεις.

Συνωφρυωμένος πες:
Γαμώτο, την εφημερίδα δεν μπορώ να τη διαβάσω, τη βλέπω ανάποδα στην καθρέφτη! Επομένως, κι εμένα με βλέπω ανάποδα στην καθρέφτη, επομένως στον καθρέφτη ΔΕΝ βλέπω αυτό που οι άλλοι βλέπουν όταν με βλέπουν -γιατί αν είχα έναν απέναντί μου, θα μπορούσε να διαβάσει την εφημερίδα. Οπότε, το κέρατό μου μέσα, τι βλέπουν οι άλλοι όταν με βλέπουν -και πότε θα το δω κι εγώ?

Συνοδεύεται από το άσμα του Μπαγιαντέρα:

Ένας καθρέφτης στην ψυχή μου είναι κρυμμένος
που φαντασία τονε λένε οι πολλοί
κι όταν συμβαίνει να σε σκέφτομαι θλιμμένος
στο κρυσταλλένιο του σε βρίσκω το γυαλί.
Ένας καθρέφτης που όλοι λένε λογισμό.
Που ζωντανεύει όσα θέλω να ξεχάσω.
Άχ, ας μπορούσα στο μεγάλο μου καημό
σε χίλια δυό κομμάτια να τον σπάσω.
Ένας καθρέφτης ό,τι έχασα μου φέρνει.
Είν' η ανάμνηση πως πάλι ζω ξανά
κοντά σ' εσένα μια ζωή ευτυχισμένη
που μπρος τα μάτια μου σαν όνειρο περνά.
Ένας καθρέφτης που όλοι λένε λογισμό.
Που ζωντανεύει όσα θέλω να ξεχάσω.
Άχ, ας μπορούσα στο μεγάλο μου καημό
σε χίλια δυό κομμάτια να τον σπάσω.