Ως γνωστόν, είμαι ένθερμος θαυμαστής του μεγαλείου που εκπέμπει ο πρωθυπουργός μας, ο Παπανδρέου ο Τρίτος (ο μακρύτερος).
Σήμερα όμως, νιώθω διπλά υπερήφανος!
Αιτία είναι αφενός τα φρέσκα βίντεο που δείχνουν τον αποφασιστικό τρόπο με τον οποίο τα κοπρόσκυλα του ένδοξου καθεστώτος της ρεμούλας και της μίζας αντιμετωπίζουν τους κατοίκους της Κερατέας -όπως φαίνεται στο σχετικό βίντεο...
...ή και στη σχετική φωτογραφία (από το antixyta.blogspot.com) όπου ο εικονιζόμενος λήτης δε διστάζει να τραβήξει κουμπούρι εναντίον των κατοίκων...
Ομως, ο κυρίως λόγος του ενθουσιασμού μου έχει να κάνει με το γεγονός πως -επιτέλους- η μεγάλη δημοκρατική παράταξη του κινήματος των μιζαδόρων και της ρεμούλας, αποφάσισε να πάψει να ενισχύει με συγκαλυμμένο τρόπο τη συμμορία της Χρυσής Αυγής:
Από τούδε και στο εξής, όπως δήλωσε ο αρμόδιος υπουργός του καθεστώτος, κύριος Shoemaker:
«Προσπαθούμε να έρθουμε σε συνεννόηση με την χρυσή αυγή που ελέγχει την περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα ώστε να μην προβαίνουν σε βιαιότητες».
(Ολόκληρη η αξιόλογη δήλωση του Shoemaker, στο ευλόγιον Λες Μαλακίες).
Θεωρώ εξαιρετική την παραπάνω δήλωση του υπουργού, δοθέντος ότι η συμμορία της Χρυσής Αυγής δεν αποτελείται από κατοίκους της Κερατέας, επομένως μπορεί και πρέπει να μείνει ανοιχτός ένας δίαυλος επικοινωνίας με τα ναζιστικά αποβράσματα...
...Στα πλαίσια του μεγάλου οράματος του εκλαμπρότατου πρωθυπουργού μας, για μια άλλη, καλύτερη και πιο σύγχρονη Ελλάδα!
γαμω την παναγια τους και το χριστο τους ... συγνωμη αλλα αυτο μου βγαινει αδερφε... δεν χρειαζεται να βαλεις το σχολιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαιόπολις ο Πελασγός
Όταν παραλίγο να σκοτώσει ο Περίανδρος εκείνον τον αριστερό φοιτητή, το πασόκ ήταν στην εξουσία και ακόμα θυμάμαι την αηδιαστική φράση (νομίζω ο Ρέπας ήταν;) για "συγκρούσεις μεταξύ ακροκινούμενων ομάδων" (!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αστυνομικοί που ήταν ανοιχτά χουντικοί ("τα σταγονίδια") και χρυσαυγίτες μια χαρά προαγωγούλες πήραν από τους σοσιαληστές.
Όχι δεν έχουν ιδεολογική συγγένεια οι "εθνικοσοσιαλιστές" με τους σκέτο σοσιαληστές κι ας μοιάζουν τα ονόματα. Απλά, το μόνο πράγμα που κυνήγησαν οι νεοφιλελεύθεροι του πασοκ τόσα χρόνια είναι το φαγοπότι... Σ’ αυτό το κυνήγι είναι πέρα από οποιαδήποτε ιδεολογία και αδίστακτοι στις συμμαχίες. Βασικά οι μόνες πραγματικά πλατιές συμμαχίες που γίνανε σ’αυτό τον τόπο είναι για τη μάσα...τουλάχιστον μέχρι τώρα -ξέρω και γω το Καϊρο δεν είναι και τόσο μακρυα...
Σύντροφε, το ζήτημα δεν είναι διόλου θρησκευτικόν. Είναι αμιγώς πολιτικόν... :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί μου φαινεται οτι τεινει να γινει μεταφυσικο το ζητημα ρε συντροφε.... πως αλλιως να εξηγησεις την απαθεια των μαζων.... την πιστη οτι τα μετρα ειναι μονοδρομος... πριν λιγο κοντεψα να βρισω εναν ανθρωπο σχεδον 70 χρονων, με τα οσα μου ελεγε, κοντευα να παθω εγκεφαλικο.....
ΑπάντησηΔιαγραφή*Robopsychologist, πράγματι οι εθνικοσοσιαλιστές και οι σοσιαληστές δεν έχουν στενή ιδεολογική συγγένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως ας μην παίρνουμε όρκο πως δεν υπάρχει συγγένεια μεταξύ σοσιαλιστών και φασισμού. Πάρε για παράδειγμα την πορεία που ακολούθησε ο πατέρας του ιταλικού φασισμού, δηλαδή ο θρυλικός "κορόϊδο Μουσολίνι".
Αντιγράφω από τη wikipedia στο λήμμα "Μουσολίνι":
Εκδιώκεται και από τις αυστριακές αρχές και καταλήγει στο Φορλί, όπου εκδίδει την εφημερίδα La Lotta di Classe (Ταξική πάλη) και το 1910 εκλέγεται γραμματέας της τοπικής οργάνωσης του σοσιαλιστικού κόμματος.
Στις αρχές του πολέμου της Ιταλίας ενάντια στην Τουρκία το 1911 βρίσκεται φυλακισμένος για αντιπολεμική δράση, εξ αιτίας των ειρηνιστικών του απόψεων.
Με την αποφυλάκισή του διορίζεται αρχισυντάκτης της επίσημης εφημερίδας του ιταλικού σοσιαλιστικού κόμματος Avanti! (Εμπρός!) και μετακομίζει στο Μιλάνο. Τον καιρό εκείνο στις πολιτικές του απόψεις υποχωρεί η ριζοσπαστική φιλοσοφία του Καρλ Μαρξ και αρχίζει να επηρεάζεται από τη φιλοσοφία του Φρειδερίκου Νίτσε, τις επαναστατικές πεποιθήσεις Γάλλου ριζοσπάστη διανοητή Ωγκύστ Μπλανκί (Auguste Blanqui) και τη συνδικαλιστική θεωρία του Ζορζ Σορέλ (Georges Sorel).
Με την κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το σοσιαλιστικό κόμμα τάσσεται αναφανδόν κατά οποιασδήποτε επεκτατικής πολεμικής επιχείρησης από πλευράς του ιταλικού βασιλείου. Σε αυτή τη γραμμή τοποθετείται και ο Μουσολίνι. Μερικούς μήνες αργότερα, όμως, αλλάζει άποψη και συμπαρατίθεται με ένα τμήμα των συνδικαλιστών του κόμματος που υποστήριζε την είσοδο της Ιταλίας στον πόλεμο. Αυτοί διαμόρφωσαν μια ομάδα αποκαλούμενη Fasci d'azione rivoluzionaria internazionalista (Πυρήνες επαναστατικής διεθνιστικής δράσης).
Οπότε, όπως καταλαβαίνεις φίλε Robopsychologist, από ένα μέλος ενός σοσιαλιστικού κόμματος, δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να του ξημερώσει...
*Πελασγέ, κι εγώ τώρα τελευταία αντιμετωπίζω πρόβλημα τριχόπτωσης (κοινώς καραφλιάζω) βλέποντας τη στάση των μαζών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως οι μάζες έχουν ακούσει πως ήταν μεγάλοι οι στωικοί φιλόσοφοι, ίσως παρεξηγήθηκε από τις μάζες ο στωικισμός και ως εκ τούτου ίσως πίσω από τη μαζική απάθεια κρύβεται μια μαζική στροφή προς μια παρεξηγημένη έννοια του στωικισμού
:-)