ΣΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ ΤΑ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ

Κοίτα τώρα, επειδή έχω πήξει να με ρωτάνε "καλά ρε Συντάκο, εδώ ο κόσμος καίγεται, εδώ τα πραχτόρια ξεπουλάνε τα πάντα και μας έχουν στο πρόγραμμα να μας πουλήσουν σκλάβους στην αραπιά... οι αναρχικοί που είναι? γιατί δεν κάνουν κάνα ντου"?

Κοίτα μάγκα μου, οι αναρχικοί δεν είναι το φάρμακο για πάσα νόσο και πάσα μαλακία (που λέει και το κατά Ματθαίον ιερόν ευαγγέλιον). Τρεις κι ο κούκος είναι οι αναρχικοί, αν τους φανταστείς μέσα σε τόσα μύρια κόσμου. Δυναμικοί τρεις και δυναμικός κούκος, βέβαια, αλλά παρ' όλο το δυναμισμό τους, αντικειμενικά είναι τρεις κι ο κούκος.

Μη σου πω δηλαδή ότι μεταξύ των τριών και του κούκου έζουνε χωθεί και τίποτα φίλοι μιζαδόρων, πασόκων, λαμογιών και υπουργών (παίζω με ταυτοσήμαντες λέξεις), οπότε μοιραία θα υπάρχουν χειραγωγήσεις απ' τα πασόκια και τα λοιπά πέριξ του πασόκ λαμόγια και διεφθαρμένα φρόκαλα.

Κι αν με αμφισβητείς, θα σου θυμίσω τη δήλωση ενός διεθνούς φήμης πετυχημένου πασοκο-υπουργού ότι "έχει φίλους αντιεξουσιαστές με τους οποίους μιλά και συχνά έχει και κοινές απόψεις".

Κι εγώ στην αρχή πίστευα πως η παραπάνω φράση είναι απλώς μια μαλακία από αυτές που αποτελούν γνώρισμα του γνήσιου πασόκου.

Αλλά, τα γεγονότα (και η ψύχρα που κάνει τους τελευταίους μήνες) απέδειξαν πως δεν επρόκειτο για μια απλή πασοκική μαλακο-φράση.

Ε, μαζεύονται εκεί πέρα, τρώνε κάνα κοψίδι, πίνουν κάνα τσίπουρο, του λένε τις απόψεις τους, λέει κι αυτός τις δικές του κι όλοι είναι αγαπημένοι...

Οπότε τι περιμένεις εσύ?

Άσε που και φιλολογικά να το δεις... Για ποιό λόγο θα έπρεπε να περιμένεις κάτι?
Τι έχουν αυτοί που δεν έχεις εσύ?