Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Μικρές πασχαλινές αποδράσεις

Στη Ρουμανία αδελφές μου, στη Ρουμανία! Σε απόσταση μόλις 29 χλμ από το εξωτικό Βουκουρέστι, υπάρχει το γραφικό και εξωτικό μοναστήρι Pasarea, όπου -αν κρίνω από τις εικόνες που δημοσίευε πέρυσι η Daily Mail-  λαμβάνει χώραν ένας εντυπωσιακός εορτασμός του Πάσχα!

Βέβαια στη συνέχεια, προκειμένου να φύγει το μίασμα, θα πρέπει να τριβόμαστε με τελόβουρτσα και μπεταντίν επί δεκαπενθήμερο. 

Αλλά δε βαριέσαι... Θα έχουμε ζήσει μια όμορφη, ορθόδοξη, πασχαλινή εμπειρία!!!

Για το γούρι

Πάμε πάλι όλοι μαζί. Μπας και φέρει γούρι.

Τον μάτιασα τον άνθρωπα

Ασταδιάλα, δεν ξαναλέω τίποτα.

Τον μάτιασα τον άνθρωπα.

Με αποτέλεσμα το Ηράκλειο να χάσει τη δυνατότητα να έχει έναν λαμπρό αντιπεριφερειάρχη.

Ο χαβαλές του πράγματος εντείνεται από τον τρόπο της παρουσιάσεως αυτονών εδώ.

Εν πάση περιπτώσει, γλιτώσαμε την οργή του Διός -κι αυτό είναι το βασικότερο όλων.

Τραγούδι. Παπάζογλου.

Ο Σίβα και ο γκουρού

Θεέ μου, μόνο ένα πράγμα σου ζητώ: 

Να μου σηκωθεί. Να μου σηκωθεί. Να μου σηκωθεί.

Και να μου μείνει σηκωμένο για δεκαετίες.  

Να μην μου πέφτει με τίποτα.

Κι αν κάνει πως πέφτει, θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να το ξανασηκώνω εγώ ο ίδιος. 

Ώστε να μείνει όρθιο, σηκωμένο και περήφανο προς τιμήν σου. 

Είθε! 

Αυτό ζήτησε από τον θεό Σίβα ο ταπεινός γκουρού. 

Και ο Σίβα τον ικάνωσε να ζήσει την ευχή του.

Η συνέχεια.......... στο "Κουτί της Πανδώρας".

Με αναπτερωμένο εθνικό φρόνημα

Αναγνωσταρά μου, μπέσα σου μιλάω, 

η χτεσινή παρέλαση στον Πειραιά 

κατάφερε να με πείσει 

πως το έθνος είναι ετοιμοπόλεμο.

Οι ένοπλες δυνάμεις 

εξοπλισμένες με οπλικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας

είναι έτοιμες να αντισταθούν σε κάθε επίδοξο εισβολέα!

Μοίρας

Μοῖραι, ἀκούσατ' ἐμῶν ὁσίων λοιβῶν τε καὶ εὐχῶν,
ἐρχόμεναι μύσταις λυσιπήμονες εὔφρονι βουλῇ.

Με αυτά τα λόγια τελειώνει ο ορφικός ύμνος προς τις Μοίρες, όμως εμείς αφήνοντας πίσω μας τους ορφικούς ύμνους, θα στρέψουμε το αυτί μας σε μια πιο νεωτερική εκδοχή του πράγματος.

Ζεϊμπεκιά του Μπιθικώτση: Μοίρα μου γιατί μ' αφήνεις. Όπου ο στιχουργός (ο Άκης Πάνου, δηλαδή) "κυκλήσκει" τη Μοίρα του προκειμένου αυτή να έρθει λυσιπήμων και με εύφρονη βουλή για να του δώσει την ευχή της για φυλαχτό μέσα στον κατακλυσμό και τον εν γένει χαμό που συχνάκις αντιμετωπίζει μέσα στο βίο του ένας μύστης.

Μοίρα μου γιατί μ’ αφήνεις
μέσα στην καταστροφή
και τα βήματά μου κλείνεις
στο σοκάκι που δεν έχει προκοπή?

Μοίρα πάρε με μαζί σου
να γλιτώσω απ’ το χαμό.
Μοίρα δωσ’ μου την ευχή σου
φυλαχτό μου μέσα στον κατακλυσμό.

Χορεύεται κιόλας.

Αγριεύει η κόντρα Δύσης-Ρωσίας

Αγριεύει το πράμα...

Σκίτσο του Πάνου Μαραγκού

Εν τω μεταξύ. σήμερα μου έχει κολλήσει το μυαλό και δε μπορώ να θυμηθώ πως γράφεται: 

Εθνική επέτειος ή εθνική επαίτειος?

Ζήτω η 25η Μαρτίου 2014!

Μαζική στήριξη

Σπάνια συμβαίνει το φαινόμενο οι μεγαλύτερες εν ζωή μεγάλες προσωπικότητες να στηρίζουν εκλογικά την ίδια  μεγάλη προσωπικότητα.

Δέος μπροστά σε τόσο μεγαλείο!

Το προφητικό χάρισμα

Να τα λέμε αυτά.
Για τους ψαγμένους και τους μερακλήδες αναγνώστες, πέρα από την Ελεύθερη Ώρα και τις εσχατολογικές προβλέψεις της, υπάρχει και η αθλητική εκδοχή της Ελεύθερης Ώρας.

Όπου ως αθλητική εκδοχή της Ελεύθερης Ώρας εννοώ μια από τις ιστορικότερες αθλητικές εφημερίδες της χώρας, με κοινό που χαρακτηρίζεται από IQ εφάμιλλο εκείνου των αναγνωστών της Ελεύθερης Ώρας.

Όλη η φίλαθλη Ελλάδα ζει αναμένοντας την επαλήθευση της εικονιζόμενης προβλέψεως!!!

Επαναστατική θεωρία και πράξη στο σκάκι

Κάθε σκακιστής μπορεί να το βεβαιώσει:

Μια σκακιστική θεώρηση του κόσμου

θα ήταν αρκετή για να δείξει σε απλοποιημένο επίπεδο

την χαώδη απόσταση που χωρίζει

την επαναστατική θεωρία 

από την επαναστατική πράξη. 

Για παράδειγμα: 

Η επαναστατική θεωρία,  

τρομακτικά όμορφη και γοητευτικά θελκτική 

μέσα στην δισδιάστατη απλοϊκότητά της,

 είναι κάπως έτσι...

...και κάπως έτσι, δυστυχώς, είναι τα σκληρά, 

πολυπλόκως ανυπέρβλητα εμπόδια 

του τρισδιάστατου (και βάλε) κόσμου της επαναστατικής πράξης:

Παρ' όλα αυτά συνεχίζει να είναι πικρή αλήθεια
-κι ας εκνευρίζονται οι ανυπόμονοι-
το ότι
 δίχως επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική πράξη.

Πρόσεξε το πρωτογενές πλεόνασμα!!!

Ο Σαμαράς κι ένα ξεχασμένο τραγούδι του Βουτσά

α) Α. Σαμαράς:«Τα φτερά δεν μας τα κολλάει κάποιος άλλος, βγαίνουν από τη ψυχή μας» (κλικ)

β) Καμμένος: Ο Σαμαράς είναι πρωθυπουργός των φτερών (κλικ)

γ) "τα Φτερά βγαίνουν μέσα από την Ψυχή μας" Αντώνης Σαμαράς, 18/3/14 (κλικ)

δ) Κώστας Βουτσάς, Ο Φτεροπώλης

Κι εσύ πας και πληρώνεις την εφορία...

...ενώ η καλή cult εφημερίδα λέει σαφώς ότι 12 μέρες σου έμειναν...

Βρε ρίξτο στο sex & drugs & rock'n'roll λέμε!...

12 μέρες σου έμειναν...

Προλαβαίνεις - δεν προλαβαίνεις!!!

Αποκλειστικό: Το απόρρητο σχέδιο για τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος

Εδώ και λίγες ώρες έχει διαρρεύσει στο διαδίκτυο το σχέδιο της κυβέρνησης σχετικά με τον τρόπο διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση απαίτησε να διανεμηθεί στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα το 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αρχικά η κυβερνητική αυτή πρόταση συνάντησε την κάθετη αντίθεση της τρόικας.

Ύστερα από συγκλονιστικά σκληρές διαπραγματεύσεις κυριολεκτικά πάνω στην κόψη του ξυραφιού, κάμφθηκαν οι αντιρρήσεις της τρόικας, με τους τροϊκανούς να αποδέχονται την απαίτηση (που αποτελούσε κόκκινη γραμμή) της κυβέρνησης για διανομή του 70% του πρωτογενούς πλεονάσματος στα χειμαζόμενα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.

Στη συνέχεια, άρχισε νέος γύρος διαπραγματεύσεων σχετικά με τη συγκεκριμενοποίηση του τρόπου με τον οποίο θα πραγματοποιηθεί η διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Οι πυρετώδεις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και τρόϊκας κατέληξαν σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο διανομής του πλεονάσματος που βρήκε σύμφωνη τόσο την τρόικα όσο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Το σχέδιο βασίζεται κυρίως στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ αλλά και στις φιλολαϊκές απαιτήσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και μέλους της Ελιάς Ευ. Βενιζέλου.

Συγκεκριμένα, από έναν φωτογραφικό φάκελο που περιλαμβάνεται στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, επελέγη μια φωτογραφικού τύπου λιτή και περιεκτική σύνοψη του τελικού σχεδίου για τη συγκεκριμενοποίηση του τρόπου με τον οποίο θα πραγματοποιηθεί η αναδιανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος:

Ανασυγκροτώντας το δημοκρατικό πόλο

Σίγουρα ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρει 

με χρυσά γράμματα

στις πιο χρυσές σελίδες 

της σύγχρονης δημοκρατικής ιστορίας

το κοσμοϊστορκό γεγονός: 

 ο Κουβέλης ανασυγκρότησε το δημοκρατικό πόλο.

Από εδώ

Ίσως δε φταίει ο καφές

Μερικές φορές, όταν ο πρωινός καφές δεν μπορεί να σε ξυπνήσει, ίσως να μη φταίει ο ίδιος ο καφές αλλά το γεγονός πως το να πίνεις καφέ έχει γίνει υπόθεση καθημερινής ρουτίνας. 

Ίσως να χρειάζεται μια ριζική ανατροπή αυτής της ρουτίνας. Για παράδειγμα, ίσως θα ήταν σκόπιμο να δοκιμάσεις να πιείς τον καφέ σου σε μια άλλη, περισσότερο πρωτότυπη και περισσότερο εργονομική κούπα -σαν την εικονιζόμενη:

Ήρθε η άνοιξη -προσοχή αλλά και καιρός για εκδρομούλα!

Επιτέλους ήρθε η άνοιξη!
Ο καιρός πήρε να ζεσταίνει (ωστόσο εσύ, συντρόφισσα και φίλη αναγνώστρια, ας μην παρασύρεσαι -είπαμε, από εσένα συντρόφισσα και φίλη αναγνώστρια εξαρτάται η αντισεισμική θωράκιση της χώρας).

Βεβαίως, η σαφής καλυτέρευση του καιρού αποτελεί την ιδεώδη ευκαιρία για μια εκδρομούλα ως την Ιστιαία. Μια εκδρομούλα γεμάτη πνευματικότητα.
Διότι, ναι! Το δεξί χέρι του αγίου Νεκταρίου θα επισκεφθεί την Ιστιαία! Ας ετοιμαζόμαστε!

Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.

Τραγούδι. Χάρρυ Κλυνν.

Ουφ! Το 'φτιαξα!!!

Μου πήρε κάποιο χρόνο βέβαια, αλλά το καλό το πράμα αργεί να γίνει. 

Το πρόβλημα λύθηκε με έναν ικανοποιητικό τρόπο.

Οι πιθανές καθυστερήσεις των αριθμών του ΚΙΝΟ

-Δε γίνονται αυτά!!! Έχω παίξει 4 αριθμούς. Μια τετράδα. Επί δέκα συνεχόμενες κληρώσεις. Πως στο διάολο γίνεται και επί δέκα κληρώσεις δεν έχει κληρωθεί ούτε ένας από τους τέσσερις αριθμούς μου? Τόσο πολύ με μισεί ο Μελισσανίδης?

Το παραπάνω φιλοσοφικό ερώτημα εξήλθε εκ του στόματος ενός παίκτη του ΚΙΝΟ, απευθυνόταν προς εμένα, και, βέβαια, έμοιαζε εύλογο: 

Σου λέει, έχουμε ένα σύνολο 80 αριθμών από το οποίο κληρώνονται 20 αριθμοί. Το ένα τέταρτο των αριθμών, δηλαδή. Ε, σε 4 κληρώσεις θα έχουν κληρωθεί 4Χ20=80 αριθμοί (ωραία, κάποιοι αριθμοί θα έχουν κληρωθεί 2 ή 3 φορές σε αυτές τις 4 κληρώσεις), επομένως είτε σε 5 είτε σε 6 είτε σε 7, άντε, το πολύ-πολύ σε 10 κληρώσεις θ πρέπει να έχουν κληρωθεί και οι 80 αριθμοί. 

Ε, πως διάολο γίνεται να έχουν μεσολαβήσει 10 κληρώσεις και να μην έχει κληρωθεί ούτε ένας από τους 4 δικούς μου αριθμούς? Τόσο γκαντέμης είμαι?

Άρχισα να του εξηγώ. 

Ως αφετηρία παίρνουμε μια οποιαδήποτε κλήρωση. Έστω ότι εσύ έχεις παίξει 4 αριθμούς: τους αριθμούς 77,78,79 και 80. 

Από τους 80 αριθμούς θα κληρωθούν 20 αριθμοί. Ας πούμε, οι αριθμοί 1-20. 

Θα έχουν μείνει 60 αριθμοί που δεν θα έχουν κληρωθεί. 

Πάει η πρώτη κλήρωση. 

Στην επόμενη κλήρωση, θα κληρωθούν 20 αριθμοί. Δηλαδή θα κληρωθεί το 1/4 των 80 αριθμών.

Αυτοί οι 20 αριθμοί που θα κληρωθούν, λογικά θα χωρίζονται ως εξής: Θα κληρωθεί "περίπου" το 1/4 των αριθμών της προηγούμενης κλήρωσης (δηλαδή "περίπου" 5 αριθμοί θα ξανα-κληρωθούν), και θα κληρωθεί επίσης "περίπου" το 1/4 των αριθμών που δεν κληρώθηκαν στην προηγούμενη κλήρωση. Δηλαδή, θα κληρωθούν για πρώτη φορά "περίπου" 15 αριθμοί. Ας πούμε, οι αριθμοί 21-35. 

Θα έχουν μείνει 45 αριθμοί που δεν θα έχουν ακόμα κληρωθεί. 

Πάει και η δεύτερη κλήρωση. 

Στην επόμενη, οι 20 αριθμοί που θα κληρωθούν, θα χωρίζονται ως εξής: 

Αφενός θα βγει το 1/4 των 35 αριθμών που έχουν ήδη κληρωθεί (δηλαδή "περίπου" 9 αριθμοί) και το 1/4 των αριθμών που δεν έχουν ακόμα κληρωθεί, δηλαδή "περίπου" 11 αριθμοί θα κληρωθούν για πρώτη φορά (ας πούμε, οι αριθμοί 36-46). 

Θα έχουν μείνει 34 αριθμοί που δεν θα έχουν ακόμα κληρωθεί.

Πάει κι η τρίτη κλήρωση. 

Στην επόμενη, οι 20 αριθμοί που θα βγουν θα χωρίζονται ως εξής: 

Το 1/4 των αριθμών 46 που έχουν ήδη κληρωθεί (δλδ. "περίπου" 11 αριθμοί) και το 1/4 των αριθμών που δεν έχουν ακόμα φανεί, δλδ. "περίπου" 9 αριθμοί (ας πούμε, οι αριθμοί 47-55). 

Θα έχουν μείνει 25 αριθμοί που δεν θα έχουν εμφανιστεί επί 4 συνεχόμενες κληρώσεις. 

Πάει κι η 4η κλήρωση. 

Στην επόμενη, θα φανεί "περίπου" το 1/4 των αριθμών που έχουν ήδη κληρωθεί (δλδ. "περίπου" 14 αριθμοί) και το 1/4 των αριθμών που μας έλειπαν (δλδ. "περίπου" 6 από τους 25 αυτούς αριθμούς. Ας πούμε, οι αριθμοί 56-61). 

Θα έχουν μείνει 19 αριθμοί εξαφανισμένοι επί 5 κληρώσεις.

Στην επόμενη, θα βγει το 1/4 των 61 ήδη εμφανισθεντων αριθμών (δλδ. "περίπου" 15 αριθμοί) και "περίπου" 5 από τους αγνοούμενους αρθμούς. Ας πούμε, οι αριθμοί 62-66. 

Επί 6η συνεχόμενη κλήρωση, θα συνεχίσουν να αγνοούνται 14 αριθμοί. 

Στην επόμενη κλήρωση, θα βγει το 1/4 των κληρωθέντων αριθμών (δλδ. "περίπου" 16 αριθμοί) και "περίπου" 4 από τους 14 αγνοούμενους αριθμούς, ας πούμε οι αριθμοί 67-70.
Επότε, επί 7 συνεχόμενες κληρώσεις, θα υπάρχουν 10 αριθμοί που θα λάμπουν διά της απουσίας τους.

Στην επόμενη, θα έρθει "περίπου" το 1/4 των 70 ήδη κληρωθέντων αριθμών, δλδ "περίπου" 17 αριθμοί θα ξαναφανούν, ενώ για πρώτη φορά θα φανεί το 1/4 των αγνοούμενων αριθμών, δλδ "περίπου" 3 αριθμοί, ας πούμε οι αριθμοί 71-73.
Επί 8 συνεχόμενες κληρώσεις, θα αγνοούνται 7 αριθμοί.

Στην επόμενη, θα βει το 1/4 των ήδη εμφανισθέντων αριθμών, δλδ "περίπου" 18 αριθμοί, και το 1/4 των αγνοούμενων 7 αριθμών, δλδ "περίπου" 2 αριθμοί. Ας πούμε, οι αριθμοί 74-75.
Θα συνεχίσουν να αγνοούνται 5 αριθμοί, επί 9 συνεχόμενες κληρώσεις.

Στην επόμενη, θα βγει το 1/4 των ήδη κληρωθέντων αριθμών, δλδ "περίπου" 19 από τους 75 αριθμούς, και "περίπου" ένας από τους 5 εναπομείναντες αγνοούμενους αριθμούς. Ας πούμε πως θα είναι ο αριθμός 76.
Τέσσερις αριθμοί θα συνεχίσουν να αγνοούνται επί 10 συνεχόμενες κληρώσεις.

-Κατάλαβα... Δηλαδή δεν είμαι και τόσο γκαντέμης όσο νόμιζα... Ήμουν τόσο γκαντέμης όσο προβλέπεται από τη στατιστική... Τελικά υπάρχει σωτηρία με αυτό το κωλοπαίχνιδο?

Η ελπίδα ήταν ζωγραφισμένη στα μάτια του. Αποφάσισα να πω μια γνώμη που ίσως να βοηθάει: 

Κοίτα: Εφόσον το σύνολο των αριθμών είναι 80 και σε κάθε κλήρωση κληρώνονται 20 αριθμοί, δηλαδή εφόσον σε κάθε κλήρωση κληρώνεται το 1/4 των συνολικών αριθμών, αυτό σημαίνει πως μεσομακροπρόθεσμα (τονίζω τη λέξη μεσομακροπρόθεσμα), για παράδειγμα σε 100 ή σε 200 ή σε 500 κληρώσεις, ο κάθε αριθμός θα έχει βγει "περίπου" τόσες φορές όσες του αναλογούν. Δηλαδή, ο κάθε αριθμός θα έχει εμφανιστεί "περίπου" στο ένα τέταρτο των κληρώσεων. 

Επομένως, το να υπάρχουν 4 αριθμοί που να μην έχουν εμφανιστεί επί 10 συνεχόμενες κληρώσεις, ναι μεν είναι κάτι στατιστικά λογικό, όμως, παράλληλα, αποτελεί μια στατιστική στρέβλωση. Η οποία στατιστική στρέβλωση, μεσομακροπρόθεσμα (τονίζω τη λέξη "μεσομακροπρόθεσμα") οφείλει να διορθωθεί -και όντως διορθώνεται. Αν υπολογίσεις τα αποτελέσματα οποιωνδήποτε 100-200 συνεχόμενων κληρώσεων, πράγματι όλοι οι αριθμοί έχουν εμφανιστεί "περίπου" μία στις 4 φορές. Τη στήνεις, δεν παίζεις ούτε μισό ευρώ, πίνεις μια φραπεδιά και περιμένεις να υπάρξει η στρέβλωση. Μετά, δεν έχεις παρά να αναμένεις τη διόρθωση της στρεβλώσεως. 

Εννοείς? 

Μου φάνηκε πως είχε εννοήσει. Μπορούσα πλέον να φύγω.

Τραγούδι. Μπιθικώτσης.

Δεν πάμε καλά...

Δεν πάμε καθόλου καλά...

Μα καθόλου!

Θέλεις εναγωνίως να εκπαιδευτείς ώστε να αποκτήσεις Πιστοποιητικό για το Ξέπλυμα Χρήματος και τη Χρηματοδότηση της Τρομοκρατίας?

Κλικ εδώ

Tattoo-δίλημμα (και τρίλημμα μη σου πω) και ελληνοπρεπείς tattoo-ideas

Σκέφτομαι που λες να χτυπήσω ένα tattoo που να τονίζει το γεγονός ότι είμαι νεοέλληνας. Όμως ενώ έχω καταλήξει σε τρεις συγκεκριμένες tatto-ιδέες νεοελληνικής ομορφιάς, δεν μπορώ να αποφασίσω ποιά από τις τρεις να διαλέξω. 

Άραγε να διαλέξω αυτήν εδώ, που διατρανώνει την νεοελληνική περηφάνια για την καταγωγή μου?

Ή μήπως να διαλέξω αυτήν εδώ που υπογραμμίζει τη βαθιά γνώση μου περί τα των αρχαίων ημών προγόνων?

Είναι βέβαια κι αυτό εδώ, που εξυψώνει ανεξίτηλα το μεγαλείο της ορθοδοξίας, η οποία ορθοδοξία, όπως καταλαβαίνεις καλέ μου αναγνώστη, είναι πολύ πιασάρικη το καλοκαίρι στην παραλία.

Αχ... Βοήθα κι εσύ βρε καλέ μου αναγνώστη... Ποιά από τις παραπάνω tattoo-ιδέες θα ήταν σωστό να επιλέξω? 

Γειά

-Γειά σου, είμαι ο Αλέξης.
-Γειά σου Αλέξη, είμαι ο Μπερκίν.
-Μπερκίν. Τί περίεργο όνομα.Πόσο χρονών είσαι;
-15, εσύ;
-15. Ήμουν. Θα ήμουν 21, όμως αν ήμουν ακόμα εκεί..
-Τί εννοείς;
- Ξέρεις Μπερκίν, μια μέρα θα μπορούσαμε να πάμε για μπάσκετ εμείς οι δυο. Δε θα μας εμπόδιζε τίποτα, ποιό Αιγαίο, ούτε ότι μιλάμε διαφορετική γλώσσα, απλά λέω… θα μπορούσαμε να πάμε για μπάσκετ ίσως μια μέρα, μια βόλτα, κάτι,ε; Γιατί όχι;
-Γιατί Αλέξη έχουμε ένα κοινό εμείς οι δυο.
-Ναι Μπερκίν έχουμε. Μας σκότωσαν. Αυτοί με τις στολές… και τώρα..
-Και τώρα;
-Ας ελπίσουμε, μέσα απο το θάνατο μας , όσοι είναι ακόμα εκεί να αγωνίζονται. Για να μπορούν άλλα παιδιά σαν εμάς, να κάνουν αυτή τη συζήτηση.
Εκεί.
————————

- Merhaba , ben Alexis değilim.
Hi – Alexis, Berkin değilim.
- Berkin.Ti garip bir isim . Kaç yaşındasın ?
-15 , Sen ?
-15 . Ben oldu. Ben 21 olabilir, ama ben hala orada olsaydı .. olurdu
-Ne demek istiyorsun ?
- Berkin , biliyorum bir gün sen bize basketboliki gidebiliriz . Biz ne Ege , bize bir şey önleyecektir
ya da farklı bir dil konuşan , sadece biz , bir gün belki de basketbol için bir yürüyüş , bir şey , değil mi ? Neden gidebiliriz … diyorum ?
Alexis ortak bir şeyimiz var .
Evet var. Bizi öldürdüler. Şu üniformalılar… ve şimdi ..
- Ve şimdi ?
- Umarım , bizim ölüm yoluyla , hala orada olanlar mücadele . Bu tartışma yapmak için , bizim gibi diğer millet etkinleştirmek için .
Orada .

Αντιγραφή από εδώ

Αγροτική λαϊκή σοφία

Η αγροτική λαϊκή σοφία, 

ούσα σε συνεχή επαφή με τον κύκλο του νερού

και ευρύτερα με τον κύκλο της φύσης, 

εδώ και πολλά χρόνια έχει αποφανθεί προειδοποιητικά

σε σχέση με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις,

διατυπώνοντας τη σοφή άποψη που λέει πως:

Αυτό που θα κατουρήσεις στο ποτάμι

θα το βρεις τελικά στην ελιά.

Εμείς κρατούσαμε ομπρέλα

Βρε όταν εμείς ανακαλύπταμε το ποδόσφαιρο, εκείνοι ακόμα έτρωγαν βελανίδια...

Όμως, πέραν τούτου, όταν εμείς ως τερματοφύλακες κρατούσαμε ομπρέλα, 

εκείνοι ενδέχεται να έβαζαν αβέρτα γκολ...

Βλέπε σχετικά εδώ

Θα ξανάρθω σε πέντε γενιές

Η «τροποποίηση» της Ελληνικής Ορθογραφίας

Δανείζομαι τον παραπάνω τίτλο από το βιβλίο «Τα Παρασκήνια του ΚΚΕ» του Ελευθέριου Σταυρίδη, ο οποίος αποτέλεσε στέλεχος, Γενικός Γραμματέας και βουλευτής του ΚΚΕ από της ιδρύσεώς του έως το 1928. Υπό τον τίτλο αυτόν εξιστορεί την τύχη ενός άλλου ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ, του Γεώργιου Κολοζώφ, μετά την απόδραση του τελευταίου από τις φυλακές Συγγρού κατά το 1931 και την διαφυγή του στη Ρωσία με τη βοήθεια της Σοβιετικής πρεσβείας. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από γράμμα που έστειλε στη σύζυγό του Δόμνα, κατά το 1934 ή 1935 (σε μονοτονική γραφή):

«Μόλις εφθάσαμεν εδώ, φυγάδες από τας φυλακάς Συγγρού, μας διεσκόρπισαν. Εμένα με έστειλαν εδώ στο Νοβορωσίσκυ για να αναλάβω κομματική δουλειά μέσα στους Έλληνες της Νοτίου Ρωσίας. Εδώ, στην περιοχή του Νοβορωσίσκυ, υπάρχουν 36 Ελληνικές κοινότητες. Όλοι οι Έλληνες είναι πάμπτωχοι και πεινούν. Όλοι είναι αμόρφωτοι, διότι από πολλά χρόνια σχολείο δεν υπάρχει. Με την βάσιν ότι κάθε εθνικότης δικαιούται να έχει δικό της σχολείο, εκάναμε ένα σχολείο, φυσικά δημοτικό, και έχω μαζεύσει κάμποσα Ελληνόπαιδα και τα μαθαίνω Ελληνικά γράμματα. Φυσικά, σύμφωνα με την τροποποίησιν της Ελληνικής γλώσσης, που έχει κάμει εδώ ο Κομμουνισμός, δηλαδή χωρίς πνεύματα, με ένα μόνον τόνον εις τας λέξεις, την οξείαν, με κατάργησιν των διφθόγγων, με ένα μόνον ι, το γιώτα, το ύψιλον ως ου και με κατάργησιν των διπλών γραμμάτων. Επίσης εκδίδομεν και μίαν εφημεριδούλαν Ελληνικήν με τον τίτλον «Κομυνιστίς» σύμφωνα με την νέαν γραμματικήν…».

Είναι γνωστό, ότι αντίστοιχες τάσεις και απόψεις «απλοποίησης» των Ευρωπαϊκών γλωσσών έχουν εκφραστεί την τελευταία τριετία. Για παράδειγμα, έχει προταθεί η απλοποίηση της Γερμανικής στον γραπτό λόγο, ώστε να προσεγγίζει περισσότερο την Αγγλική. Για την Ελληνική, για την οποία μπορούμε να γνωρίζουμε περισσότερα, έχουν έρθει στη δημοσιότητα ουκ ολίγες προτάσεις για κατάργηση των διφθόγγων, διπλών γραμμάτων μέχρι και κάποιων φωνηέντων (για παράδειγμα οι αντικαταστάσεις ’αι’-> ’ε’, ’ει’->’ι’, ’οι->ι’, ’υι’->ι’, ’αυ’->’αβ’, ’ευ’->’εβ’ και άλλα πολλά ευτράπελα). Χαρακτηριστική των προθέσεων είναι μια τέτοια πρόταση του Κύπριου ευρωβο(υ)λευτή Μάριου Ματσάκη ο οποίος υποστήριξε ότι «η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία, μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την Ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας».

Ευλόγως, μάς δημιουργούνται ουκ ολίγες απορίες:

Τί σχέση μπορεί να έχουν οι Σταλινικοί «κομυνιστές» της (τρισκατάρατης κατά τα άλλα) Σοβιετίας κατά την δεκαετία του 1930 με τους δημοκρατικούς Ευρω-κράτες και Ευρω-λιγούρηδες του σήμερα; Εντάξει, κατανοούμε την σχέση τους με το ΚΚΕ της εμφυλιοπολεμικής περιόδου, του ομιλούντος την «πλέργια δημοτικιά», αλλά… με την Ευρώπη;

Είναι δυνατόν να έχουν καμία σχέση με τους σοσιαλιστές που στις 11/1/1982, σχεδόν στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, εν είδει «τροπολογίας» και με 30 βο(υ)λευτές παρόντες επέβαλλαν το μονοτονικό σύστημα γραφής;

Γιατί αυτή η επιμονή με την αλλαγή της γλώσσας; Και γιατί επανεμφανίζεται το θέμα πιο έντονα σήμερα εν μέσω «οικονομικής κρίσης;».

Όταν ένας σχεδιασμός αποδεικνύεται επίμονος και διαχρονικός από φαινομενικά διαφορετικές μεταξύ τους εξουσιαστικές κλίκες, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τόπους, τότε ασφαλώς χρήζει προσοχής και ερμηνείας.

Κατ’ αρχήν, είναι δεδομένο πως τέτοιου τύπου διαρκείς χειρουργικές επεμβάσεις «χωρίς αναισθητικό» σε μια γλώσσα –στην οποιαδήποτε γλώσσα– με την πάροδο του χρόνου (δεκαετιών ή μόλις λίγων εκατονταετιών) κατασκευάζει με τεχνητό τρόπο μια ιστορική ασυνέχεια. Όταν, για παράδειγμα, ένας Έλληνας ή ένας Γερμανός μετά από 100 χρόνια δεν θα μπορεί ούτε καν να διαβάσει και να κατανοήσει ένα κείμενο που γράφτηκε στη γλώσσα του το 1950, τότε δημιουργείται μια ασυνέχεια, η οποία εάν συνδυαστεί με επιπλέον «χειρουργικές επεμβάσεις στρογγυλοποίησης» στην ιστορική μνήμη και καταγραφή, εύλογα θα οδηγεί στον «προβληματισμό»: Πρόκειται για τον ίδιο λαό ή για κάτι άλλο καινούριο; Υπάρχει σχέση του ενός με τον άλλο και ποια είναι αυτή; Κι εκεί φυσικά, ανοίγει ο δρόμος για θεωρητικές ακροβασίες που μπορούν να αναπτύσσουν διάφοροι «σοβαροί» (και ακόμη σοβαρότερα δουλοπρεπείς) ιστορικοί του μέλλοντος, είτε αναδεικνύοντας επιλεκτικά την αλήθεια είτε, εξ ίσου επιλεκτικά, αποκρύπτοντάς την.

Η ιστορία βρίθει από τέτοιου είδους απόπειρες κατασκευής «ασυνεχειών». Σε όλες τις περιπτώσεις θα δούμε από πίσω τους κτίστες κρατών, αλλά -σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό- κτίστες αυτοκρατοριών. Όλες οι αυτοκρατορίες ήταν και είναι υποχρεωμένες, για να υπάρξουν ως τέτοιες, να καταπίνουν τους λαούς που εγκλωβίζονται στην επικράτειά τους προς όφελος του «κέντρου». Συνηθέστατα η έννοια του «καταπίνουν» είναι κυριολεκτική: Κάποιοι λαοί σχεδόν «εξαφανίζονται» δια της γενοκτονίας. Κι ακόμη χειρότερα από τη φυσική τους εξόντωση, η γενοκτονία επεκτείνεται και στα πνευματικά τους δημιουργήματα (ιδέες και γραπτά για παράδειγμα). Πνευματικό δημιούργημα είναι και η ίδια γλώσσα, γραπτή και προφορική, και -αντίστροφα- ο πλούτος ή η φτώχεια της επηρεάζει την εξέλιξη ή την καταρράκωση του ανθρώπινου πνεύματος. Η γενοκτονία, είτε φυσική είτε επί των πνευματικών δημιουργημάτων, συγκλίνει στην δημιουργία του επιθυμητού «ανθρωπότυπου» της αυτοκρατορίας.

Τον ανθρωπότυπο του χριστιανού ονειρεύτηκε η Νέα Ρωμαϊκή αυτοκρατορία των εκχριστιανισθέντων Ρωμαίων της Ανατολής (αυτή που μετά την πτώση της Πόλης ονομάστηκε από τους δυτικούς ιστοριογράφους «Βυζαντινή»), και δεν δίστασε προ της γενοκτονίας εκατομμυρίων «Εθνικών», κατά βάση Ελλήνων, αλλά όχι μόνο. Παρομοίως και η δυτική Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με τη γενοκτονία των λαών της βόρειας και δυτικής Ευρώπης. Τον ανθρωπότυπο του Σοβιετικού πολίτη ονειρεύτηκε η Σοβιετική αυτοκρατορία και δεν εδίστασε να προχωρήσει στην γενοκτονία 20 εκατομμυρίων ανθρώπων μόνο στο έδαφός της και εκτός πολέμου. Τον ανθρωπότυπο του Ευρωπαίου ονειρεύεται και η σημερινή Ευρωπαϊκή αυτοκρατορία. Η τελευταία, αν και η κατασκευή της στηρίχθηκε στην δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή, σκέφτεται να μην επαναλάβει φυσικές γενοκτονίες στο έδαφός της, προς το παρόν (αυτές θα πραγματοποιούνται στην Ασία προς δόξαν του μελλοντικού παγκόσμιου πολίτη…). Θα αρκεστεί στην πνευματική γενοκτονία εντός της επικράτειάς της, με κύριο όπλο τον σημερινό οικονομικό πόλεμο και τις ατελείωτες στρατιές των προπαγανδιστών της.

Υπάρχουν βασικότατες ομοιότητες μεταξύ όλων αυτών των ανθρωπότυπων. Ήταν και είναι όλοι τους διανοητικά πλήρως αποπροσανατολισμένοι, ηθικά καταρρακωμένοι έως εξευτελισμού, βαθύτατα τρομοκρατημένοι και -φυσικά- οικονομικά εξαθλιωμένοι. Δούλοι, παρασημοφορημένοι με τον τίτλο του πολίτη.

Η κομμουνιστική θεωρία εμπέδωσε τον διεθνισμό στοχεύοντας (ή ορθότερα παριστάνοντας ότι στοχεύει) στην παγκόσμια κυριαρχία, ωστόσο την επιτυχία θα καρπωθούν οι πάτρωνες των Ευρωκρατών έστω κι αν είναι αναγκασμένοι να αποκηρύττουν την Σοβιετική Ένωση μετά βδελυγμίας. Γιατί, μπορεί να τεκμηριωθεί ιστορικά επαρκώς πλέον, ότι υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ κομμουνισμού, ναζισμού (εθνικοσοσιαλισμού) και Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς κατά «περίεργο» τρόπο «συνεργάστηκαν» για την κατάκτηση του κόσμου από τις υπερεθνικές εξουσιαστικές κλίκες που τελευταία αποφάσισαν -ή αναγκάστηκαν- να γίνουν περισσότερο ορατές.

Αυτή είναι η μια πλευρά των αποτελεσμάτων της αλλοίωσης των ανθρώπινων γλωσσών. Η γλώσσα, όμως, επηρεάζει ευθέως την επαφή του ανθρώπου με τον εαυτό του και το περιβάλλον του. Για παράδειγμα, στην Ελληνική όπου, λόγω δομής, οι ίδιες οι λέξεις εμπεριέχουν και το νόημα, δημιουργείται μια άμεση αντίληψη του περιβάλλοντος και των εννοιών δια των λέξεων. Αυτή είναι πολύ μεγάλη διαφορά από λέξεις οι οποίες δεν σημαίνουν τίποτα αλλά αναπαριστούν αφηρημένα κάτι, λέξεις τις οποίες κανείς δεν μπορεί να βρει την σύνδεσή τους με την πραγματικότητα. Γιατί οι άνθρωποι πρώτα κατανόησαν βαθιά το περιβάλλον τους και αυτή η κατανόηση «σφραγίστηκε» μέσα στις ίδιες τις λέξεις. Και η σύνδεση με την πραγματικότητα χάνεται με την απώλεια της γνώσης με την οποία συντίθενται οι λέξεις. Εάν ο «κυν-ηγός» γίνει «κινιγός» κανείς δεν θα μπορεί να καταλάβει πλέον πως «κυνηγός» είναι αυτός που «άγει (οδηγεί) τον κύνα (σκύλο)» με σκοπό την ανεύρεση θηράματος.

Ο άνθρωπος είναι δεδομένο πως στηρίζει την ύπαρξή του στην προσπάθεια νοηματοδότησης του περιβάλλοντός του. Χωρίς κατάλληλη απάντηση στην ερώτηση «ποιό είναι το νόημα;» ο άνθρωπος παραμένει μετέωρος και δεν εξελίσσεται. Και οι άνθρωποι κατέβαλαν σκληρές προσπάθειες, για χιλιάδες χρόνια για τη νοηματοδότηση του περιβάλλοντος και του εαυτού τους και αυτή η διαδικασία, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη διαδικασία κατανόησής τους, αποτυπώθηκε και στις λέξεις. Οπότε η απονοηματοδότηση των λέξεων ουσιαστικά μας ωθεί σταδιακά πίσω, εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε.

Κι αυτό τελικά είναι και το ζητούμενο για τους νέους και φιλόδοξους αφέντες. Στην εποχή της υπερπληροφόρησης, όπου η πληροφορία συσσωρεύεται πιο γρήγορα κι από τα σκουπίδια του πολιτισμού, δεν έχει νόημα να προσπαθούν να την περιορίσουν, αν και κάνουν στοχευμένες προσπάθειες και προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό που έχει νόημα είναι το να κρατήσουν για τον εαυτό τους τα θεμέλια που διδάσκουν στον άνθρωπο πως να ζει σαν άνθρωπος. Ας υπάρχουν σαν επιτυχημένοι επαγγελματίες μεν, αλλά αποτυχημένοι άνθρωποι δε…

Δεν είναι, όμως, μόνον αυτό.

Κατά τη δεκαετία του 1990, τότε που τέθηκε από τους γενετιστές επιστήμονες ο στόχος της πλήρους χαρτογράφησης του ανθρώπινου γονιδιώματος, Ρώσοι επιστήμονες στη Μόσχα ακολούθησαν έναν άλλο δρόμο. Ξεκινώντας από την ιδέα, πως η δομή του DNA μοιάζει με την σύνθεση των λέξεων, έχοντας κάποιο βασικό «αλφάβητο», ενέπλεξαν στην έρευνα και γλωσσολόγους. Το εξέτασαν, δηλαδή, όχι από χημικής-βιολογικής πλευράς, αλλά όπως θα εξέταζαν τη δομή και τα χαρακτηριστικά μιας ανθρώπινης γλώσσας. Το συμπέρασμα ήταν πως υπάρχει άμεση και ευθεία σύνδεση της «γλώσσας» του DNA με την απτή ανθρώπινη γλώσσα, οπότε η ίδια η ανθρώπινη ομιλία/γλώσσα ξεκινά από τον πυρήνα του βασικού βιολογικού δομικού στοιχείου.

Με αυτήν την διαπίστωση, σκέφθηκαν να δοκιμάσουν το αντίστροφο: Την επίδραση της φυσικής ανθρώπινης ομιλίας πάνω στη δομή του DNA. Η ομιλία μέσω ενός μικροφώνου μετατρεπόταν σε φωτεινές συχνότητες οι οποίες «φώτιζαν» το DNA βιολογικών ιστών και συλλέγονταν πληροφορίες για το πώς αντιδρά το DNA σ’ αυτές. Αποδείχθηκε πως η «συνομιλία» αυτή αναδιοργάνωνε τη δομή του DNA με διάφορους τρόπους, ενίοτε καθοριστικούς. Απέδειξαν, δηλαδή, πως ο άνθρωπος μπορεί να μεταβάλλει την ίδια του την βιολογική δομή απλώς με την ομιλία του.

Αυτό βέβαια ήταν γνωστό από την αρχαιότητα. Θυμηθείτε τους παλαιότερους που απέφευγαν τη συχνή χρήση κάποιων λέξεων (κατάρες…) στη βάση του γνωστού «μαγικού» ότι «οι λέξεις έχουν δύναμη». Όπως και τη χρήση συγκεκριμένων ήχων ή συγκεκριμένων λόγων («προσευχής») για θεραπευτικούς σκοπούς. Μπορεί να μην ήξεραν από DNA αλλά η παρατήρηση, ο πειραματισμός, η ευφυΐα και η ενσυναίσθηση τους είχαν οδηγήσει στην ίδια γνώση. Η ηχοθεραπεία είναι γνωστή σήμερα, αλλά ήταν γνωστή τουλάχιστον ήδη από την εποχή του Ιπποκράτη.

Οπότε, η γνώση των ψυχολογικών αποτελεσμάτων των ήχων είχε ενσωματωθεί στις λέξεις, στους φθόγγους στην ηχητική χροιά των λέξεων, η γλώσσα, δηλαδή, είχε αναχθεί σε επιστήμη.

Τα ήξεραν αυτά οι Σοβιετικοί, όπως τα ξέρουν και οι σύντροφοί τους σημερινοί Ευρωκράτες, τους ίδιους εμπνευστές και χρηματοδότες είχαν άλλωστε. Σήμερα, βεβαίως, μπορεί ο καθένας να «καθαρίζει» με αυτές τις μικρολεπτομέρειες μιλώντας για οπισθοδρομικότητα, συντηρητισμό κ.λπ., αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι υπερεθνικές κλίκες κατάφεραν να βρεθούν στην κορυφή του κόσμου, όχι απλά επειδή είναι αδίστακτες, αλλά επειδή έχουν γνώση (και τεχνογνωσία) και ασφαλώς δίνουν την πρέπουσα σημασία στις λεπτομέρειες. Ο πόλεμος, επομένως, είναι στο επίπεδο της γνώσης και κανείς δεν θα μπορεί να σταθεί ως άνθρωπος απέναντί τους στο μέλλον χωρίς να δίνει σημασία σε τέτοιες «λεπτομέρειες», ακόμη κι αν κατά τα άλλα είναι οπλισμένος σαν αστακός…

Θεωρώ ευχάριστο γεγονός ότι  το παραπάνω κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, Δ. 129, Ιούλιος-Αύγουστος 2013

-Και ακόμα περισσότερο ευχάριστο γεγονός μου φάνηκε όταν το βρήκα αναδημοσιευμένο στο anarchypress.wordpress.com

Η ΓΑΛΕΡΑ

Il Galeone σα να λέμε

Το μέλλον της γενιάς μου

Το μέλλον της γενιάς μου

-όπως και το μέλλον όλων των γενεών, άλλωστε-

είναι φυσικώ τω τρόπω προδιαγεγραμμένο,

επομένως αναπόφευκτο.

Όμως, αν μη τι άλλο, 

μπορώ να είμαι αισιόδοξος ότι στα βαθιά γεράματα

οι διαφωνίες ανάμεσά μας θα είναι τόσο βαθιές

ώστε δεν θα μας αφήνουν να πλήττουμε.

Όμως ανεξαρτήτως των διαφωνιών μας, 

θα έχουμε ένα σημείο το οποίο θα μας ενώνει.

Αυτό το σημείο δεν θα είναι άλλο

από τη σιχαμάρα μας για τον Σταύρο Θεοδωράκη

και για όσους ασχολούνται με τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Να αναλάβει πρωτοβουλία!

Άντε, και μετά το κάψιμο του βασιλιά Καρνάβαλου, πιστεύω πως απερίσπαστος πλέον και δίχως εποχιακά βάρη στην πλάτη του, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς θα μπορέσει να αναλάβει μια εποικοδομητική ειρηνευτική πρωτοβουλία σχετικά με το ζήτημα της Ουκρανίας.

Μόνο τα στιβαρά του μπράτσα μπορούν να στρέψουν το τιμόνι της Ευρώπης, οδηγώντας τη γηραιά ήπειρο πίσω στη ρότα της ειρήνης!!!

Μια ιδέα μεταμφίεσης για να περνάει κανείς απαρατήρητος στην Αθήνα

Μέρες μεταμφιέσεων διανύουμε κι όποιος τύχει να περνάει τακτικά από το κέντρο της Αθήνας, ίσως και να φέρει στο μυαλό του εκείνο το πανάρχαιο σκίτσο του Ιωάννου (από τα μέσα της δεκαετίας του '80, νομίζω) :

24 χρόνια, 8 μήνες και κάτι μέρες σε 2 λεπτά

Ωραίος τύπος αυτός ο Κarl Baden. Και ακόμα ωραιότερη η υπομονή/εμμονή του να φωτογραφίζει τον εαυτό του καθημερινά επί 24-25 χρονάκια... κι ύστερα να κάτσει να ενώσει τις φωτογραφίες σε ένα βίντεο... το οποίο, ακόμα εμπλουτίζεται καθημερινά...