ΦΟΥΛ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ

Ήθελα να πω λοιπόν ότι τώρα που το καλοσκέφτομαι, αυτό το καλοκαίρι αι προσωπικαί μου διαδρομαί εθύμιζαν λιγουλάκι ιερόν δρομολόγιον:

Από την Αρτέμιδα την Αγροτέρα στην Αμαρυσία Αρτέμιδα και από την Αμαρυσία στην Αρτέμιδα την Ταυροπόλο και δως του πάλι Αμαρυσία και δως του πάλι Αγροτέρα και δως του πάλι Ταυροπόλο -με μια ελάχιστη παράκαμψη μέχρι την Αρτέμιδα τη Βραυρωνία- και ξανά Ταυροπόλος και ξανά Αγροτέρα και ξανά Αμαρυσία και ξανά μανά το ίδιο δρομολόγιο και τανάπαλιν και πάλι και πάλι... 

Δεν ξέρω ρε συ μάστορη, όχι πως υπήρξε στιγμή στη ζωή μου που να με πειράξει κάποια παρατεταμένη αναφορά στην Αρτέμιδα, αλλά τώρα που το φέρνω στο νου μου, μοιάζει σημαδιακό. 

Ίδωμεν.

Αλλά, καλού κακού, πάμε όλα μαζί τα παιδάκια: 

Ἄρτεμιν ἀείδω χρυσηλάκατον, κελαδεινήν,

παρθένον αἰδοίην, ἐλαφηβόλον, ἰοχέαιραν,

αὐτοκασιγνήτην χρυσαόρου Ἀπόλλωνος,

ἣ κατ' ὄρη σκιόεντα καὶ ἄκριας ἠνεμοέσσας

ἄγρῃ τερπομένη παγχρύσεα τόξα τιταίνει       

πέμπουσα στονόεντα βέλη............