Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

"Από στιγμή σε στιγμή περιμένω να έρθουν να με συλλάβουν όλοι μαζί: Η αντιτρομοκρατική, το τμήμα παιδικής πορνογραφίας, η υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, η CIA, η Ιντερπόλ... Συντάκο, τρέξε και ίσως προλάβεις να με δεις για τελευταία φορά πριν με στείλουν στο Γκουαντανάμο..."

Έπινα ακόμα τον πρωινό καφέ μου όταν μου τηλεφώνησε ο φίλος και συνάδελφος.
Ο τόνος της φωνής του ακουγόταν γεμάτος γνήσια και ανυπόκριτη αγωνία, ωστόσο εδώ που τα λέμε, στην αρχή νόμισα πως απλά τα 'χει παίξει εντελώς. Όταν όμως άρχισε να περιγράφει τι του συνέβη, άρχισα κι εγώ ν' ανησυχώ στα σοβαρά:

"Μόλις ανάβω τον υπολογιστή και συνδέεται στο ίντερνετ, αμέσως με πάει σε μια σελίδα της Ελληνικής Αστυνομίας όπου μου λέει πως ο υπολογιστής μου είναι μπλοκαρισμένος απ' το ίντερνετ επειδή μέσω αυτού έχω διακινήσει απαγορευμένο υλικό. Σου λέω: Από στιγμή σε στιγμή περιμένω να 'ρθουν να μου χτυπήσουνε την πόρτα!!!"

Προσπάθησα να ρωτήσω λεπτομέρειες, αλλά όταν ο άλλος δεν είναι δα και κανένας ειδικός της πληροφορικής και του διαδικτύου, άντε βγάλε άκρη από τις περιγραφές του. Ως εκ τούτου, το πράγμα ακουγόταν όντως ανησυχητικό.

Μέσα στο μυαλό μου άρχισαν να φαίνονται εικόνες με εμένα να έχω ένα πινέλο στο χέρι και να γράφω ένα πανό με το σύνθημα
"ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΟΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ",
ή πλακάτ με περιεχόμενο όπως
"ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ - ΕΜΠΡΟΣ ΒΌΡΑΚΑ!!!"
ή ξερωγώ με εμένα σε νυχτερινές περιπλανήσεις να γράφω σε τοίχους
"ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΟΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ
ΑΠΛΩΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΕΣ"
και τέτοια.

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, το μόνο παρήγορο έμοιαζε να είναι ότι το κείμενο από τη συγκεκριμένη σελίδα της ελληνικής αστυνομίας ανέφερε κάτι για ένα πρόστιμο των 100 ευρώ, το οποίο μπορούσε να πληρωθεί και on line.

Τελοσπάντων, μην τα πολυλογώ, πήγα στο σπίτι του φίλου και συνάδελφου, άνοιξα τον κομπιούτορα και είδα ιδίοις όμμασι την περιβόητη σελίδα, αμέσως έκανα μια επανεκκίνηση σε safe mode και από ένστικτο ξεκίνησα να ξεκατινιάζω το registry με εκείνο το μοναδικό μου χάρισμα να βρίσκω καθαρά από διαίσθηση τι φταίει δίχως να τα κάνω όλα πουτάνα -σε αντίθεση με άλλους που επιτυγχάνουν απλώς το αντίστροφο, και βουαλά, μέσα σε ένα εικοσάλεπτο το ζήτημα είχε διευθετηθεί και η ελληνική αστυνομία είχε σταματήσει πλέον να έχει απαιτήσεις από τον φίλο και συνάδελφο.

Οπότε, αμέσως μετά, μπορούσαμε απερίσπαστοι να σταχυολογήσουμε αναφορές και εμπειρίες χρηστών του ίντερνετ οι οποίοι είχε τύχει να έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Ενδεικτικά, καλέ μου αναγνώστη μπορείς να δεις εδώ αλλά και εδώ αλλά και εδώ αλλά και εδώ.

Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν, και θα ήταν ανάξιο λόγου το όλο θέμα (αν και οι τρομάρες των φίλων ποτέ δεν είναι ανάξιες λόγου) όμως θεώρησα σωστό και πρέπον να το αναφέρω και εδώ, ώστε αν τυχόν σου τύχει κάτι αντίστοιχο, καλέ μου αναγνώστη, να φερθείς με ψυχραιμία.

Λογαρίδης για κλείσιμο