Λοιπόν, χτες είπαμε να πάρουμε κανένα καρότο, καμιά ζάχαρη και καμιά σταφίδα και κανένα καρύδι να κάνουμε carrot-cake. Πήγαμε λοιπόν σ' ένα carrefour και...
Καρύδια Γαλλίας, ζάχαρη Σερβίας...
Όπως καταλαβαίνεις, δεν προλάβαμε να φτάσουμε στις σταφίδες. Είχε μεσολαβήσει ένα νοητικό μεγαλοπρεπές "να τα βάλετε στον πάτο σας" και είχαμε φύγει.
Σήμερα, κολλημένοι στην ιδέα του carrot cake, πήγαμε σ' ένα Βερόπουλο και ναι μεν υπήρχε ζάχαρη Ελλάδας, αλλά...
Καρύδια Μολδαβίας και (άκουσον-άκουσον) σταφίδες Τουρκίας!!!
Αχ, καλέ μου αναγνώστη, πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια... Παιδάκι ήμουν και επειδή ήμουν και σπασικλάκι μαθητής, μάθαινα στην Πατριδογνωσία πως ένα από τα πιο μαζικά παραγόμενα προϊόντα εν Ελλάδι είναι οι σταφίδες. Ε, πάνε αυτά. Πλέον οι ελληνικές σταφίδες ως φαίνεται ανήκουν στη σφαίρα της νοσταλγίας.
Σταφίδες Τουρκίας και πολύ μας είναι.
Τα έχουν διαλύσει όλα οι γαμιόληδες.
Δεν ξέρω βρε συ αναγνώστη μου, αλλά σκέφτομαι πως δεν θ' αργήσει να αναπτυχθεί ένα νέο είδος ακτιβισμού, στο οποίο ο καταναλωτής θα πηγαίνει για ψώνια εφοδιασμένος με ακτιβιστικά αυτοκόλλητα που θα λένε κάτι σε στυλ "Προτιμώ τις ελληνικές σταφίδες - Τις εισαγόμενες βάλτε τες στον πάτο σας παλιομαλάκες".
Τελικά θα κάνουμε κάροτ κέικ δίχως σταφίδες.
Καρύδια Γαλλίας, ζάχαρη Σερβίας...
Όπως καταλαβαίνεις, δεν προλάβαμε να φτάσουμε στις σταφίδες. Είχε μεσολαβήσει ένα νοητικό μεγαλοπρεπές "να τα βάλετε στον πάτο σας" και είχαμε φύγει.
Σήμερα, κολλημένοι στην ιδέα του carrot cake, πήγαμε σ' ένα Βερόπουλο και ναι μεν υπήρχε ζάχαρη Ελλάδας, αλλά...
Καρύδια Μολδαβίας και (άκουσον-άκουσον) σταφίδες Τουρκίας!!!
Αχ, καλέ μου αναγνώστη, πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια... Παιδάκι ήμουν και επειδή ήμουν και σπασικλάκι μαθητής, μάθαινα στην Πατριδογνωσία πως ένα από τα πιο μαζικά παραγόμενα προϊόντα εν Ελλάδι είναι οι σταφίδες. Ε, πάνε αυτά. Πλέον οι ελληνικές σταφίδες ως φαίνεται ανήκουν στη σφαίρα της νοσταλγίας.
Σταφίδες Τουρκίας και πολύ μας είναι.
Τα έχουν διαλύσει όλα οι γαμιόληδες.
Δεν ξέρω βρε συ αναγνώστη μου, αλλά σκέφτομαι πως δεν θ' αργήσει να αναπτυχθεί ένα νέο είδος ακτιβισμού, στο οποίο ο καταναλωτής θα πηγαίνει για ψώνια εφοδιασμένος με ακτιβιστικά αυτοκόλλητα που θα λένε κάτι σε στυλ "Προτιμώ τις ελληνικές σταφίδες - Τις εισαγόμενες βάλτε τες στον πάτο σας παλιομαλάκες".
Τελικά θα κάνουμε κάροτ κέικ δίχως σταφίδες.
Η Γαλλική αρχαιολογική σχολή ήταν η πρώτη που επίσημα πηρε άδεια ανασκαφικων δρασεων απο το νεοελληνικό κράτος.
ΑπάντησηΔιαγραφή'κάποια οτιγμή είχε προκύψει θέμα γιατί η εξαγωγή σταφίδας είχε μειωθεί. για άσκηση πίεσης (εξωτερικης πολιτικης) σε αυτό το μείζον σημασίας πρόβλημα ( μεγαλο οικονομικο οφελος η εξαγωγη σταφιδας )το ελληνικό κράτος αρνιώταν την παραχώρηση άδειας για τους Δελφούς, που ήταν και ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος που διεκδικούσε η Γαλλία μέσω της σχολής. Εγινε ψιλο χαμός και τελικά σφυρίχτηκε λύση με εναν συμβιβασμό.
Τότε που υπήρχαν και σταφίδες και ισοδύναμα και διαπραγματεύσεις...
Μεγάλη υπόθεση οι ελληνικές σταφίδες και με βαρύ ιστορικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(κλικ κι εδώ, όπου η λύση της τραγωδίας είναι η αναμενόμενη, δλδ η ...μετανάστευση)