ΒΡΟΧΗ

Τρεις μέρες βρέχει τώρα και μου 'χουν σπάσει τα νεύρα.

Δεν έχω που να κάτσω από κάτω.

Ούτε ένα παγκάκι δεν υπάρχει να κάτσω...

Πού να κάτσω? 

Είναι όλα πιασμένα!

Δεν έχω ούτε ένα γκασμά να σκάψω το λάκκο μου...

Γαμώ την κοινωνία μου, θα πάω ν' ανέβω σ' ένα βουνό

και θα σας βλέπω όλους από ψηλά.

Θα βλέπω εσάς και τη μιζέρια σας.

αλλά δεν θα σας έχω ανάγκη.

Γιατί είμαι ο Χουλκ!

Βροχεροί στίχοι από βροχερό τραγούδι, σκέτος προφητικά πολυσύνθετος αντικατοπτρισμός του τρέχοντος μετεωρολογικο-πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικού status quo.