Όπου εάν θελήσουμε να απογειώσουμε τον παραπάνω στίχο, αναμφιβόλως θα πρέπει να ανατρέξουμε εις το "Λεξικό της Κοινής Ελληνικής" του Τριανταφυλλίδη, προκειμένου να πληροφορηθούμε σχετικά με την λέξη "φλόκι" :
φλόκι, το [flóki] : το καθένα από τα μάλλινα, στριμμένα νήματα που εξέχουν από τις φλοκάτες. [μσν. φλόκ(ος) < παλ. ιταλ. *flocco (σύγκρ. φιόγκος) ή βλάχ. floc (< λατ. floccus) υποκορ. -ι]
Έτσι, για να πάρουμε μια ιδέα σχετικά με το πόσα λεξικά πρέπει να έχει μελετήσει ο ποιητής προκειμένου να συνθέσει έναν τόσο δα μικρό στίχο... και πόσα λεξικά θα πρέπει να έχουμε μελετήσει εμείς προκειμένου να φτάσουμε σε ποιητικά νοήματα προσιτά μόνο σε λίγους!
Να γίνει συγκριτική μελέτη των παρακάτω φράσεων του Τζάμπα:
Φράσις α: «Εάν χρειασθεί σ΄αυτή τη δύσκολη συγκυρία να βάλουν οι εκπαιδευτικοί μας πλάτη για μία ή δύο ώρες, νομίζω ότι θα το κάνουν. Αλλά όλα αυτά θα τα δούμε συνολικά». (κλικ εδώ)
Φράσις β:«Η χώρα βρίσκεται σε κρίση όλοι πρέπει να βάλουμε τον όβολο μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μια ή δυο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης νομίζω ότι θα το δεχθεί. Ο καθένας οφείλει να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση». (κλικ εδώ)
Αφού ολοκληρωθεί η συγκριτική μελέτη των δύο φράσεων του Τζάμπα, να ευρεθεί σε πόσο διάστημα η κυβέρνηση μέλος της οποίας είναι ο Τζάμπας Νο2 θα έχει την τύχη της κυβερνήσεως μέλος της οποίας υπήρξε ο Τζάμπας Νο1.
Διάβασε να μαθαίνεις, ω αδαή αναγνώστη μου. Το ψάρεψα σε αυτό εδώ το μπλογκ που θρασύτατα αυτοαποκαλείται "epistimonikos". Ο λόγος που το αναδημοσιεύω είναι κυρίως η βαρύτητα των επιστημονικών αποκαλύψεων που εμπεριέχονται μέσα στο κείμενο. Ωστόσο (οφείλω να το παραδεχτώ) το αναδημοσιεύω και για να χαλαρώσουμε λίγο, σκεπτόμενοι πως όσο άθλια κι αν είναι η κατάστασή μας, πάντοτε υπάρχουν κάποιοι άλλοι που είναι σε ακόμα πιο άθλια κατάσταση -κι αυτό, όσο να 'ναι, αποτελεί μια κάποια παρηγοριά. Απόλαυσε ελεύθερα -κι αν εμπνευστείς να πας σε μια παραλία... να πας! Μέρες που είναι, ενδέχεται να πέσεις πάνω σε αυτό το σπάνιο φαινόμενο που λέει το κείμενο!
Ερώτηση: Στην εκδήλωση που έγινε στο Λουτράκι κάποιος κύριος ρώτησε τον Αρτέμη Σώρρα … έκανε μία ερώτηση για τον Ήλιο. Ο Αρτέμης έδωσε μια πολύ σημαντική πληροφορία για την Επιτολή του Ηλίου. Ότι μία φορά το χρόνο ο Ήλιος με τον Σείριο ανατέλλουν την ίδια στιγμή και συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο για 30 λεπτά, ότι όλες οι θάλασσες το νερό τους γίνεται γλυκό. Τί έχετε να μας πείτε γι’ αυτό; Ε. Λαμπράκης: Κατ’ αρχήν μπαίνουμε σε βαθειά νερά. Η Επιτολή δεν είναι του Ηλίου, η Επιτολή είναι του Σείριου. Αυτό είναι πλέον αποδεδειγμένο από όλους τους αστρονόμους ότι όλα τα άστρα του έναστρου ουρανού ανήκουν σε ένα δυαδικό σύστημα. Το δυαδικό αυτό σύστημα σημαίνει ότι τα νεφελώματα τα αρχικά, τα οποία δημιούργησαν τα διάφορα άστρα ήσαν πάντα διπλά. Είναι δηλαδή … Αν σκεφτείτε να γίνει μία έκρηξις στο μέσον και να φύγουν δύο κώνοι – ο ένας από τη μια μεριά κι ο άλλος από την άλλη – και να δημιουργηθεί νεφέλωμα και εν τέλει να καταλήξουν να δημιουργηθούν δύο διαφορετικά ηλιακά συστήματα. Αυτό, λοιπόν, το σύστημα των δυαδικών άστρων είναι πλέον απόλυτα αποδεκτό, όχι μόνο από τους αστρονόμους κι από όλη την επιστήμη αλλά κι από τη NASA. Επομένως, όταν βλέπουμε έναν Ήλιο όπως τον δικό μας, πρέπει να ψάχνουμε ποιό είναι το ταίρι του, πού είναι το ταίρι του. Μετά, λοιπόν, από μεγάλη και ενδελεχή έρευνα κατέληξαν ότι το ταίρι του Ηλίου του δικού μας είναι ο Σείριος Α. Ο Σείριος Α – σας παραπέμπω, επίσης, στο όνομα Ασσύριος, έτσι; Το θυμάστε αυτό; Ο Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι. Θυμάστε ότι οι Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι ιστορικά τους βάζουμε όλους μέσα σε ένα χαβάνι – όπως λέμε στην Κρήτη – και τους “κοπανίζουμε”. Ενώ άλλο οι Ασσύριοι και άλλο οι Βαβυλώνιοι. Για να επανέλθουμε, όμως, στο θέμα του δυαδικού συστήματος… Επομένως, η Ζωή στα δύο ηλιακά συστήματα αυτά … στα δύο ηλιακά συστήματα, λοιπόν, είναι παράλληλη. Ό,τι συμβαίνει στο ένα σύστημα συμβαίνει και στο άλλο. Γιατί; Γιατί δημιουργήθηκαν από το ίδιο αρχικό νεφέλωμα κι από την ίδια έκρηξη. Άρα, λοιπόν, η πρόοδος και η – θα έλεγα – η πυκνότης και η πύκνωσις των νεφελωμάτων είχε παράλληλες διαδρομές και έτσι, τόσον οι πλανήτες γύρω από το κεντρικό αστέρι, όσο και το κεντρικό αστέρι, έχουν τις ίδιες ιδιότητες. Επομένως, η Ζωή στον Πλανήτη Γή, ή σε όποιον άλλον πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, είναι απόλυτα συνδυασμένη με τον Αστερισμό του Σείριου. Ένα σημείο … εάν δείτε … υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο, να δείτε ακριβώς πώς διακινούνται τα ενεργειακά πεδία ανάμεσα στα δύο ηλιακά συστήματα, αλλά έχουν το σήμα, το μαθηματικό σήμα του απείρου. Εάν, λοιπόν, ανατρέξετε αυτήν την διαδρομή, θα δείτε σε κάποιο σημείο συγκεκριμένο κατά τη διάρκεια του Ενιαυτού οι δύο Ήλιοι εμφανίζονται την ίδια ώρα. Ανατέλλουν την ίδια ώρα. Αυτό τί κάνει; Δίδει μία τεράστια ενεργοποίηση στο κύριο συστατικό και των δύο συστημάτων. Και το κύριο συστατικό των δύο συστημάτων είναι το ΥΔΩΡ. Το ΝΕΡΟ. Το νερό, επομένως, αυτή τη χρονική στιγμή λαμβάνει ένα συγκεκριμένο χρώμα, καθότι δέχεται ενεργειακές επιρροές και από τα δύο άστρα, κι από τους δύο Ήλιους. Όπως, επίσης, η ενεργοποίησις του νερού έχει να κάνει και με τα ενεργειακά πεδία και των δύο Αστερισμών. Και των δύο Ηλιακών Συστημάτων. Έτσι, η ενεργοποίησις του νερού, λοιπόν, εκείνη την ώρα μας φέρνει σε ένα σημείο Συντονισμού – προσέξτε, υπάρχει Συντονισμός – της ανθρώπινης Ψυχής, του ύδατος και στα δύο Ηλιακά Συστήματα και αναγνωρίζει το σώμα μας το ύδωρ σαν το πρωτογενές υλικό. Χάνει, δηλαδή, το θαλάσσιο νερό χάνει τη γεύση του και γίνεται γλυκό … έτσι το αντιλαμβανόμεθα εμείς λόγω του Ενεργειακού Συντονισμού. Αυτό ονομάζεται Επιτολή του Σείριου. Είναι κάτι, το οποίο συμβαίνει μεταξύ 15ης Ιουλίου και 15ης Σεπτεμβρίου. Δεν μπορώ να σας δώσω την συγκεκριμένη χρονική στιγμή που γίνεται, αυτήν την στιγμή, μπορεί όμως σε κάποιο διάστημα, εάν κάποιος ενδιαφέρεται τόσο πολύ για το θέμα αυτό, να δώσουμε αυτήν την ημερομηνία, εάν και εφ’ όσον μας γίνει γνωστή.
ΒΟΜΒΑ: Η κυβέρνηση θα υπέκλεπτε τα ΑΦΜ μας από τους ... Γερμανούς!
Αν δεν κάνουμε λάθος, το ΑΦΜ είναι ένας ατομικός φορολογικός αριθμός που το ίδιο το κράτος χορηγεί στον πολίτη. Αναρωτιόμαστε λοιπόν, γιατί η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να υποκλέψει τα ΑΦΜ μας;
Τα ΜΜΕ στη σπουδή τους να αποκαλύψουν το plan Β του Γ. Βαρουφάκη, δεν πρόσεξαν προφανώς την παράλληλη ανατριχιαστική αποκάλυψη βόμβα που έκαναν και εξηγούμαστε.
Μεγάλος λοιπόν σάλος έχει ξεσπάσει και πάλι στα ΜΜΕ, με αφορμή αυτή τη φορά το φερόμενο ως plan B του Γ. Βαρουφάκη, με την υποκλοπή των ΑΦΜ των Ελλήνων πολιτών.
Αν κάποιος μείνει μόνο εδώ και δεν καταλάβει τι ακριβώς διαβάζει, θα εκνευριστεί με τον Γ. Βαρουφάκη. Αν όμως καταλάβει τι διαβάζει, τότε θα ανατριχιάσει συνειδητοποιώντας ότι τα ΑΦΜ μας και όλα τα προσωπικά φορολογικά στοιχεία όλων μας, βρίσκονται αποκλειστικά στα χέρια των Γερμανών και της τρόικας.
Τότε θα μάθει για πρώτη φορά ότι στο λογισμικό της ΓΓΠΣ αποκλειστική πρόσβαση έχουν μόνο οι Βρυξέλλες και όχι η εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση.
Αντίθετα η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να υποκλέψει τα ΑΦΜ μας, προκειμένου να μας προστατέψει με τη δημιουργία ενός παράλληλου ψηφιακού τραπεζικού συστήματος, εξ αιτίας του κλεισίματος των τραπεζών, το οποίο θα έκαναν οι Βρυξέλλες (κυρίως οι Γερμανοί), όταν η κυβέρνηση αποφάσιζε επιστροφή στη δραχμή.
Κι όμως, πολλοί από εμάς είμαστε ΜΑΚΑΚΕΣ (με κεφαλαία γράμματα). Μας πειράζει που η ελληνική κυβέρνηση θα υπέκλεπτε τα ΑΦΜ και δεν μας πειράζει που τα ΑΦΜ μας και όλα τα προσωπικά φορολογικά μας δεδομένα, τα ελέγχουν αποκλειστικά η τρόϊκα, οι Γερμανοί και το ΔΝΤ
Αποδείχθηκε τελικά, ότι όλοι είμαστε φυλακισμένοι σε ένα «ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης», το οποίο ελέγχουν απόλυτα οι δανειστές.
Η τρόικα ζητά να συνδεθεί το όριο συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής και από το 2021 να ανεβαίνει κάθε χρόνο κατά μισό έτος. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης προβλέπονταν από το πρώτο μνημόνιο, όμως δεν εφαρμόστηκε. Το θέμα της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 χρόνια επαναφέρουν οι δανειστές, σύμφωνα με την εφημερίδα «Αγορά». Συγκεκριμένα, η τρόικα ζητά να συνδεθεί το όριο συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής και από το 2021 να ανεβαίνει κάθε χρόνο κατά 0,5 έτος και μέχρι να πιάσει τα 70 έτη. Μάλιστα, σε βάθος χρόνου ο στόχος είναι το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης να πάει στα 72 έτη. Σημειώνεται ότι στο πρώτο μνημόνιο προβλεπόταν ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα πρέπει να καθορίζονται και με βάση το προσδόκιμο ηλικίας των κατοίκων μιας χώρας και σύμφωνα με αυτή την παράμετρο στην Ελλάδα σε βάθος χρόνου θα πρέπει να φτάσουν τα 72 έτη.
(πηγή)
Σσσσσσσσσσσ!
Σιωπή λέω!
Οραματίζομαι 68χρονους οικοδόμους πάνω στη σκαλωσιά!
Οραματίζομαι 70χρονους οδοκαθαριστές να σκαρφαλώνουν με τσαχπινιά και χάρη πάνω στ' απορριμματοφόρα!
Οραματίζομαι 69χρονους ταμίες σε σούπερ μάρκετ!
Οραματίζομαι 70χρονους νταλικιέρηδες!
Οραματίζομαι έναν θαυμαστό νέο κόσμο.
Διότι το ευρώ θέλει θυσίες.
Τι θες δηλαδή, να πέσει η χώρα στα βράχια?
Σε μια συνάντηση στο Ταος, στο Νέο Μεξικό, οι Αυτόχθονες Αμερικανοί ηγέτες συζήτησαν μερικές προτάσεις για το μέλλον των μεγάλου, παράνομου ευρωπαϊκού πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά από μακρά συζήτηση, το Συμβούλιο αποφάσισε να δοθεί η ιθαγένεια σε εκείνους που δεν έχουν ποινικό μητρώο ή μεταδοτικά νοσήματα. "Το Συμβούλιο θα δώσει στους Ευρωπαίους τη δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση για ιθαγένεια”, εξήγησε ο Αρχηγός της φυλής Νε Περσέ, Σοτί: "Για να αποκτήσει νομικό καθεστώς, κάθε αιτών πρέπει να υπογράψει μια ειλικρινή συγγνώμη για τα εγκλήματα των προγόνων του, να καταβάλλει φόρο $ 5.000, και εάν κατοικεί σε προγονική πατρίδα, πρέπει να παραδώσει τις εν λόγω εκτάσεις στο Συμβούλιο Αυτοχθόνων ή να πληρώσει το τίμημα αγοράς που θα αποφασίσουμε. “Οποιοσδήποτε παράνομος Ευρωπαίος που έχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο για κάθε είδους ποινή, εκτός από κλήση για παράνομη στάθμευση, θα πρέπει να απελαθεί και να επιστρέψει στην πατρίδα του. Όποιος έχει μεταδοτικές ασθένειες όπως HIV, ευλογιά, έρπη, κλπ, δεν θα πληρεί τις προϋποθέσεις και θα απελαύνεται " Ο ευρωπαϊκός εποικισμός της Βόρειας Αμερικής άρχισε τον 16ο και 17ο αιώνα, όταν Γάλλοι, Ισπανοί και Άγγλοι άρχισαν να ιδρύουν τους πρώτους εποικισμούς στη γη που κατέλαβαν από τους αυτόχθονες λαούς. Παρά τον μεγάλο αριθμό των Ευρωπαίων που κατοικούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ιστορικοί μελετητές συμφωνούν ως επί το πλείστον ότι η γη των αυτοχθόνων πάρθηκε παράνομα μέσω των πολέμων, της γενοκτονίας και της βίαιης εκτόπισης. Αντίθετοι όμως στην απόφαση του Συμβουλίου είναι μια άλλη ομάδα αυτοχθόνων που ονομάζεται Αληθινοί Αμερικανοί, οι οποίοι επέκριναν την κίνηση, υποστηρίζοντας ότι η αμνηστία θα χρησιμεύσει μόνο για να ανταμείψει τους παρανομούντες. "Όλοι πρέπει να απελαθούν και να επιστρέψουν στην Ευρώπη," είπε ο Τζον Ντακότα από τους Αληθινούς Αμερικανούς. «Ήρθαν εδώ παράνομα και άρπαξαν τη γη μας. Έφεραν τις αρρώστιες και τον αλκοολισμό, έκλεψαν όλα όσα είχαμε, επειδή ήταν πολύ τεμπέληδες για να βελτιώσουν και να αναπτύξουν τις δικές τους χώρες".
Την είδηση την βρήκα χτες μεταφρασμένη στα ελληνικά στο omniatv,
την επιβεβαίωσα (αν και διαπίστωσα πως είναι 7 μηνών είδηση) στο cityworldnews,
παίρνει η προσπάθεια ταύτισης με το σχέδιο Σόιμπλε
των απόψεων των διαφωνούντων του ΣΥΡΙΖΑ
και κάθε άλλου διαμαρτυρόμενου ενάντια στο μνημόνιο.
Προσπάθεια που εμπεριέχεται στο χτεσινό non-paper
που ενδεχομένως συνέγραψε ο Άγγελος Τσέκερης
ή κάποιος άλλος στο Μαξίμου
ειδικευμένος στα ανέκδοτα, τα καλαμπούρια και της τρολιές.
Αν κάποιοι πιστεύουν ότι το εναλλακτικό αριστερό σχέδιο είναι το Σχέδιο Σόιμπλε, η αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ ή το να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια «iou»αντί για συντάξεις, ας βγουν να το εξηγήσουν στον ελληνικό λαό
1. Δυστυχώς οι συσχετισμοί στην Ευρώπη είναι τέτοιοι που μας αναγκάζουν να υποστούμε το μνημόνιο. Η πανευρωπαϊκή κυριαρχία της δεξιάς και η δεξιά στροφή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας δεν αφήνουν άλλο περιθώριο. Είμαστε στριμωγμένοι.
2. Το μνημόνιο είναι φρικτό και αποκρουστικό αλλά έχει και θετικά σημεία, περιλαμβάνει πράγματα που ούτως ή άλλως θα θέλαμε και θα έπρεπε να τα κάνουμε και μόνοι μας. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε μνημόνιο θα έπρεπε να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, τις πρόωρες συντάξεις κλπ. Αν είχαν γίνει όλα αυτά, δεν θα υπήρχε ανάγκη για μνημόνιο.
3. Όσοι αντιδρούν στο μνημόνιο, δεν έχουν να προτείνουν εναλλακτική λύση. Και επιπλέον, ως λαϊκιστές που είναι, υιοθετούν τη συνέχιση και διαιώνιση όλων εκείνων των πολιτικών που μας οδήγησαν στο μνημόνιο.
4. Μόνο η πλήρης υιοθέτηση και εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων μπορεί να μας οδηγήσει εκτός μνημονίου -όμως μόνο εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε πως η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών θα γίνει με κοινωνική ευαισθησία και μέριμνα για τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται απ' τα μνημονιακά μέτρα.
Αφού μελετηθεί σε βάθος η σοφία των τεσσάρων σημείων, να ευρεθεί ποιος τα διετύπωσε πρώτος:
Α) Ο G.A.P.
B) Ο Τσίπρας
Γ) Ο Κουβέλης
Δ) Ο Ψαριανός
Ε) Ο Σαμαράς
ΣΤ) Άλλος
Βάσει της απαντήσεως που θα επιλεγεί, ο ερωτώμενος καλείται να προβλέψει σε πόσες μέρες θα δούμε την επιστροφή του GAP στο πολύ πολύ πολύ κεντρικό πολιτικό σκηνικό:
α) Αύριο
β) Σε 5-10 μέρες
γ) Σε 11-30 μέρες
δ) Σε 31-90 μέρες
ε) Ψόφο
Άντε!!!
Πέφτω από τα σύννεφα!!!
Βρε συ, είμαι σχεδόν συνομήλικος της Φώφης!!!
Ου ρε λέμε!
Σιγά μην είμαι συνομήλικος με μια συνταξιούχο τραπεζική υπάλληλο!
Το μόνο κοινό που έχω με αυτήν είναι η ευφράδεια και η ρητορική δεινότης.
Κατά τα άλλα, μας χωρίζει ηλικιακή άβυσσος: Συνταξιούχος αυτή, νέο παιδί εγώ.
Εκείνη τη χρονιά, το 2008, σε ένα φεστιβάλ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ
που δε θυμάμαι για ποιο λόγο είχα πάει,
ένας σύντροφας με τράβηξε απ' το μανίκι
λέγοντάς μου
"να, ο Αλέξης!"
και, μην τα πολυλογούμε, ανταλλάσσοντας την πρώτη μου χειραψία με το λαοπρόβλητο και πολυχρονεμένο μας ηγέτη που υπέγραψε να πουληθούμε σκλάβοι στην αραπιά
προσπαθούσα να ψυχανεμιστώ τι ρόλο βαράει
μένοντας τελικά με την απορία: Είναι έξυπνος ή απλά είναι πονηρός?
Οι πιθανότητες έλεγαν πως η απάντηση ήταν δυσάρεστη
Πολλά ειπώθηκαν και πολλά γράφτηκαν πριν και μετά το δημοψήφισμα της Κυριακής. Εξυπνάδες, βλακείες, εμβριθείς αναλύσεις, ρηχές κοινοτυπίες, αστειάκια, γελοιότητες...
Το δημοψήφισμα έτσι κι αλλιώς πλέον είναι ιστορία (χρυσή σελίδα της ιστορίας, κατά τη γνώμη μου).
Απ' όλα όσα διάβασα σχετικά με το δημοψήφισμα, δεν θέλω να ξεχάσω να θυμάμαι το παρακάτω κείμενο του Χρήστου Δάντη, που έχει τίτλο "Να Μην Ξεχάσω Να Θυμάμαι". Πρόκειται για κείμενο που ο Δάντης το ανέβασε στο fb την παραμονή του δημοψηφίσματος, και απ' ό,τι αποδείχτηκε κατάφερε μέσα σε αυτό με γλυκό τρόπο να συμπυκνώσει την ουσία του δημοψηφισματικού αποτελέσματος.
"ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ" Τη μυρωδια του μπακαλικου του Κυρ-Αριστειδη απ τις ελιές στα βαζάκια.Τα φασόλια και τις φακές στα άσπρα τσουβαλακια που έφταναν στο μπόι μου οταν μ έστελνε η μάνα μου να τις αγοράσω 200 γραμμάρια καφέ. Τα καφάσια με τα μπουκάλια απ τις άδειες πορτοκαλάδες που μάζευα καθε μερα στο "Καφενείο του Τσουβάλα",του θείου μου,για να παρω σαν έπαθλο μια γκαζόζα. Τις μερες που γυρίζαμε με τα πόδια με τη μάνα μου απ το Μοναστηράκι οταν πήγαινε για τη δουλεια της και δεν υπηρχαν ουτε χρηματα για λεωφορείο. Στη συνέχεια κοιμόμασταν νηστικοί,κι αν ξυπνούσα Απ την πείνα θα δανειζόταν ενα αυγό απ την Κυρια Κωνσταντία τη γειτόνισσα,για να το κόψουμε στη μεση και να το φάμε με λιγο ψωμι που χε απομείνει Απ την προηγούμενη μερα. Μην ξεχάσω να θύμαμαι το λεκανακι στο διάδρομο που βάζαμε κατω απο το σημειο που έσταζε το ταβάνι,για να μην πλημμυρισουμε οταν έβρεχε. Τον Πατέρα του συμμαθητή μου Μπαμπη,που με είδε κλαμμένο γιατι δεν είχαμε χρηματα ν αγοράσουμε το "Σχολικό Σύμβουλο" -εγκυκλοπαίδεια που πουλούσαν τοτε στα σχολεία- και μου τον εκανε δώρο επειδή στεναχωρήθηκε ο γιος του. Ηταν "προνομιούχοι" βλέπεις.Ο Πατερας αυτός δούλευε "Χασάπης" αν θυμάμαι καλα,κι είχαν ενα δωμάτιο μεγαλύτερο απο μας και κρέας άφθονο. Τη χαρά μου καθε Χριστούγεννα που ηταν η γιορτή μου και θα τρώγαμε σοκολατάκια το βραδυ. Τις αδελφές μου που πάντα στις γιορτές θα τρώγαμε στο σπιτι της μιας ή της άλλης,αναλόγως με το ποιος "είχε" εκείνη τη χρονια. Τη Μαμα του Γιαννακη του κολλητού μου που καταλάβαινε οτι λιμοκτονουσαμε και με κράταγε καθε τρεις και λιγο για μεσημεριανό τα καλοκαίρια. Τον αυτοκινητόδρομο και το Τραινάκι που χα δει σε μια βιτρίνα και δεν απόκτησα ποτέ. Τη Μανα μου να κλαιει πανω απ τη Ραπτομηχανή όποτε ηταν τέλος του μηνα και δεν κατάφερνε να μαζέψει τα "μηνιάτικα" που θα χτυπούσαν την πορτα απ την πρώτη του μηνός. Το νερό και το ηλεκτρικό που κοβόταν καθε τοσο. Τα ξερό βρεγμένο ψωμι με τη ζάχαρη που μας έφτιαχνε η μαμα του Θανάση οταν παίζαμε στην Αυλή. Τα κρύα χειμωνιάτικα πρωινά που έφευγα για το σχολείο μ ενα πουκάμισο και μια μπλούζα απο πανω. Που λεφτα για μπουφάν..το παλτο δεν το συζητάω. Το γαρύφαλλο που βάζαμε στα δόντια οταν πονούσαν γιατι δεν είχαμε λεφτα να πάμε στον οδοντίατρο,ουτε ειμαστε ασφαλισμενοι. Τον Κυρ-Σταύρο που μας κυνηγούσε με Χριστοπαναγίες οταν του κλέβαμε καμμιά τσίχλα Απ το βαζάκι για να "γλυκαθούμε". Τις εκδρομές στην Καλοπούλα εκει στην Καισαριανή οπου γεννήθηκα και μεγάλωσα και στρώναμε κουβέρτες ή μουσαμάδες τρώγοντας ότι είχε φερει καθένας Απ το σπιτι του. Μην ξεχάσω να θυμάμαι την απομόνωση σε μια "αριστερή" συνοικία που τοτε σχεδόν απαγορευόταν και ν αναφέρεις την ονομασία της. "Παγκράτι" ελεγε η Μανα μου όποτε τύχαινε να βρεθούμε σε Ταξι,και τον πήγαινε ολο και πιο "πανω" για να φτάσουμε στην Καισαριανή και να της πει ο Ταξιτζής με ειρωνικό ύφος "Γιατι δε μου πες Κυρα μου οτι πας Στο Σταλινγκραντ απ την αρχη;". Πόλωση; Εκει να δεις πόλωση! Κι οταν έπρεπε να πουμε τη γνώμη μας,ποιος να μιλήσει; Την επομενη ενας απ τους δυο γονείς θα την έβγαζε στο Αστυνομικό Τμήμα ν απολογηθεί για το παιδι του που "έχει μπλέξει με εξτρεμιστές και δεν ειναι σωστό,φαντάρος θα παει,να παει στον Έβρο;;" Bullying λέει.. Τοτε να βλεπες Bullying! Μην ξεχάσω να θυμάμαι την πείνα,τη δίψα και τη στέρηση που χαμε στην Καισαριανή. Πολλά ήρθαν μετά,μπορεί ν'αλλαξε η ζωή μου,να καλυτέρεψε,ομως δε θα ξεχάσω ποτέ την τάξη απ την οποία κατάγομαι.Την τάξη μου, που ακόμα αντιμετωπίζει τα ιδια προβληματα. Πεινάει,διψάει,πνίγεται και φοβάται πως μόλις κατάφερε να ορθώσει ανάστημα στους ηγεμόνες της,θα την καταπνίξουν. Γι αυτη την τάξη θα ψηφίσω "ΟΧΙ",γιατι η τάξη μου μ εκανε αυτο που ειμαι και δεν ξερω για σενα, αλλα εγω δεν το ξεχνάω ποτέ! Θα μαι κει,θα περπατάω στα στενάκια της,θα μυρίζω τον αερα της,θ ακούω τα τραγουδια στις γειτονιές και τα γέλια των παιδιών της. "ΟΧΙ" για μένα,"ΟΧΙ" για τα παιδια μου,"ΟΧΙ" για όλους μας! Χρήστος Δάντης
Οι πρώτες ενδείξεις των πρώτων -ανεπίσημων- exit polls για το δημοψήφισμα άρχισαν να δημιουργούν σοβαρούς προβληματισμούς στην Ευρώπη και ειδικότερα στη φίλη και σύμμαχο Γερμανία. Για την ακρίβεια, φαίνεται πως μελετώντας τα πρώτα γραφήματα των exit polls του δημοψηφίσματος δημιουργείται ένα ομηρικό κλίμα που μπορεί να σχηματοποιηθεί ως εξής:
Als Herr Keuner, der Denkende, sich in einem Saale vor vielen gegen die Gewalt aussprach, merkte er, wie die Leute vor ihm zurückwichen und weggingen. Er blickte sich um und sah hinter sich stehen - die Gewalt.
„Was sagtest du?“, fragte ihn die Gewalt.
„Ich sprach mich für die Gewalt aus“, antwortete Herr Keuner.
Als Herr Keuner weggegangen war, fragten ihn seine Schüler nach seinem Rückgrat. Herr Keuner antwortete: „Ich habe kein Rückgrat zum Zerschlagen. Gerade ich muss länger leben als die Gewalt.“
Und Herr Keuner erzählte folgende Geschichte:
In die Wohnung des Herrn Egge, der gelernt hatte, nein zu sagen, kam eines Tages in der Zeit der Illegalität ein Agent, der zeigte einen Schein vor, welcher ausgestellt war im Namen derer, die die Stadt beherrschten und auf dem stand, dass ihm gehören solle jede Wohnung, in die er seinen Fuß setzte; ebenso sollte ihm auch jedes Essen gehören, das er verlange; ebenso sollte ihm auch jeder Mann dienen, den er sähe.
Der Agent setzte sich in einen Stuhl, verlangte Essen, wusch sich, legte sich nieder und fragte mit dem Gesicht zur Wand vor dem Einschlafen: „Wirst du mir dienen?“
Herr Egge deckte ihn mit einer Decke zu, vertrieb die Fliegen, bewachte seinen Schlaf und wie an diesem Tage gehorchte er ihm sieben Jahre lang. Aber was immer er für ihn tat, eines zu tun hütete er sich wohl: Das war, ein Wort zu sagen. Als nun die sieben Jahre herum waren und der Agent dick geworden war vom vielen Essen, Schlafen und Befehlen, starb der Agent. Da wickelte ihn Herr Egge in die verdorbene Decke, schleifte ihn aus dem Haus, wusch das Lager, tünchte die Wände, atmete auf und antwortete: „Nein.“
Όταν κάποτε ο κύριος Κόινερ, που όλο στοχαζότανε, μίλαγε κατά της Εξουσίας σε μια αίθουσα μπροστά σε πολλούς, πρόσεξε πώς οι άνθρωποι έκαναν προς τα πίσω και έφευγαν. Έριξε μια ματιά τριγύρω και είδε πίσω του να στέκεται – η Εξουσία.
«Τι έλεγες;» τον ρώτησε η Εξουσία.
«Μίλαγα υπέρ της Εξουσίας», απάντησε ο κύριος Κόινερ.
Όταν ο κύριος Κόινερ είχε φύγει πια, τον ρώτησαν οι μαθητές του για αυτή του την επίκυψη. Ο κύριος Κόινερ απάντησε. «Δεν έχω μέση για τσάκισμα. Ίσα ίσα εγώ πρέπει να ζήσω πιο πολύ από την Εξουσία».
Και ο κύριος Κόινερ διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:
Στην κατοικία του κυρίου Έγκε, που είχε μάθει να λέει όχι, ήρθε μια μέρα τον καιρό της Εκτροπής ένας πράκτορας, κραδαίνοντας ένα επίσημο χαρτί, το οποίο είχε εκδοθεί εν ονόματι αυτών που διαφέντευαν την πόλη, και εκεί έγραφε ότι του ανήκει κάθε κατοικία, στην οποία πατάει το πόδι του· έτσι ακριβώς θα έπρεπε να του ανήκει και κάθε τι που θα ζητούσε να φάει· έτσι ακριβώς θα έπρεπε να τον υπηρετεί και κάθε άντρας που θα έβλεπε.
Ο πράκτορας κάθισε σε μια καρέκλα, ζήτησε να φάει, πλύθηκε, έγειρε να πλαγιάσει, και με το κεφάλι γυρισμένο στον τοίχο ρώτησε πριν αποκοιμηθεί.«Θα με υπηρετήσεις;»
Ο κύριος Έγκε τον σκέπασε με μια κουβέρτα, έδιωξε τις μύγες, φύλαξε τον ύπνο του, και όπως εκείνη την ημέρα τον υπάκουε επτά ολόκληρα χρόνια. Ό,τι κι αν έκανε όμως γι αυτόν, από ένα πράγμα να κάνει φυλαγόταν : από το να πει μια λέξη. Σαν πέρασαν τα επτά χρόνια και ο πράκτορας είχε χοντρύνει από το πολύ φαΐ, τον ύπνο και τις διαταγές, πέθανε ο πράκτορας. Τότε ο κύριος Έγκε τον τύλιξε στην πολυκαιρισμένη κουβέρτα, τον έσυρε και τον έβγαλε από το σπίτι, έπλυνε το στρώμα, ασβέστωσε τους τοίχους, πήρε μια ανάσα και απάντησε: «Όχι».
Στις 2/7, στην πλατεία Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη, ομάδα συντρόφων/ισσων πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην φιέστα "ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ". Παρεισφρήσαμε στην συγκέντρωση τους με την ανάλογη γιάπικη αμφίεση και με περίσσιο δόλο "προτρέψαμε" τους παρευρισκόμενους να κρατήσουνε πάνω από τα κεφάλια τους, πανό 10 μέτρων που έγραφε: ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΚΛΑΒΟΙ (με μια ευρωπαική και μια ελληνική σημαία να καίγονται βλ. φωτο)
Η δράση αυτη ξεπέρασε κάθε προσδοκία αφού μετά την αποχώρηση μας, το πανό έμεινε αναρτημένο για πάνω από 20 λεπτά και καταχειροκτροτήθηκε με πάθος από τα φιλοευρωπαικά ζόμπι.
Τι να σου πω σουλτάνα μου, μάνα μου, ματζουράνα μου...
Η απόλυτη επικράτηση του ΟΧΙ δεν είναι απλώς ζήτημα αξιοπρέπειας απέναντι ξερωγώ στους δανειστές. Είναι -πρωτίστως- ζήτημα αγώνα ενάντια στη διανοητική καθυστέρηση των οπαδών του ΝΑΙ.
