ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΡΕ?
(κείμενον οργής και αγανακτήσεως)

Ξέρεις ποιός είμαι γω ρε? Είμαι αυτός που όλοι τον τρέμουν. Είμαι ο κυρίαρχος λαός. Είμαι αυτός που όλοι τρέμουν την αντίδρασή του προς όσα συμβαίνουν. Είμαι ο Χούλκ.

Διότι μην κοιτάς που κάθομαι σαν κότα και τους αφήνω να με διαφεντεύουν, να με κλέβουν, να με πηδάνε, να με ξεσκίζουν, να με εξευτελίζουν, να με χλευάζουν, να με διαπομπεύουν... Ρόμπα με έχουν κάνει, ρόμπα ξεκούμπωτη. Μου μειώνουν το μισθό, με ρημάζουν στους φόρους, μου καίνε τα δάση, μου αφαιρούν το οξυγόνο, καταστρέφουν το παιδί μου, το βουτάνε στην πρέζα, αλλά ξέρουν ότι είμαι κυρίαρχος λαός και μπορεί να αντιδράσω μια μέρα.

Κατά βάθος την αντίδρασή μου φοβούνται. Μόνο τη δικιά μου αντίδραση φοβούνται -σιγά μην φοβούνται τα κωλόπαιδα με τις κουκούλες... Όχι. Εμένα φοβούνται!

Εμένα που δεν αντιδρώ. Γιατί μην κοιτάς που δεν αντιδρούσα προχτές, που δεν αντέδρασα χτες, που δεν αντιδρώ σήμερα... Μην κοιτάς που το όνειρό μου είναι να πιάσω την καλή και να γίνω σαν κι αυτούς που με φοβούνται και γι' αυτό δεν αντιδρώ...
Άμα αντιδράσω όμως (σήμερα ή αύριο ή μεθαύριο ή τον μήνα που δεν έχει Σάββατο) θα τρέμουν την αντίδρασή μου!

Και μην κοιτάς που η πολυ-αναμενόμενη αντίδρασή μου ολοένα και αναβάλλεται... Αναβάλλεται επειδή έχω κάτι σημαντικές κόντρες με τους λαθρομετανάστες γειτόνους μου, θέλω να πάρω και δάνειο για καινούργιο αμάξι (το παλιό ακόμα το χρωστάω), πρέπει να βρω και μια συμβιβαστική λύση με το αφεντικό μου που θέλει να μου κάνει μείωση αποδοχών... καταλαβαίνεις... Άσε που μου διέρρηξαν και το σπίτι και μου πήραν το χόουμ σίνεμα που είχα αγοράσει με δάνειο... Όπως καταλαβαίνεις, μόλις λύσω κάτι τέτοια ζητηματάκια, αμέσως μετά σκοπεύω να αντιδράσω. Και όταν θα αντιδράσω (μόλις αδειάσω, βρε αδερφέ... τώρα δεν αδειάζω), η γη θα τρέμει!

Διότι δεν είναι δυνατόν να μου στερούν τη δυνατότητα αντίδρασης, με πρόσχημα κάτι κωλόπαιδα που φοράνε κουκούλες και τα σπάνε μέρα μεσημέρι στο Κολωνάκι ή αλλού. Αυτά τα κωλόπαιδα είναι πρεζάκηδες, εγκάθετοι, βαλτοί, στην καλύτερη περίπτωση είναι θύματα που χρησιμοποιούνται για να δώσουν σε αυτούς τους κερατάδες το πρόσχημα να με εμποδίσουν να αντιδράσω. (Και είπαμε: όταν αντιδράσω -αφού πρώτα ξοφλήσω το διακοπο-δάνειο που χρωστάω από πρόπερσι- η γη θα τρέμει).

Ακούς εκεί να μου απαγορεύουν το δικαίωμα να φοράω κουκούλα... Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε?
Όχι ότι επρόκειτο να φορέσω κουκούλα σε διαδήλωση -μόνο τα ασύδοτα κωλόπαιδα φοράνε κουκούλες και σπάνε τα μαγαζά του κοσμάκη και αυξάνουν την ανεργία (με τα σπασίματα των μαγαζιών οι άνεργοι από 615.217 έγιναν 615.223), αλλά αυτά τα κωλόπαιδα δεν τα πιάνουν, και κακώς δεν τα πιάνουν, γιατί εγώ θα γούσταρα να τα πιάσουν όλα τα κωλόπαιδα και να τα στείλουν να σπάνε πέτρες- πάλι συγχύστηκα και ξέφυγα από το θέμα.

Έλεγα λοιπόν ότι εμένα φοβούνται: Εμένα που δεν αντιδρώ αλλά υπομένω τα πάντα σαν κότα. Και μην κοιτάς που γλύφω κάθε εξουσία, που φιλάω κατουρημένες ποδιές, που έχω αναγάγει το ρουσφέτι σε πολιτικό κριτήριο, μην τα κοιτάς αυτά, κατά βάθος είμαι διασταύρωση του Λένιν και του Ροβεσπιέρου και όταν αντιδράσω (αύριο, μεθαύριο ή τον μήνα που δεν έχει Σάββατο) η γη θα τρέμει.

Βέβαια η αντίδρασή μου θα είναι ειρηνική και θα εκδηλωθεί στις κάλπες: Θα πάω να ψηφίσω τον πιο μαλάκα προκειμένου να ξεφορτωθούμε αυτούς εδώ που φοβούνται την αντίδρασή μου.
Ναι ρε, έτσι θα αντιδράσω, γιατί ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε? Έτσι γουστάρω να αντιδράω εγώ! Ειρηνικά.

Και μην κοιτάς που ούτε καν τους βρίζω -το κάνω επειδή έχω χριστιανική ανατροφή και δεν είμαι σαν τα κωλόπαιδα που βρίζουν τους αστυνομικούς. Διότι παιδιά του λαού είναι και οι αστυνομικοί -αν δεν υπήρχαν αστυνομικοί, τότε ο κάθε λαθρομετανάστης θα μπούκαρε και θα μου έκλεβε όσα με τόσο κόπο -και με τόσα δάνεια- απέκτησα και τώρα απειλούν να μου τα κατασχέσουν οι τράπεζες. (Άσε, θυμήθηκα πάλι τους λαθρομετανάστες και φούντωσα).

Έλεγα λοιπόν ότι επειδή με φοβούνται, γι' αυτό θα ψηφίσουν νόμο που θα απαγορεύει στα κωλόπαιδα να βρίζουν τους αστυνομικούς. Όπως θα τους απαγορεύει να φοράνε κουκούλες και να σπάνε τα μαγαζιά και τις τράπεζες του κοσμάκη.
Και καλά θα κάνουν να ψηφίσουν τέτοιους νόμους για τα κωλόπαιδα -αλλά εγώ ξέρω καλά πως αυτούς τους νόμους θα τους ψηφίσουν επειδή φοβούνται την δικιά μου αντίδραση! (Η οποία είπαμε, ίσως να εκδηλωθεί αύριο, μεθαύριο, ή τον μήνα που δεν έχει Σάββατο).

Διότι ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε? Είμαι ο κυρίαρχος λαός. Είμαι ο Χουλκ. Κι έχω θυμώσει πολύ, τόσο με αυτούς που μας κυβερνάνε χωρίς να μου κάνουν και σπουδαία ρουσφέτια, όσο και με τα κωλόπαιδα που τα σπάνε.

Αλλά που θα πάει... Όταν αντιδράσω, όταν ξεσηκωθώ -αύριο, μεθαύριο ή τον μήνα που δεν έχει Σάββατο- θα τα αλλάξω όλα με την ψήφο μου. Διότι νισάφι πια με τον περιορισμό των δικαιωμάτων μου -εκτός κι αν αρχίσουν οι τράπεζες να μου δίνουν νέα δάνεια για να ξοφλήσω τα παλιά, οπότε θα περιμένω λίγο ακόμα να δω προς τα που θα πάει το πράμα. Α, και βέβαια οι κυβερνώντες, οι αρμόδιοι, θα πρέπει να πάρουν και μέτρα για την ακρίβεια, γιατί έτσι και συνεχιστεί αυτή η κωλοκατάσταση με την ακρίβεια, θα αποφασίσω να αντιδράσω με την ψήφο μου... Έγινα σαφής?

Άντε, γιατί τα έχω πάρει άσχημα με τα σχέδιά τους που αποσκοπούν στον περιορισμό των ελευθεριών μου, στον περιορισμό της δυνατότητάς μου να αντιδράσω (αύριο, ή μεθαύριο, ή τον μήνα που δεν έχει Σάββατο).


Υ.Γ: Ο στίχος "αύριο, μεθαύριο, τον μήνα που δεν έχει Σάββατο" μου έχει καρφωθεί από χτες, ακούγοντας το πανάρχαιον άσμα "Εντάξει" των ΟΠΑ. Υπάρχει, παλαιόθεν, δίπλα, εις το ποδκάστιον. Πας ο ενδιαφερόμενος δύναται να το κατεβάσει κάμνων κλικ εδώ. Το εν λόγω άσμα, δύναται να θεωρηθεί καταγγελτικόν τόσο της νοοτροπίας της εποχής κατά την οποία εκυκλοφόρησεν, όσον και της νοοτροπίας των ημερών μας.