ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑΜΠΟΥ

Όχι, να το δούμε απλά και νηφάλια το ζήτημα:
Υποτεθείσθω ότι ποινικοποιείται η χρήσις κουκούλας και η εν γένει αλλοίωσις των χαρακτηριστικών του προσώπου.
Αυτό θα εσυνέβαλλε εις την εμπέδωσιν αισθήματος ασφαλείας εις τους πολίτας?

Ουχί λέγω! Τουναντίον, πλήρης αναρχία θα επικρατούσε εν Ελλάδι, έτσι και ποινικοποιηθεί η κουκουλοφορία!
Και να ένας λόγος:

Πως θα επεβάλλετο η τάξις εις τα Ζωνιανά, εάν είχε ποινικοποιηθεί η χρήσις της κουκούλας? Εις την ως άνω φωτογραφίαν, βλέπομεν τους άνδρας των ΕΚΑΜ να σκορπούν γύρω τους την τάξιν και την ευνομίαν, την ευμορφίαν και την χάριν, ακριβώς μέσω της χρήσεως των κουκουλών των.
Διότι έτσι είναι: Τυχαία φέρωσι κουκούλας οι ως άνω? Έχωσι τίποτα να κρύψωσι? Εντρέπονται που είναι κρατικοί κουμπουροφόροι?
Θα έπρεπε να εντρέπονται δια την ιδιότητάν των?
Υποθέτω πως όχι.
Λογικώς, πρέπει να είναι χαρούμενοι που οι Ζωνιανοί θα τους αγκαλιάσωσι στοργικώς, ως φέροντας την τάξιν και την ευνομίαν εις τα Ζωνιανά!
Σιγά μην τους θεωρήσωσι ισοδυνάμους στρατού κατοχής... Θα ήτο αδιανόητον κάτι τέτοιο.

Από αυτό ορμώμενη η καλή εφημερίς "Κρήτη", εκυκλοφόρησεν με κουκουλοφόρον εις το εξώφυλλον, κουκουλοφόρον λέγω που σκορπά την τάξιν, την ευνομίαν, την χαράν και την ασφάλειαν γύρω του!

Τι το μεμπτόν έχει η εμφάνισις του ως άνω κουκουλοφόρου?
Ασφαλώς ουδέν! Ουδείς τρομοκρατείται αντικρύζων αυτό το παιδί του λαού, τον δημόσιον λειτουργόν (ή έστω δημόσιον υπάλληλον).
Ποίος λοιπόν ο λόγος να του βγάλωμεν την κουκούλαν? Τι θα εκερδίζαμε?
Φρονώ πως δεν θα εκερδίζαμε τίποτα. Απλώς θα ικανοποιούσαμε την περιέργειάν μας. Εάν δε καθιστούσαμε κακούργημα την χρήσιν κουκούλας εκ μέρους του, άνευ λόγου και αιτίας θα τον καθιστούσαμε παράνομον, εξισώνοντες αυτόν με τους κοινούς παρανόμους!
Αυτό θέλομεν ως κοινωνία? Να κυνηγούμε για κακούργημα αυτά τα εκλεκτά παιδιά των πτωχοτέρων και κατωτέρων οικονομικών και κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων της κοινωνίας μας?

Και τι θα απογίνωσι τα παιδιά τα οποία (ειλικρινώς, ελπίζω) ίδρυσαν το fun club των ΕΚΑΜ? Τι ιδανικά θα τους δώσωμεν ως κοινωνία? Θα τους πούμε ότι η κουκουλοφορία είναι κάτι αισχρόν και τρομακτικόν? Ή μήπως θα τους διδάξωμεν ότι εις την δημοκρατίαν μας υπάρχωσι δύο μέτρα και δύο σταθμά, ότι δηλαδή αλλιώς μετρά η χρήσις κουκούλας εκ μέρους των πολιτών, και αλλέως η χρήσις κουκούλας εκ μέρους των αστυνομικών οργάνων?
Ήτοι, ότι η χρήσις κουκούλας θεωρείται ως κακούργημα όταν γίνεται εκ μέρους των πολιτών, ενώ το κακούργημα αυτό χρήζει ευφήμου μνείας όταν διαπράττεται εκ μέρους των αστυνομικών οργάνων?

Θα ήτο αδιανόητον κάτι τέτοιο!
Θα αποτελούσε τεραστίαν τροχοπέδην εις την ανάπτυξιν της φιλτάτου ημών πατρίδος, εις το όραμα προόδου που εμπνέει τον εξοχώτατον πρωθυπουργόν της χώρας, κ. Κων/νον Καραμανλήν!

Ενδεικτικόν δε του διεθνούς σεβασμού προς το όραμα του κυρίου πρωθυπουργού, είναι το κάτωθι σκίτσον του διεθνούς φήμης βραζιλιάνου σκιτσογράφου Carlos Latuff, όστις κλίνει ευλαβικώς το γόνυ έμπροσθεν των μεγαλειωδών κυβερνητικών σχεδίων που αποσκοπώσι εις την εμπέδωσιν αισθήματος ασφαλείας εις τον μέσον πολίτην:


Δι' όλους τους ανωτέρω λόγους, φρονώ πως η ποινικοποίησις της κουκούλας θα πρέπει να αποφευχθεί.

Ευχαριστώ.