Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΚΩΛΟΒΛΑΧΩΝ

Ουφ! Πέρασε κι αυτό...
Διότι ναι μεν τρώει καλά ο κόσμος το Πάσχα, αλλά...
Απίστευτο πόσες δεκάδες διασκευές έχουν βγει για το γκραν σουξέ "Μωρή βλάχα βλαχοπούλα και τσελιγκοπούλα".


Και όχι μόνο επέζησα, αλλά μου βγήκε και σε καλό:
Ενεπνεύσθην σημαντικό ποίημα!

Το έπος του κωλόβλαχου
Πως θα'θελα να ήμουνα ένας μικρός κωλόβλαχος
Να μένω σ' ένα κωλοβλαχοχώρι του ντουνιά
Να'τανε ο πατέρας μου γερομπαστουνόβλαχος
Και να 'μαστε περήφανοι για την κωλοβλαχιά.

Θα'θελα να'χα δύο κωλοβλάχους αδερφούς
Και δύο αδερφές κωλόβλαχες επίσης
Πεντ-έξι νεοκωλόβλαχους να'χουμε κολλητούς
Και να'μαστε παιδιά της κωλοβλάχας φύσης.

Πριν σκάσω από τ'αυγό να κωλοβλαχοπαντρευόμουνα
Κι ο γάμος μου να ήτανε κωλοβλαχολαμπρός.
Μέρες εφτά να παίζανε τα κωλοβλαχοόργανα
Γιατί επιτέλους θα'μουνα κωλοβλαχογαμπρός!

Η σύζυγος να γένναγε έξι-εφτά κωλοβλαχόπουλα
Το κωλοβλαχοείδος μου για να διαιωνιστεί
Και να γεμίσει ο τόπος κωλοβλαχοελληνόπουλα
Να πάθουνε την πλάκα τους οι κωλοβλαχοαστοί.

Κωλοβλαχοαδιάφορα να πέρναγε η ζωή
-Κωλοβλαχοχαρές και κωλοβλαχοζόρια-
Ώσπου να έρθει ο Χάρος με κωλόβλαχου μορφή
Και να μη με ξυπνήσουν τα κωλοβλαχοκοκκόρια.

Κι ύστερα στην κωλοβλαχοπλατεία, στο χωριό
Να μου'καναν λαμπρή κωλοβλαχοκηδεία
Κλαμμένοι όλοι οι κωλόβλαχοι που πέθανα εγώ
Κι έμεινε πιο φτωχή η κωλοβλαχοκοινωνία.



.......................................................................Συντ Ακατανόμαστος