ΓΗ ΜΕΛΑΙΝΑ, ΜΗΤΗΡ ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΩΝ...
(μέρος νιοστόν -Κατασκευαστικές ιστορίες)

[Η προηγούμενη συνέχεια βρίσκεται εδώ]

Υπήρχε, που λες, ένας αρχαίος συγγραφέας που λεγόταν Απολλόδωρος. Αυτός είχε γράψει ένα μνημειώδες έργο, κατι σαν σύνοψη της ελληνικής μυθολογίας, το οποίο και ονόμασε «Βιβλιοθήκη». Για πολλούς και διάφορους λόγους, οι ειδικοί προτιμούν να τον αποκαλούν "Ψευδο-Απολλόδωρο", επειδή τους θυμίζει έναν άλλο συγγραφέα, που λεγόταν κι αυτός Απολλόδωρος. Μην στα πολυλογώ, για συντομία τον Ψευδο-Απολλόδωρο όλοι τον αποκαλούν σκέτο Απολλόδωρο.
Όλοι συμφωνούν, ότι αυτός ο Απολλόδωρος, είτε ήταν Αθηναίος, είτε παρίστανε τον άλλο Απολλόδωρο, που ήταν Αθηναίος. Επίσης, όλοι συμφωνούν ότι αυτός ο ψευδο-Απολλόδωρος πρέπει να έζησε τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν.
Λίγα χρονάκια πριν τον Λουκιανό, δηλαδή.
Επομένως, η μυθολογία που αφηγείται αυτός ο Απολλόδωρος, πιθανότατα ήταν σε χρήση την εποχή του Λουκιανού. Οκέϋ?
-Οκέϋ.

Αυτός ο ψευδο-Απολλόδωρος, λοιπόν, προφανώς απηχώντας μια άποψη που ήταν διαδεδομένη στην εποχή του, έχει χώσει μέσα στο έργο του την διήγηση πως
"Προμηθεύς εξ ύδατος και γης ανθρώπους πλάσας..."
Όπου ο Προμηθέας, εκτός όλων των άλλων, είναι και δημιουργός μας! Πλάστης μας!
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να πούμε ότι αυτός ο Απολλόδωρος, λίγο παρακάτω βάζει και τους Ολύμπιους θεούς να πλάθουν ανθρώπους, επίσης.
"Προμηθέως δε παις Δευκαλίων εγένετο (...) ούτος γαμεί Πύρραν την Επιμηθέως και Πανδώρας, ήν έπλασαν θεοί πρώτην γυναίκα..."
Αφήνει όμως αδιευκρίνιστο αν οι θεοί έπλασαν την εν λόγω πρώτη γυναίκα από χώμα και νερό (όπως ο Προμηθέας έπλασε τους ανθρώπους του) ή από κάτι άλλο.

Εμείς όμως που είμαστε μελετηροί, μάθαμε διαβάζοντας τον Ησίοδο πως την Πανδώρα την έπλασε ο Ήφαιστος με τη συνεργασία της Αθηνάς, χρησιμοποιώντας τα κλασικά υλικά κατασκευής: Χώμα και νερό -μαζί με διάφορα όμορφα μπιχλιμπίδια που την στόλιζαν -τα στολίδια εθεωρούντο μέρος από τη φύση της γυναίκας.

Για να μπλεχτούμε ακόμα περισσότερο, παίρνουμε υπόψη μας ότι η λέξη "Πανδώρα", πέρα από όνομα της πρώτης χαζο-bimbo-γκόμενας, ταιριάζει και ως όνομα της Γης: Αυτή που μας δωρίζει τα πάντα.
Σε κάθε περίπτωση, είτε ως γυναίκα πλασμένη από γη, είτε ως σκέτη Γη, η Πανδώρα είναι μάνα μας.

Διότι το θέμα είναι ότι μια άλλη φράξια Αθηναίων, είχε μια διαφορετική παράδοση σχετικά με το "πως στα κομμάτια ξεφύτρωσαν οι πρώτοι άνθρωποι".
Παραδόξως, ΚΑΙ σε αυτή την παράδοση, πρωταγωνιστές είναι πάλι Αθηνά και Ήφαιστος.

Διότι, ο Ήφαιστος, μαζί με την Αθηνά, είναι ανακατεμένος και στη γέννηση του Εριχθόνιου -ο Εριχθόνιος κι αν είναι που μπορεί να ονομαστεί "γηγενής": Γεννημένος από τη συνάντηση της Γης με το θεϊκό σπέρμα του Ήφαιστου, και μεγαλωμένος με τη φροντίδα της Αθηνάς.

Την ξέρεις την ιστορία, έτσι? Ο συνάδελφος και προστάτης μας Ήφαιστος, λέει η ιστοριούλα, πολύ γούσταρε την Αθηνά. Και κάποια μέρα, ευρισκόμενος σε διέγερση, της την έπεσε σφόδρα καυλωμένος. Η Αθηνά βέβαια, σοφή ούσα -θεά της σοφίας, μην ξεχνιόμαστε, αλλά και πολεμική θεότητα, διότι η σοφία είναι για να πολεμάει, δεν είναι για να πίνει τσάϊ κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα- έκανε μια σοφή ντρίμπλα και του ξέφυγε, με αποτέλεσμα το θεϊκό σπέρμα του Ήφαιστου να πέσει στη γη. Στο χώμα.
Η Αθηνά, μέσα στη σοφία της, παρόλο που δε γούσταρε περιπτύξεις με τον Ήφαιστο, σεβάστηκε το θεϊκό του σπέρμα. Το μάζεψε μ' ένα μπαλάκι μαλλί εκεί πέρα, το έβαλε σ' ένα κουτάκι και το έδωσε στις κόρες του Κέκροπα: Την Άγλαυρο, τον Έρση και την Πάνδροσο, λέγοντάς τους να μην το ανοίξουν ούτε με σφαίρες.

-Αυτή η Πάνδροσος, κάπου έχω ακούσει ότι μπορεί να ήταν ηλεκτρικό ψυγείο, και γι' αυτό να την έλεγαν Πάνδροσο... Επειδή διατηρούσε δροσερά τα τρόφιμα...
-Μην ακούω μαλακίες!
-Μα σοβαρά, ένας από τους νεώτερους διδασκάλους του γένους το έχει πει!
-Ο γνωστός, υποψιάζομαι... Κάτι τέτοιες απόψεις φταίνε που πάει κατά διαόλου το γένος!
Αλλά ας συνεχίσουμε με τις κόρες του Κέκροπα:

Αυτές παραβίασαν τις οδηγίες της Αθηνάς, το άνοιξαν το κουτάκι και τρομοκρατήθηκαν όταν μέσα στο κουτάκι είδαν να βρίσκεται ένα φιδάκι: Όχι το φιδάκι ο Διαμαντής, αλλά το φιδάκι ο Εριχθόνιος...
Τρομοκρατημένες λοιπόν, το πέταξαν σ' ένα κάπως απόκρημνο σημείο στην Ακρόπολη. Σιγά-σιγά, το φιδάκι ο Εριχθόνιος μεγάλωσε και έγινε ένας άντρακλας ίσαμε κει πάνω, που ονομάστηκε Εριχθόνιος -εκ του "έριον" ήτοι μαλλί, και εκ του "χθόνιος" ήτοι γήινος-χωμάτινος.

(Μια ανιστόρητη άποψη λέει πως ο "Εριχθόνιος" ήταν ο πρώτος "homo Erectus" λόγω ονόματος... και ότι από σερνάμενος χόμο-φιδάκι στο κουτί, σηκώθηκε όρθιος-ερέκτους. Αλλά εντάξει, μην το παραγαμάμε το ζήτημα...)

Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, οι Αθηναίοι ονόμασαν τη γη "κουροτρόφο", δηλαδή κάτι σε στυλ "αυτή που ανατρέφει κούρους, δηλαδή παληκάρια".

(Όταν βέβαια έλεγαν ότι η γη τρέφει "Κούρους", εννοείται ότι κατά βάσιν ως "Κούρους" εννοούσαν τους εαυτούς τους -Οι Αθηναίοι ήταν απόλυτα πεπεισμένοι ότι είναι γηγενείς, ενώ διατηρούσαν σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον είναι γηγενείς κάποιοι άλλοι Έλληνες. Όποιος διαβάσει το θρυλικό απόσπασμα του Ισοκράτη που λέει πως "Έλληνες καλούνται οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες" και τέτοια, θα διαπιστώσει έκπληκτος ότι αυτό το απόσπασμα είναι μέρος ενός μεγαλύτερου αποσπάσματος που υποστηρίζει τη γηγενή καταγωγή ΜΟΝΟ των Αθηναίων -σε αντίθεση με (σχεδόν όλους) τους υπόλοιπους Έλληνες που (κατά τη γνώμη του Ισοκράτη) έσκασαν μύτη στην Ελλάδα ως λαθρομετανάστες- και ότι η "ημέτερη" παιδεία, είναι η αθηναϊκή παιδεία, βέβαια).

Διότι οι Αθηναίοι ήταν καρα-πεπεισμένοι ότι ήσαν γηγενείς α-λα Εριχθόνιος. Είχαν μάλιστα και μια σχετική παράδοση:
"ταύτηι δε θύσαί φασι πρώτον Εριχθόνιον εν Ακροπόλει και βωμόν ιδρύσασθαι χάριν αποδιδόντα τηι γηι των τροφείων. Καταστήσαι δε νόμιμον τους θύοντάς τινί θεώι ταύτηι προθύειν"
Σα να λέμε "Λένε (οι Αθηναίοι) ότι ο Εριχθόνιος πρώτα στη γη πρόσφερε θυσία πάνω στην Ακρόπολη, όπου και ίδρυσε βωμό της γης, τιμώντας τη για το γεγονός ότι αυτή τον εξέθρεψε. Και με αυτό τον τρόπο καθιέρωσε το έθιμο που θέλει όσους προσφέρουν θυσία σε κάποιον θεό, πρώτα να προσφέρουν θυσία στη Γη").

Παρατηρούμε έκπληκτοι, ότι εδώ κάτι συμβαίνει:
Σε όλες κι όλες τρεις γιορτές ξέρουμε πως οι Αθηναίοι οργάνωναν λαμπαδηδρομίες:
Στα Προμήθεια
Στα Ηφαίστεια
Στά Παναθήναια.
Ε, και οι τρεις τιμώμενοι θεοί, είχαν να κάνουν με διαφορετικές παραδόσεις που δοκίμαζαν να απαντήσουν στο ερώτημα "πως στα κομμάτια εμφανίστηκε ο άνθρωπος".
Μόνο στις γιορτές αυτών των θεών ξέρουμε να άναβαν λαμπάδες οι Αθηναίοι.

(Δεν είμαι ειδικός συμβολολόγος, αλλά ίσως να το έκαναν για να είναι παρόν ως υπόμνηση, όλο το σετάκι στοιχείων: Γη, Νερό, Φωτιά και Αέρας.
Μπορεί βέβαια και να εννοούσαν κάτι άλλο, ή να μην εννούσαν τίποτα.
Από την άλλη, βέβαια, άνθρωποι είμαστε, σε χριστιανοκρατούμενη χώρα μεγαλώσαμε, αναπόφευκτο είναι σε μερικούς από εμάς η "δημιουργία" του ανθρώπου να είναι συνειρμικά συνδεδεμένη με εκείνο το "Γενηθήτω φως", αν έχεις ακουστά).

Παρατηρούμε επίσης, ότι ενώ υπήρχε στην Αθήνα η παράδοση ότι οι άνθρωποι κατασκευάστηκαν από τον Προμηθέα που ως υλικά κατασκευής χρησιμοποίησε γη και νερό,
και ενώ υπήρχε επίσης στην Αθήνα η παράδοση που αναφέρει ο Λουκιανός "Αθηναίοι δε τον Εριχθόνιον εκ της γης αναδοθήναί φασιν και τους πρώτους ανθρώπους εκ της Αττικής αναφύναι καθάπερ τα λάχανα" που πα να πει κάτι σε στυλ "οι Αθηναίοι λένε ότι ο Εριχθόνιος φύτρωσε από τη γη, και ότι οι πρώτοι άνθρωποι ξεφύτρωσαν από την Αττική γη όπως ξεφυτρώνουν τα λάχανα",
όποια από τις δύο παραδόσεις κι αν διάλεγε ένας Αθηναίος, υπερίσχυε η παράδοση που αποδιδόταν στον Εριχθόνιο: Πρώτα απ' όλους έπρεπε να προσφέρει θυσία στην υπερ-θεά Γη.

Βέβαια υπήρχαν και οι βάρβαροι.
Υποψιάζομαι ότι για αυτούς ακριβώς φτιάχτηκε η παράδοση με τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, οι οποίοι, μετά τον κατακλυσμό, πέταγαν πέτρες - "λίθινο γόνο" λέει ο Πίνδαρος, νομίζω- και τσούπ! από τις πέτρες ξεφύτρωναν οι διάφοροι λαοί...
Διότι, βάρβαροι ήταν οι βάρβαροι. Τι ήθελαν δηλαδή? Πολυτέλειες?
Σιγά μην καθόντουσαν οι θεοί να πλάσουν βαρβάρους... Τα λέω καλά?
-Σωστό σε βρίσκω!
-Ντάνκε! Βέβαια, στην Αθήνα -κάπου εκεί κατά Ακαδημία μεριά- ζούσαν και τα άλλα παρεξηγημένα παληκάρια, οι Γεφυραίοι...
-Ωχ! Μα δεν τους λυπάσαι?
-Τους Γεφυραίους?
-Όχι, τους ανόητους που πιστεύουν ότι οι Γεφυραίοι ήταν Εβραίοι...
-Δεν τους λυπάμαι καθόλου! Φτιάξε κάτι να πιούμε, και θα μιλήσουμε για Γεφυραίους!

(συνεχίζεται -ήχος και φως)