Τετάρτη, Μαρτίου 04, 2009

ΕΛΛΙΠΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ?

Δεν πάει άλλο με αυτή την εγκληματικότητα που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας! Πρέπει επειγόντως να παρθούν μέτρα. Διότι αν δεν παρθούν μέτρα, οι πολίτες θα αναγκαστούν να το γυρίσουν στην αυτοάμυνα, προκειμένου να σωθούν από την περιρρέουσα εγκληματικότητα!

Επαναλαμβάνω: Δεν πάει άλλο! Είναι ντροπή οι ξετσίπωτοι εγκληματίες να κυκλοφορούν στο κέντρο της Αθήνας και να εγκληματούν ασύδοτοι!

Ας θυμηθούμε την περιβόητη γκρούπα "Ως εδώ" και ας μιμηθούμε τα μπλουζάκια και το σλόγκαν της, και ας πούμε κι εμείς "Ως εδώ" απαιτώντας λύση στο πρόβλημα της εγκληματικότητας που ταλαιπωρεί τον φιλήσυχο πολίτη!
Πρόσφατο δείγμα της εγκληματικότητας που μαστίζει την πρωτεύουσα, κατήγγειλε ο Δημήτρης Σακελλίων, καθηγητής Ιατρικής.

"Ο γιος μου ξαναγύρισε στην Ελλάδα στις 8 Απριλίου και πέθανε σε 33 μέρες"

Μέσα από αυτή τη φράση του πονεμένου πατέρα που έχασε τον γιό του, αναδεικνύεται το αντεθνικό μένος των εγκληματιών, που προσπαθούν να καταβαραθρώσουν τουριστικώς την Ελλάδα, κάνοντάς την να μοιάζει με χώρα ελλιπώς αστυνομευόμενη, με χώρα όπου οι εγκληματίες δρούν ασύδοτοι...

Αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού της δολοφονίας (επώνυμος: το όνομά του δημοσιεύεται στο σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Ελευθεροτυπία) περιγράφει τη δράση των στυγνών δολοφόνων με τα εξής λόγια:

«Ηταν γύρω στις 5 το απόγευμα. Βρισκόμουν στο γραφείο μου στην οδό Σωκράτους (4ος όροφος), είμαι εικονολήπτης. Ακουσα κραυγές, ουρλιαχτά κι έτρεξα στο παράθυρο να δω τι συμβαίνει. Βλέπω ένα τεράστιο, γεροδεμένο παλικάρι. Φόραγε κοντομάνικο και βερμούδα. Τον είχαν πιάσει 4-5 αστυνομικοί, όλοι ειδικοί φρουροί. Μεταξύ τους ξεχώριζε μια γυναίκα, ξανθιά με κοτσίδα. Οι δύο τον κρατούσαν και ο τρίτος τον "συμμόρφωνε". Τον χτυπούσε στο πίσω και κάτω μέρος του κρανίου.

»Μου έκανε εντύπωση ότι χτυπούσαν έναν άνθρωπο που φορούσε χειροπέδες. Το παλικάρι αντιδρούσε. Οχι βίαια. Προσπαθούσε να ξεφύγει, σαν δεμένο σκυλί έκανε. Κάποια στιγμή κατέρρευσε. Δεν αντιδρούσε. Ακόμα κι εγώ κατάλαβα ότι έπεσε σε κώμα. Οι αστυνομικοί τον χαστούκισαν, αλλά αυτός τίποτα...

»Τον άφησαν με τις χειροπέδες, πεσμένο μπρούμυτα, γονατιστό. Πέρναγε κόσμος, κοίταζε. Ηταν στο κέντρο της Αναξαγόρα. Στη συνέχεια οι αστυνομικοί τον πλησίασαν. Βγάζουν τις χειροπέδες, τον μεταφέρουν και τον ξαπλώνουν στο πεζοδρόμιο. Μετά από ένα τέταρτο ήρθε το ΕΚΑΒ. Το τελευταίο μέρος πρόλαβα να το τραβήξω βίντεο από το κινητό μου. Είδα την αφίσα με τη φωτογραφία του και πήρα τηλέφωνο τον πατέρα του».
Σχετικό και το παρακάτω γιουτουμπίσιο βίντεο, όπου ο τραγικός πατέρας εξομολογείται στην τηλεόραση την όλη ιστορία, καθώς και την περιπέτεια που τράβηξε προκειμένου να μάθει την ταυτότητα των δολοφόνων του γιού του, που δολοφονήθηκε άνανδρα, πέρσι στις 11 Μαϊου:


Τι να πει κανείς... Η εγκληματικότητα, μας έχει κυκλώσει και πρέπει επειγόντως οι αρμόδιοι να πάρουν μέτρα!

Στην ανάγκη, ας εισάγουμε καμιά πεντακοσαριά Σκύθες (όπως έκαναν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, οι σοφοί Αθηναίοι) για το έργο της αστυνόμευσης.

(Ως γνωστόν, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν την άποψη ότι η δουλειά του αστυνομικού είναι αταίριαστη σε ελεύθερους πολίτες. Μέσες-άκρες, πίστευαν πως είναι αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο "ο ένας ελεύθερος πολίτης να αστυνομεύει τον άλλον ελεύθερο πολίτη" και προέκριναν τη λύση της εισαγωγής βαρβάρων μεταναστών από τη Σκυθία, κρίνοντας ότι το έργο του αστυνομικού ταιριάζει περισσότερο σε έναν βάρβαρο, θεωρώντας δηλαδή ότι οι έννοιες "Έλλην" και "αστυνομικός" είναι αλληλοσυγκρουόμενες.
Η απόφαση αυτή των Αθηναίων, άρχισε να εφαρμόζεται γύρω στο 476 π.Χ, όταν ο Περικλής γινόταν μόλις 19 ετών, και -πιθανολογώ πως- από αυτή την απόφαση εμπνεύστηκε τον Χρυσό Αιώνα του.
Επίσης, η απόφαση των Αθηναίων χαιρετίστηκε μεγαλόπρεπα από τον Πίνδαρο, που άρχισε αμέσως, προς τιμήν της αποφάσεως των Αθηναίων (όπως πιθανολογώ), να συγγράφει τις 3 πρώτες Ολυμπιακές Ωδές του.
Είπαμε: Έχουμε σοφούς πρόγονους, που είχαν δει πολλά τα ματάκια τους, και δεν δίσταζαν να δημιουργήσουν μια κοινότητα αλλοδαπών μεταναστών μέσα στην ίδια την πόλη τους, προκειμένου να γλιτώσουν τα χειρότερα...)

Προτείνω λοιπόν -και προτείνω σοβαρότατα- να προσληφθούν Σκύθες και να επιφορτιστούν με το έργο της αστυνόμευσης.
Άλλη λύση εις το κεφαλαιώδες ζήτημα της πατάξεως της εγκληματικότητος, δεν βλέπω στον ορίζοντα... Ή τελοσπάντων, μέχρι να σκεφτώ κάτι καλύτερο, υπάρχει το ενδεχόμενο αυτοί εδώ να μας έχουν εξοντώσει όλους...

9 σχόλια :

  1. Φίλε, μιλάμε για πολύ σφίξιμο στο στομάχι άμα δεις το βίντεο. Στο μεταξύ από τότε που απέκτησα παιδί, σε τέτοιες καταστάσεις το στομάχι μου σφίγγεται δέκα φορές περισσότερο. Βλέπεις, μέχρι τώρα, εγωιστικά, πολύ εγωιστικά σκεφτόμενος έλεγα ότι αν μου τύχει κάτι τέτοιο θα μπορέσω να το χειριστώ. Αλλά για τα παιδιά έχω αγωνία. Και πολύ σφίξιμο. Είναι πολλές οι φορές που δεν σου κρύβω ότι νιώθω σαν ζαλισμένο κοτόπουλο, δεν ξέρω τι να κάνω και που να πάω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντως, Σχολιαστή, σε μια ταινία του Βέγγου όπου ο Βέγγος ήταν εφοριακός («Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι», μάλλον του Μαραγκού πρέπει να είναι η ταινία), σε τέτοια ζητήματα κατάχρησης εξουσίας, τη λύση την είχε δώσει ένας κύριος που λεγόταν "Μπαλτάς"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι... τη θυμάμαι τη σκηνή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ λέω να φέρουμε μοναχούς Σαολίν για την αστυνόμευση, διότι θα είναι τρε σικ με τα πορτοκαλί τους ράσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σκύθες να φέρουμε; Εγώ λέω πριν φέρουμε σκύθες να πετάξουμε έξω τα ελληνικά καθάρματα και να διορίσουμε στην αστυνομία και αλλοδαπούς που ήδη κατοικούν και γεννήθηκαν εδώ. Έναν αλλοδαπό για κάθε έλληνα φασίστα που θα απολύεται.
    http://kleitoras.blogspot.com/2009/03/blog-post_06.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. *Σεβαστέ μου πεταλωτά Κενταύρων,
    μα αν φέρουμε μοναχούς Σαολίν, θα χαθεί η ελληνορθόδοξος παράδοσις που διέπει τα σύγχρονα τάγματα ασφαλείας
    (ωχ... τι να είναι άραγε το σωστό? τάγματα ασφαλείας ή σώματα ασφαλείας? Εμπερδεύθηκα...)

    Από την άλλη, τίθεται ζήτημα σχετικά με το χρώμα που θα έχουν οι αντιασφυξιογόνες μάσκες των Σαολίν:
    Κάτι σε ροζάκι, πιστεύω πως θα ταίριαζε ταμάμ με το πορτοκαλί ράσον!
    Αν το χρωματολογικόν συμβεί ούτως, ε, τότε δέχομαι να παραμείνουν και οι σημερινοί εις την θέσιν των!
    Γέλιο θα 'χουν!

    *Κλείτωρ, μου θυμίζεις τους στίχους ενός ξεχασμένου τραγουδιού, που διασκευασμένο θα μπορούσε να λέει:

    "Ούτε ένας απολυμένος φασίστας δουλειά να μη βρίσκει,
    κι έτσι στρατιά ολόκληρη θε να'χουμε ανέργων...
    Θεούλη μου! Όμορφη που'ναι η προφητεία αυτή!!!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. είναι παλιό το τραγούδι αυτό μάλλον. Σήμερα υπάρχει άφθονη εργασία γι αυτούς. Βιομηχανικοί εργάτες λέγεται και τους ταιριάζει γάντι διότι δεν μπορείς να συναγωνιστείς σε φασισμό μια μηχανή παραγωγής. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όταν παρακολουθώ τέτοιες εικόνες νιώθω τέτοιο θυμό που αρχίζω όχι μόνο να καταλαβαίνω τους αναρχικούς αλλά να συμμερίζομαι τις απόψεις τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. *Κλείτωρ, πράγματι θα είναι τεράστιο βήμα προόδου, εάν και αυτοί αρχίσουν να παράγουν κάτι, ο,τιδήποτε! Νομίζω πως κάτι τέτοιο θα χαροποιούσε ολόκληρη την κοινωνία!

    *Ντήαρ Offshore, όντως, κάτι τέτοιες εικόνες και κάτι τέτοια συμβάντα (που δυστυχώς μόνο λίγα δεν είναι), αποτελούν την καλύτερη επιβεβαίωση και δικαίωση της στάσεως των αναρχικών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si