ΤΙΜΩΝ ΕΧΕΚΡΑΤΙΔΟΥ. ΚΩΛΥΤΤΕΥΣ.
(ένας αρχαίος δάσκαλος)

Δε μας τρομάζουν τα νέα μέτρα!
Δε μας τρομάζει εμάς πληθωρισμός!
Δε μας τρομάξανε τόσα και τόσα...
Θα μας τρομάξει τώρα ο καπιταλισμός?

Δε μας τρομάζουν τα νέα μέτρα!
Σιγά-σιγά τα συνηθίζουμε κι αυτά...
Εδώ γινήκανε τόσα και τόσα
κι όμως: Εμάς, δε μας τρομάξαν αρκετά!!!

(στίχοι από παλιό εμβατήριο του Λουκιανού Κηλαηδόνη)

Το ερώτημα στο τηλέφωνο ήταν σαφές και απεγνωσμένο: "Καλά ρε Συντάκο, αν ο κόσμος ξεσηκωθεί και τους πάρει με τις πέτρες, θα είναι δικαιολογημένη η αισιοδοξία σου. Αλλά τι γίνεται αν τυχόν ο κόσμος σκύψει το κεφάλι και υποταχτεί?"

Τι να του απαντήσω... Δεν ήταν αβάσιμη η ανησυχία του -η πρόσφατη ιστορία κάνει την ανησυχία του να μοιάζει βάσιμη: Το ένστικτο του θανάτου και το ένστικτο της επιβίωσης, έχουν αποδειχτεί να είναι πολύ ισχυρότερα από το ένστικτο της ελευθερίας. Οι εξουσιαστές το ξέρουν καλά το κόλπο: Θα δοκιμάσουν να χτίσουν πάνω στο "εθνικό φιλότιμο" του κοσμάκη και, πράγματι ενδέχεται ο κοσμάκης να πιαστεί ξανά κορόϊδο και να δεχτεί -για λόγους εθνικού γοήτρου- την κάθε σφαλιάρα.

Κι άμα δεν πιάσει κι αυτό, οι εξουσιαστές έχουν και τη λύση της καταστολής. Καμιά φορά ο κόσμος φοβάται την καταστολή -άλλες φορές βέβαια εξοργίζεται με την καταστολή και τα κάνει όλα πουτάνα, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια -συνήθως ο κόσμος φοβάται και μαζεύεται.

"Και τότε, Συντάκο, τι θα λες, τι θα πράττεις και τι θα γράφεις στο ευλόγιόν σου?" συνέχισε να ρωτάει ο συνομιλητής μου.

Aρχισα να του εξηγώ πως θα παίρνω τον λόγο σε συνελεύσεις σωματείων, πως θα βγαίνω με ντουντούκα σε πλατείες, πως θα τυπώσω φυλλάδια και φέϊγ βολάν, πως θα βάζω ανακοινώσεις στο ίντερνετ...
Προπαγάνδα θα κάνω!
Με περιεχόμενο, τα σοφά λόγια ενός από τους αρχαίους δασκάλους μου:
Του Τίμωνος του Αθηναίου.

Μεγάλη μορφή ο Τίμων.
Για λόγους που ίσως αναλύσουμε σε βάθος κάποια άλλη φορά, αποστράφηκε τη συμμετοχή στα κοινά, έχοντας σιχαθεί τους συμπολίτες του. Στην Πνύκα δεν πάταγε ποτέ, την Εκκλησία του Δήμου την είχε γραμμένη κανονικά. Ήταν πεπεισμένος ότι οι συμπολίτες του δεν άξιζαν την προσοχή του.
Τους είχε χεσμένους.

Όταν κάποτε έμαθε πως οι Αθηναίοι εξέλεξαν τον Αλκιβιάδη, ο Τίμων στο άκουσμα της είδησης άρχισε να πανηγυρίζει. Παραξενεύτηκαν όσοι τον είδαν και τον ρώτησαν γιατί πανηγύριζε.
"Μα επειδή ο Αλκιβιάδης θα τους καταστρέψει εντελώς!!!" ήταν η απάντηση του Τίμωνος.
Γι' αυτό του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι "Μισάνθρωπος": Επειδή αρνιόταν να γίνει "Μαζάνθρωπος".

Ύστερα από πολυετή αποχή από τα κοινά, μια μέρα, ο Τίμων εμφανίστηκε στην Πνύκα και ζήτησε να πάρει το λόγο. Παραξενεμένοι οι συμπολίτες του έκαναν ησυχία για ν' ακούσουν τι είχε να τους πει. Η ομιλία του ήταν σύντομη, μνημειώδης, λιτή και περιεκτική:

«Άνδρες Αθηναίοι, όπως ξέρετε στο χτήμα που έχω στους πρόποδες του Υμηττού, υπάρχει μια συκιά, που χρησίμεψε ως τώρα σε πολλούς για να κρεμαστούν. Επειδή σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα εκεί και θα κόψω αυτή τη συκιά θα ήθελα να ειδοποιήσω όσους έχουν σκοπό να αυτοκτονήσουν, να το κάνουν σύντομα, πριν κόψω το δέντρο!»

Μόλις τελείωσε την ομιλία του, ο Τίμων κατέβηκε από το βήμα και δεν ξαναπάτησε το πόδι του εκεί.
Σύντομα οι εξελίξεις τον δικαίωσαν.

Έχοντας λοιπόν στο μυαλό μου αυτό το φωτεινό παράδειγμα ομιλίας-παρέμβασης στα κοινά, ακριβώς αυτή την ομιλία του Τίμωνος θα επαναλαμβάνω σε συνελεύσεις σωματείων, σε φυλλάδια και φέϊγ-βολάν, σε ανακοινώσεις στο ίντερνετ, σε πλατείες με ντουντούκα...
Κι αν κανείς ξυπνήσει και εννοήσει την αρχαία σοφία του Τίμωνος, έχει καλώς.

Οι υπόλοιποι ας κάτσουν να ξεζουμίζονται από τους διεθνείς τοκογλύφους.
Ας οδηγήσουν τον εαυτό τους στην καταστροφή και τη μιζέρια -λίγο με κόφτει.

-----------------------------------------
Παρ' όλα αυτά, παραμένω συγκρατημένα αισιόδοξος πως δεν θα αναγκαστώ να ακολουθήσω τα χνάρια του συγκεκριμένου αρχαίου διδασκάλου μου -υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που με πείθουν πως είναι ζήτημα χρόνου να γίνει το μεγάλο μπραφ.
Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος...