ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ-ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΩ
Θα τους πατήσω εκεί που πονάνε. Θα πάψω να τους παρέχω τις «υπηρεσίες» μου. Θα μπλοκάρω την εύρυθμη λειτουργία αποκόμισης κέρδους… πάνω στις πλάτες μου. Θα τους αποδείξω ότι τους είμαι απαραίτητος, όσο κι αν θέλουν να με πείσουν ότι είμαι αναλώσιμος. Θα πάρω μια μικρή εκδίκηση για όσα μου έχουν κάνει μέχρι τώρα και για όσα σχεδιάζουν να εφαρμόσουν εις βάρος μου. Έκτακτα μέτρα σου λένε. Περικοπές επιδομάτων και δώρων, πάγωμα μισθών, φόροι, κι άλλοι φόροι. Σφαγή ολόκληρη σου λέω! Και τα μικρομάγαζα; Κατεβαίνοντας για να πάω απεργία θα προσπαθήσω να πείσω και τον κυρ Παντελή να κλείσει την επιχειρησούλα του γιατί έρχεται και η δική του ώρα!
ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ
Όχι μόνο δεν θα πάω για δουλειά αλλά δεν θα αναγκάσω και κανέναν να δουλέψει για πάρτη μου απόψε. Ούτε ευκαιρία για ψώνια είναι η απεργία ούτε για βιτρινοθεραπεία. Και το βράδυ δεν θα παραγγείλω pizza ή σουβλάκια γιατί ο νεαρός με το παπάκι εργάζεται και σίγουρα δεν το κάνει για την ψυχή της μάνας του. Ούτε η κοπελιά στην καφετέρια γουστάρει να εξυπηρετεί κουρασμένους ή αργόσχολους απεργούς. Την ρώτησε κανείς αν μπορεί ν’ απεργήσει; Ας μαγειρέψω σπίτι με παρέα ή ας προσπαθήσω να οργανώσω μια απεργιακή κουζίνα με συναδέλφους ή γείτονές μου σε μια πλατεία. Θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να μπλοκάρω τηκυκλοφορία των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών γιατί πλέον ξέρω πολύ καλά ότι πίσω απ ’αυτά βρίσκονται πολλά εργατικά χέρια και μυαλά που ιδρώνουν!
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ
Σήμερα δεν θα σκεφτώ μόνο την πάρτη μου. Θα αναζητήσω το χαμένο «εμείς» σ’ αυτήν την κοινωνία. Το συλλογικό των απεργών, των διαδηλωτών, των αγωνιζόμενων. Όχι μόνο θ’ απεργήσω αλλά θα πείσω και τον συνάδελφο να το κάνει γιατί ή μαζί σηκωνόμαστε ή μαζί βουλιάζουμε. Απέναντι στον φόβο της απόλυσης, θα προτάξω το συλλογικό δικαίωμα στην απεργία. Απέναντι στο χαμένο μεροκάματο, προτιμώ το απεργιακό ταμείο στη γειτονιά ή τον χώρο εργασίας. Αν δεν μιλήσω τώρα, θα χάσω πολλά περισσότερα μετά. Παρόλο που δεν γουστάρω καθόλου τους χαρτογιακάδες-επαγγελματίες συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, θα κατέβω στο δρόμο και θα στήσω το δικό μου οδόφραγμα στον οδοστρωτήρα που θέλουν να περάσουν πάνω από τις ζωές μας. Θα ενώσω τη φωνή μου με τις κραυγές μιας διαδήλωσης και θα αποτινάξω τον ατομικό μου φόβο μέσα στους συλλογικούς δρόμους της διεκδίκησης και του αγώνα.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ - ΠΕΤΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΤΡΑ
Απεργιακή Συγκέντρωση-Διαδήλωση: ΤΕΤΑΡΤΗ 5/5, 11.00 π.μ, ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ)
Προσυγκέντρωση στις ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ: 10.30 π.μ, ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ ΚΑΙ ΥΜΗΤΤΟΥ
Συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Έτσι κι αλλιώς δεν παράγεις. Το φαστφούντ και το λάιφσταιλ, δεν είναι παραγωγή. Είναι η κατανάλωση από άλλη οπτική γωνία. Η γεωργία η βιομηχανία και η ενέργεια και η τεχνολογία είναι παραγωγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε, η απεργία είναι λίγο άκυρη τώρα. Όλα αυτά έπρεπε να είχαν γίνει πολύ πριν, τότε που υπήρχε κάποια ελπίδα. Γιατί πάνω στην κατανάλωση του απλού καθημερινού ανθρώπου παίχτηκε όλο το παιχνίδι, αλλά όσο δεν κόστιζε, φαινομενικά, τίποτα, στ'αρχίδια μας, ανεχόμαστε και τη διαπλοκή και την υπερκατανάλωση και την υποκρισία. Ότι δεν κάνουμε από φιλότιμο, το κάνουμε για τα λεφτά. Δεν κάναμε το σωστό παρά μόνο όταν μας πήραν το παραδάκι, το οποίο όμως είναι το τελευταίο στάδιο, πολύ αργά πια.
Τώρα, απεργήστε-δεν απεργήστε, το ίδιο είναι.
Όπως έχω πει σε άλλο μπλογκ, της cynical, οι άνθρωποι απεργούν και χάνουν μεροκάματα, αλλά η ηγεσία της αριστεράς τους αφήνει χωρίς εκπροσώπηση, αποχωρεί από τις διαπραγματεύσεις και τις συζητήσεις, δεν κάνει το μόνο που μπορεί να κάνει, λιποτατεί, λιποψυχεί, ή ίσως και πουλιέται.
Είστε, είμαστε όλοι, καταδικασμένοι.
Αθηνά, για την ηγεσία της αριστεράς, θεώρησε δεδομένο ότι συμφωνούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως μου φαίνεται ότι γι' αυτόν ακριβώς το λόγο ΔΕΝ είμαστε καταδικασμένοι: Επειδή το έχουμε μάθει πλέον!
:-)
Ελπίζω ακόμα, όμως θα σου πω το εξής. Τη δουλειά μου την ξέρεις, σωστά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν, δεν μπορώ να απεργήσω γιατί έτσι κι αλλιώς, όλη μέρα χτυπάω μύγες, οπότε ακόμα κι αν το κάνω, κανείς δεν θα το καταλάβει.
Τί νόημα έχει?
Τα λεφτά που πλήρωσα όλα αυτά τα χρόνια σαν ιδιώτης (εναλλάξ σαν εργαζόμενη και εργοδότρια) σε εισφορές και φόρους, μόνο η ψυχούλα μου το ξέρει. Και ξέρω πολύ καλά που πήγανε, γιατί τους βλέπω να περπατάνε κορδωτοί στο δρόμο, κι εγώ τώρα θα πληρώσω τα γαμησιάτικά τους.
Για εσένα, η ελπίδα είναι στην απεργία.
Για εμένα η ελπίδα είναι καταρρεύσει το σύμπαν και να φτιαχτούν όλα από την αρχή (το οποίο δεν βλέπω να γίνεται αν δεν ξηλωθούν όλοι οι διευθυντάδες και οι γραμματείς από όλες τις υπηρεσίες, γραφεία και οργανισμούς, δλδ του αγίου π@#%υ ανήμερα) αλλιώς μετά την απεργία θα λαδώνω τα ίδια λαμόγια, και οι νόμοι θα είναι το ίδιο παραθυρωτοί.
Αυτά.
αριστερά και δεξιά και αριστεροδέξια κλείνατε επ' αριστερά και λίγο επι δεξιά........φόρτσα Μπαοκάρα....και φυσικά κάνω πλάκα( για να μην παρεξηγξθούμε)!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι πλέον προσωπικό. Κοιτάω τις φωτό στα ειδησεογραφικά σάιτ και λέω κάπου εκεί είναι ο περίκαλλως τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω, άμα δεις κάμερα, πέτα κάτι , ένα για την ελλάδα ρε γαμώτο, να ξέρω ποιός είσαι.
:)
ξυνός μου βγήκε ο πρωινός ο χαβαλές,που να' ξερα ο δόλιος τι θα γίνει,γάμα τα κάνω στην μπάντα εξάλλου πιάνουν δουλειά τα κοράκια τώρα..!!
ΑπάντησηΔιαγραφή