(και το deja vu του γράφοντος)
Διαβάζοντας την τελευταία ανακοίνωση της Συσπειρώσεως Αναρχικών, έπεσα πάνω σε κάτι σημεία τα οποία, εν είδει μυστήριου deja vu, με έκαναν να μονολογήσω “μα αυτή τη λογική κάπου την έχω ξαναδιαβάσει”.
Δεν είμαστε και δεν σκοπεύουμε να αποτελέσουμε κομμάτι κανενός κινήματος.
Αργότερα θυμήθηκα που: Πριν δυο χρόνια, στα πλαίσια κάτι συνεντεύξεων της άλλης αγαπημένης μου θεματολογίας.
εναντιωνόμαστε στην οποιαδήποτε προσπάθεια τσουβαλιάσματός μας μαζί με εντελώς άσχετα προς εμάς άτομα ή ομάδες ατόμων, κάτω από αυθαίρετες ευρεσιτεχνίες τύπου «χώρος», «κίνημα» κλπ
Και στη μία περίπτωση και στην άλλη, η πρώτη μου αντίδραση υπήρξε ένα μεγαλοπρεπές “απαπαπα, προβληματικό να υπάρχουν τέτοιες θεωρήσεις”.
Και στη μια περίπτωση και στην άλλη, η δεύτερή μου αντίδραση υπήρξε η διαπίστωση “κι όμως, είναι βάσιμη σκέψη”.
Και στη μία περίπτωση και στην άλλη, η τρίτη αντίδρασή μου υπήρξε το καταφατικό κούνημα της κεφαλής.
Διότι τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι. Μπορεί και να ήθελα να είναι αλλιώς (δεν είμαι και σίγουρος), αλλά η φύση γενικώς και η φύση των πραγμάτων ειδικότερα, σπάνια μας κάνουν τα χατίρια.
Απ' όσο ξέρω, είμαι καλός και καλοπροαίρετος άνθρωπος, πράγμα που με κάνει να λέω πως είναι ευσεβείς οι πόθοι περί χώρων και κινημάτων. Αλλά τι να την κάνω την ευσέβεια των πόθων, αν είναι να παράγει ανίερα αποτελέσματα...
Δε λέει να γίνονται εκπτώσεις στις αξίες, και το ψάρεμα -αν τυχόν αξίζει κι αν υπάρχει λόγος να γίνεται- οφείλει να γίνεται σε καθαρά νερά ή να μη γίνεται καθόλου.
Άλλωστε, εις ό,τι με αφορά την αρχή αυτή την εφαρμόζω εδώ και χρόνια, με ενθαρρυντικά πρακτικά και συνειδησιακά αποτελέσματα
(πέραν τούτου υπήρχε κι ένας αρχαίος που μου διαφεύγει το όνομά του, ο οποίος είχε διατυπώσει την άποψη πως “βρε δεν πα να'μαι μόνος μου? Αν έχω δίκιο, τότε είναι σα να 'μαι χιλιάδες”. Μου φαίνεται πως είχε δίκιο -επομένως ήταν χιλιάδες, αν και δε θυμάμαι τη φράση του επακριβώς, ούτε καν το όνομά του).
[Διευκρίνιση:
Η παράθεση των δύο προτάσεων-αποσπασμάτων, δεν αποσκοπεί σε οποιαδήποτε απόπειρα συσχέτισής τους. Το μόνο κοινό που έχουν είναι η οφθαλμοφανώς κοινή λογική τους και -ίσως- μια αναλογία στην αφορμή που τις ανάγκασε να διατυπωθούν)
μια παρατηρηση μονο ... πανω στη φραση:"Δεν είμαστε και δεν σκοπεύουμε να αποτελέσουμε κομμάτι κανενός κινήματος." το "ειμαστε" σαν α΄πληθυντικος εκφραζει μια συλλογικοτητα ηδη.... ή τουλαχιστος ετσι το αντιλαμβανομαι εγω... ενω το "δεν σκοπεύουμε" μου ακουγεται απιστευτα αρνητικο... ναι δεχομαι οτι θες να διαχωρισεις την θεση σου απο το συγκεκριμενο τραγικο περιστατικο... αλλα απο την αλλη μου φαινεται υποκριτικο.... δηλ τοσο καιρο που ηταν ολοι αυτοι που τωρα ριχνουν το αναθεμα?.... εγω ειδα χιλιαδες διαδηλωτες να περναν απο εκει και να χειροκροτουν οταν η marfin πνιγοταν στους καπνους... φυσικα μη γνωριζωντας τι διαδραματιζοταν εντος του κτιριου... οπως νομιζω δεν γνωριζαν και οσοι πεταξαν τις μολοτοφ και το εφλεκτο υλικο... συμφωνω οτι πρεπει να υπαρχει ενας καποιος ελεγχος και να μην ανεχομασται ατομα που πανε απλα να καψουν και να σπασουν.... νομιζω η αρνηση υπαρξη χωρου ειναι υποκριτικη και δεν μπορει εκ των υστερων να αποτελεσει αλλοθι... ασε που ειναι υποκριτικο να μιλας για ανεξελεγκτη κοινωνικη βια και απο την αλλη να διαχωριζεις την θεση σου και να κατηγορεις μια εκφραση της ... οπως ηταν η ριψη μολοτοφ στο κτιριο της marfin... εκτος και αν υπαρχουν στοιχεια για παρακρατικους.... οποτε παω πασο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ισως einai λαθος η τοση μεγαλη εσωστρεφεια(γιατι για μενα υπαρχει χωρος)... και απο εκει ξεκιναει κατα την γνωμη μου η μεγαλη ηττα.. οτι προσπαθεις να απολογηθεις.. και μαλιστα με τους ορους που αυτοι καθοριζουν... και απο την στιγμη που ετεροκαθοριζεσαι εισαι χαμενος απο χερι.... οσο για τους αλλους.. εννοω την παλιοτερη δηλωση, περι της μη υπαρξης χωρου, εκει τα πραγματα ειναι τοσο συγκεχυμενα και δικαιολογημενα.. μια που ειναι μια πολυ προσφατη κινηση(την εχω ζησει απο την αρχη της)... και πρεπει να ξεκαθαρισουν πολλα πραγματα, για να εχουμε σαφη εικονα, προς τα που παει αυτο το "πραμα"....
Καλά ..κατάλαβα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι τώρα θα λύσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα. Φοβάμαι τα πολλά και απολογητικά λόγια..ιδίως αυτά.
Αριστερές και αναρχικοί ευχαριστώ και να είστε καλά..
Πάω να ψάξω για τον αρχαίο του Πρκλς κι αν δεν τον βρώ θα ασχοληθώ με τον κήπο μου επιβεβαιώνοντας τα λόγια των μεγάλων ανδρών "άντε στην κουζίνα σου μωρή"
(Επειδή έγραψα το σχόλιο δυο φορές γμ την Γκουγκλ, δεν ξέρω πόσες φορές ήρθε γμ τον μετριασμό σχολίων. Ξέρεις εσύ διέγραψε το ένα το ένα)
Πελασγέ μου, και στη μια περίπτωση και στην άλλη (και γι' αυτό λέω πως έχουν δίκιο και οι δύο που είναι απόλυτοι), φτάνει κάποια στιγμή που δεν πάει άλλο: Όσα εσύ προσπαθείς να βγάλεις από την πόρτα, βλέπεις τον άλλον να προσπαθεί να τα ξαναβάλει από το παράθυρο υποχρεώνοντάς σε να συμβιώσεις με αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σα να καλεί κάποιος εμένα κι εσένα να ψάλλουμε μαζί του το “Τη Υπερμάχω” στα πλαίσια του (όποιου από τα δύο) κινήματος.
Πάει?
Ε, δεν πάει.
Άλλο κίνημα το δικό του, άλλο το δικό μας. Άλλες αξίες οι δικές του, άλλες οι δικές μας.
Και βέβαια, δικαιολογημένα όχι μόνο θα τον αποφύγεις, αλλά θα τον καταγγείλεις κιόλας, έτσι δεν είναι?
Όμως για την ύπαρξή του δε θα φταίνε οι πρακτικές σου. Μια χαρά είναι οι πρακτικές σου. Δε φταίνε οι πρακτικές σου για το ότι αυτός τις κατάλαβε και τις χρησιμοποίησε λάθος.
Ε, άμα σε απειλήσει κιόλας για να βγάλεις το σκασμό και να τον αφήσεις να συνεχίσει την προσπάθεια να σε αλώσει εσωτερικά, τότε θα θυμώσεις και καλά θα κάνεις. Ειδικά αν έχει αποδειχτεί ότι σου έχει κάνει απίστευτη ζημιά.
Κάπως έτσι το βλέπω.
Ελίτσα, πρώτα καταγγέλλω το blogspot γιατί απ' ότι βλέπω το έστειλες στις 6 και φάνηκε στις 10 :-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεύτερον, δεν πρόκειται για ομφαλοσκόπηση αλλά για απλές διαπιστώσεις -και οι απλές διαπιστώσεις είναι πάντα χρήσιμες και γόνιμες.
οπότε, άσε τον κήπο και φέρε και καμιά τσουγκράνα για μένα που δεν έχω, και συνεχίζουμε!
:-)