Πέμπτη, Μαρτίου 11, 2010

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
Σε γενικές γραμμές, έχω -παλαιόθεν- την πεποίθηση ότι όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
Το ερώτημα είναι τι θερίζει αυτός που σπέρνει δακρυγόνα.
Μόνο ο τελικός απολογισμός θα μας πει.
Πάντως αυτή η φουρνιά δακρυγόνων, έχω την εντύπωση πως με καυλώνει περισσότερο από ό,τι η προηγούμενη φουρνιά. Αυτό είναι αναμφισβήτητα καλό για μένα, βέβαια. Για τους φίλους μου, επίσης.
Το γεγονός ότι και πάλι φλόμωσαν την Αθήνα στο δακρυγόνο (και μάλιστα στο καυλωτικό δακρυγόνο), είχε βέβαια τις συνέπειές του και για τους δακρυγόνους.
Είδα στον ύπνο μου ότι σήμερα μερικά πράγματα δεν τους πήγαν όπως τα περίμεναν.
Αλλά ας μην μείνω στις βραχυπρόθεσμες συνέπειες -οσες είδα.
Ο προβληματισμός μου είναι για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες -που αναμφισβήτητα θα είναι θετικές για εμένα και τους φίλους μου, αλλά δεν είμαι σίγουρος για το τι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα υπάρχουν στους δακρυγόνους.

2 σχόλια :

  1. από το πρώτο βήμα της πορείας ξεκίνησαν την ρήξη... ίσως τρόμαξαν λιγάκι... είχε συμμετοχή.. είμασταν στο γυρισμό παναστημίου εκείστα προπύλαια, εκεί που έγινε η επίθεση, και η ουρά ήταν κάπου στην σταδίου στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη και πιο χαμηλά.... ναι είναι καυλωτικά το πρόσεξα και εγώ...
    Δικαιόπολις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πελασγέ μου, ίσως και να ήμασταν κάπου κοντά, αλλά και να με ήξερες δεν θα με γνώριζες έτσι όπως ήμουν
    :-)
    Πάντως μια άλλη παρατήρηση που κάναμε με ένα φίλο, είναι πως πιθανότατα πρέπει να έχουν αρχίσει μαθήματα μπαλέτου. Δεν εξηγείται αλλιώς η ομορφιά και η χάρη με την οποία έτρεχαν κάποιες στιγμές...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si