ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΟΥ Η ΣΗΜΑΙΑ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ ΓΑΛΑΝΟ

Σε ένα από τα πρώτα τραγούδια που κυκλοφόρησε ο Νικόλας ο Άσιμος (συγκεκριμένα στο τραγούδι με τον τίτλο “Δεν πα να μας χτυπάν” -πολύ όμορφο, το συνιστώ ανεπιφύλακτα), ακούγονται εμβόλιμοι οι εξής στίχοι του ποιητή Λειβαδίτη:

“πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων
εμείς καθόμασταν τα βράδυα και ζωγραφίζαμε
σκηνές απ' την αυριανή ευτυχία του κόσμου.
Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας”

Βέβαια, σεβαστή η άποψη του ποιητή, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο ποιητής λέει ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο γεννήθηκαν ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ σημαίες.
Και, με αυτό τον περιορισμό, μάλλον έχει δίκιο ο ποιητής. Οι δικές μας σημαίες, όντως κάπως έτσι δημιουργήθηκαν.

Διότι, οι σημαίες των άλλων, τρέχα γύρευε με ποιόν τρόπο δημιουργήθηκαν.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη σημαία του αποικιοκρατικού οργανισμού με το όνομα East India Company. Η σημαία του εν λόγω αποικιοκρατικού οργανισμού, γύρω στα 1685 μ.Χ. ήταν η εξής:

ενώ γύρω εις τα 1700 μ.Χ. εσυνέχιζε να είναι η εξής:


Είναι εμφανές ότι ο σχεδιάσας την εν λόγω σημαία, έπασχε από έλλειψη εμπνεύσεως. Διότι, τι συμβολισμό να βρει κάποιος σε αυτή τη σημαία του παρελθόντος? Όσο καλή θέληση και να έχει κάποιος, δύσκολα θα βρει οποιοδήποτε αξιοπρεπή συμβολισμό.
Άγγλοι, παιδί μου...
Που να τη βρούν την έμπνευση...

Και, δοθέντος ότι η East India Company εκουμαντάριζε κάτι μακρινές και εξωτικές περιοχές (Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές κλπ) εύκολα μπορούμε να φανταστούμε Ινδούς, Μπαγκλαντέζους ή Πακιστανούς ως σημαιοφόρους που σημαιοφέρουν αυτή τη σημαία.

Σκέψου όμως, Έλληνα πατριώτη, έναν Ινδό, Πακιστανό ή Μπαγκλαντέζο ως σημαιοφόρο με την ελληνική σημαία... Δεν θα αγανακτούσες μπροστά σε τέτοιο θέαμα?
Διότι η ελληνική σημαία, ας πούμε, είναι γεμάτη συμβολισμούς -τόσο φανερούς, που δεν βρίσκω λόγους να τους παραθέσω εδώ -θα ήταν χάσιμο χρόνου. Οφείλουμε να θεωρούμε αυτονόητο πως η ελληνική σημαία εκπέμπει συμβολισμούς ανώτερους, υψηλότερους, πανανθρώπινους, διαχρονικούς, διαγαλαξιακούς! Όχι σαν την ποταπή σημαία της East India Company.

Απλώς να εξηγήσω εδώ ότι “σημαία”, “σήμα”, “σημείον”, “σημαντικός” και “σημαίνω” είναι ομόρριζες λέξεις, και θα μπορούσε κάποιος να πει ότι “η σημαία είναι αυτή που σημαίνει” ή ότι “το περιεχόμενο της σημαίας είναι το σημαινόμενον”.
Ή, εναλλακτικά, ότι όπως και ο άναξ στους Δελφούς έτσι και η σημαία “ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει”.
Με λίγα λόγια, το να ξέρουμε το ποιόν του πρώτου σχεδιαστή μιας σημαίας (το αν ήταν αποικιοκράτης, ας πούμε), είναι αρκετό για να εννοήσουμε τη λογική όσων υιοθέτησαν μεταγενέστερα το ίδιο σχέδιο σημαίας (το αν νιώθουν σαν κάτοικοι ή σαν κυβερνήτες μιας αποικίας, ας πούμε).

Φυσικά αυτό το τελευταίο δεν αφορά την ένδοξη ελληνική σημαία, την οποία όλοι μας πρέπει να τιμούμε και να σεβόμεθα. Όπως ο εις την παρακάτω φωτογραφία εικονιζόμενος ρωμαίος συγκλητικός όστις αποδίδει τιμάς εις την σημαίαν με τον ένδοξον και τίμιον και ζωοποιόν σταυρόν και εις τους ηρωϊκώς πεσόντας θερμοπυλομάχους.