ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΣΥΝΤ

Παλιά που πήγαινα στον παλιό ιππόδρομο, την αράζαμε με τους άλλους ομόσταυλους στο κάγκελο, ως εκ τούτου αλληλοπροσεφωνούμεθα “καγκελάριοι”. Ύστερα τα οικονομικά μου άρχισαν να σταθεροποιούνται στην κατάσταση που γνωρίζουν όσοι με γνωρίζουν (περίπου τρία πατώματα κάτω από το επίσημο επίπεδο φτώχειας, δηλαδή), μεταφέρθηκε και ο ιππόδρομος τρία στενά πιο πέρα από του διαόλου τη μάνα, οπότε σταμάτησα να πηγαίνω και είχα αρκετό καιρό να νιώσω καγκελάριος.
Μέχρι χτες.
Χτες ξανάνιωσα καγκελάριος, άσε που μπήκα και στην ψυχολογία της εν καγκελαρία συναδέλφου Άνγκελας Μέρκελ.
Η φάση έγινε απλά: Εκεί που καθόμασταν και λιαζόμασταν γευόμενοι φραπεδιά κάπου κεντρικά, μας πλησίασε ένα τζάνκι. Μας κοίταξε διερευνητικά και με ύφος Παπανδρέου (του τρίτου του μακρύτερου) απευθύνθηκε σε μένα, εκθέτοντάς μου το δημοσιονομικό του πρόβλημα: “Φιλαράκο, έχεις κάνα ψιλό να γίνω?”
Κοιταχτήκαμε με τους υπόλοιπους, κάνοντας ένα νοηματικό Εκοφίν, μια συνοδο κορυφής με νοήματα και αποφασίσαμε ότι ο μάγκας θα έπρεπε να κάνει διαρθρωτικές αλλαγές στη ζωή του προκειμένου να εξασφαλίσει την οικονομική μας στήριξη, αλλιώς όσα κι αν του δίναμε, θα έπεφταν σε μια χοάνη των κερδοσκόπων της ματαιότητας και θα πήγαιναν χαμένα. Αποφασίσαμε να τηρήσουμε αυστηρή στάση, πράγμα που του το ξεκαθάρισε ένας στην παρέα που φατσικά έμοιαζε κάπως με τον Σαρκοζί, μιλώντας ως εκπρόσωπος της Μπούντεσμπανκ ένα πράμα.
Ο τζάνκης ατάραχος, απευθύνθηκε πάλι σε μένα, πιθανόν αναγνωρίζοντας την καγκελαριακή μου ιδιότητα του άφραγκου καγκελάριου και μου είπε κάτι σε στυλ “καλά, από τους άλλους δεν περίμενα τίποτα... τέλος πάντων, σ' ευχαριστώ για την πολιτική στήριξη που μου παρείχες”. Και με ύφος Έλληνα πρωθυπουργού, απήλθεν άπρακτος και προχώρησε προς την επόμενη παρέα.

Εύχομαι να μην πέσει ο ταλαίπωρος στα νύχια του Διεθνούς νομισματικού πρεζοταμείου, του οποίου -όπως αργότερα πληροφορήθηκα από αυτήν εδώ την είδηση- μερικά εν Θεσσαλονίκη γκόλντεν μπόϊς συνελήφθησαν επί το έργον... Και ως γνωστόν, η παροιμία λέει “όταν δεις έναν, ψάξε για τον δεύτερο”... επομένως, νηφάλιε αναγνώστη μου, φαντάσου για πόσους πρέπει να ψάξεις όταν δεις δύο-τρεις. Μακάρι να μην πέσει στα νύχια τους ο ταλαίπωρος νεαρός, αν και βέβαια είτε είναι εξαρτημένος έτσι είτε είναι εξαρτημένος γιουβέτσι, η εξάρτηση πάντα είναι εξάρτηση. Απλά μερικές μορφές της είναι το άκρον άωτον του εξευτελισμού.