Παρασκευή, Ιουλίου 09, 2010

ΠΕΡΙΚΑΛΛΟΣ ΝΕΟΣ ΠΟΙΗΤΙΖΩΝ

Ο καημός του χωρισμού

Ο πόνος μου μεγάλωσε και ψήλωσε
Υπόγειος ήταν κι έχει γίνει δίπατος
Ας πάω κι από κίρρωση του ήπατος
Αφού ένας χαμούρης σε ξεμυάλισε

Μεγάλες οι στιγμές αγάπης που είχαμε
Σε Κρήτες, Δωδεκάνησα και Εύβοιες
Τώρα γυρνάω ξανά στις ενδοφλέβιες
Αφού ένας χαμούρης σε ξεμυάλισε

Με τιρμπουσόν θα βγάλω τα νυχάκια σας
Σε σένα και στον έρωτα τον κλέφτη σου
Τραβαω δυο γραμμές απ' τον καθρέφτη σου
Και νιώθω τ' όραμά σου να 'ναι δίπλα μου

Μα ας μη σε φέρει ο φόβος ούτε το έλεος
Το ξέρεις -και τα δυό τα αποστρέφομαι
Άσε με εδώ να αυτοκαταστρέφομαι
Με σκόνες και με υγρά να διαλύομαι


Γραμμένο πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, έμεινε αναξιοποίητο στο συρτάρι, κι είπα να το βγάλω εδώ σε δημόσια θέα, να αεριστεί λίγο. Η ανάγνωσή του συνοδεύεται με ελιές θρούμπες και ρετσίνα, διότι έτσι μας αρέσει.

4 σχόλια :

  1. Χορτάσαμε απ'ουσίες.
    Οι θρούμπες κι η ρετσίνα απαιτούν συν-τροφιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. *Lola, πάντα με προβλημάτιζε αν η λέξη "συντροφιά" - "σύντροφος" είναι σύνθετη, από το
    "Συντ + Ροφός",
    οπότε θα σήμαινε κατι σε στυλ "ο Συντ έχει το ευτυχισμένο ύφος ενός ροφού".
    :-)
    Πάντως σωστά το θέτεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έστειλα κούριερ για να ρθεί
    Τυρί για να σου φέρει
    Μυτιληνιό πικάντικο
    πάει με τη ρετσίνα
    κι όσο για τη σκορδόπιστη
    θα ψάξω να τη βρώ
    κι απ το μαλλί στα πόδια σου
    θα σου τη κωλοσύρω
    Και του Ιώβ τα πάθη να περνάς
    αφού με φτύνεις και δεν μ'αγαπάς

    (αν παρ όλα αυτά αλλάξεις γνώμη
    κάτω απ το τυρί σου έχω μια τανάλια
    Μόνο έτσι θα κάνεις δουλειά με τα νύχια..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. *Γουάου!!!!
    Ελίτσα, χαίρομαι όταν βλέπω αναγνώστριες με ποιητική φλέβα αφενός, αλλά και με τεχνικές γνώσεις αφετέρου!!!
    :-)
    Πάντως το τιρμπουσόν όσο το σκέφτομαι, τόσο πιο απολαυστικό μου φαίνεται! Είναι πιο αργό βέβαια από την τανάλια, αλλά αυτή είναι η χάρη του!!!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Mi-la-re,
mi-la-re-si