ΝΟΥΣ
Όσοι με γνωρίζουν, μπορούν να βεβαιώσουν την αγάπη μου για το ανθρώπινο είδος.
Για το ανθρώπινο είδος με τα όλα του:
Με το ανθρώπινο σώμα του (ω, είναι πανέμορφο το ανθρώπινο σώμα)
Με τον ανθρώπινο νου του (ω, είναι πανέμορφος ο ανθρώπινος νους)
Όμως δοθέντος ότι πριν από πολλά χρόνια είδα το πρώτο σακατεμένο ανθρώπινο σώμα, απέκτησα έκτοτε μια τάση να θαυμάζω περισσότερο απ' όλα τον ανθρώπινο νου.
Όταν κάποια μέρα μου δόθηκε η εξουσιοδότηση να κατασκευάσω έναν άνθρωπο, σκέφτηκα να κατασκευάσω απλώς και μόνο έναν ανθρώπινο εγκέφαλο. Ένα πλάσμα που απλώς θα σκέφτεται. Έναν μηχανισμό του νου.
Ναι, ήθελα να δω -από καθαρή περιέργεια- πως είναι ένας άνθρωπος ο οποίος απλώς και μόνο σκέφτεται. Δεν τρώει, δεν τρέχει, δεν γαμάει, δεν κατασκευάζει με τα χεράκια του, απλώς σκέφτεται και κοιμάται και ξυπνάει και σκέφτεται.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο ήρθαν οι γνωστοί μου και άρχισαν να φέρνουν αντιρρήσεις.
Ο πρώτος μου υπενθύμισε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος πρέπει να αιματώνεται -επομένως οφείλω να φτιάξω και καρδιά και αγγεία, και αρτηρίες και φλέβες και τα συναφή.
Ο δεύτερος μου υπενθύμισε πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος πρέπει και να οξυγονώνεται -επομένως πρέπει να φτιάξω και πνευμόνια και όλα του σχετικού σετ.
Ο τρίτος μου υπενθύμισε ότι ο εγκέφαλος, προκειμένου να έχει παραστάσεις που θα τον ωθούν σε σκέψεις, πρέπει να δέχεται οπτικά ερεθίσματα -επομένως πρέπει να φτιάξω και μάτια.
Ένας άλλος μου επισήμανε ότι για αρμονική λειτουργία της όλης κατασκευής απαιτούνται και σπλήνα, και σικώτι, και πάγκρεας και στομάχι, αλλά και στόμα για να γεμίζει το στομάχι και να ευδαιμονεί από τη γλύκα ο νους.
Ένας άλλος μου υπενθύμισε τη "Διαλεχτική της Φύσης" του Ένγκελς (ένα βιβλίο που με καθόρισε από τα μικράτα μου), λέγοντάς μου ότι υπάρχει διαλεχτική σχέση ανάμεσα στην χειρονακτική εργασία και στην ανάπτυξη του μυαλού.
Ένας άλλος μου υπενθύμισε ότι άλλο πράγμα το αντρικό μυαλό και άλλο το γυναικείο, επομένως πρέπει να εφοδιάσω με το ανάλογο σετ το πλάσμα μου, αν ήθελα να είναι κανονικό ανθρώπινο πλάσμα: Ε.
Μ' αυτά και με τ' άλλα, από αλλού ξεκίνησα κι αλλού κατέληξα:
Θέλοντας να φτιάξω -και εν τέλει καταφέρνοντας να φτιάξω- ένα ανθρώπινο μυαλό που να σκέφτεται σωστά, στο φινάλε έφτιαξα έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο: Εμένα.
Δε γινόταν αλλιώς.
Ως εκ τούτου, τείνω να συμπεράνω ότι δεν υπάρχει νους δίχως σώμα.
Έχω και τον Ευστάθιο Θεσσαλονίκης, να μου ζαλίζει τα ούμπαλα δικαιώνοντάς με για αυτή μου την άποψη, επαναλαμβάνοντας μονότονα στο αυτί μου πως:
"Ζευς είναι ο νους".
Με τσαντίζει όταν μου το λέει αυτό, τον διώχνω, τον διαολοστέλνω, του λέω "φύγε ρε, εσύ είσαι χριστιανός"
κι εκείνος χαμογελώντας μου λέει "καλά, άσε τι είμαι εγώ, εσύ να θυμάσαι πως Ζευς είναι ο νους, κι ότι από τον ίδιο το νου γεννιέται η θεά της σοφίας -με τη μεσολάβηση του χειροτέχνη Σμιθ θεού, διότι είπαμε, η σοφία αναπτύσσεται παράλληλα με τη δεξιοτεχνία των χεριών, κι ότι από την ένωση του Νου και της Μνημοσύνης γεννιούνται οι αξιαγάπητες Μούσες, που το όνομά τους είναι εκ του μαίω-μαίομαι-μω=ζητώ, κι ότι ως εκδηλώσεις του νου, οι Μούσες "Ελικώνος έχουσιν όρος μέγα τε ζάθεόν τε" -τα ξέρεις αυτά τέκνον μου Περίκαλλε, μη στα λέω εγώ για τους έλικες του Ελικώνα και για το ποιός είναι ο Ελικώνας με τους έλικες και τους πολλούς θεούς- κι εκεί γύρω από το μαίω-μαίομαι-μω=ζητώ είναι που όταν το παράγωγο του ρήματος (ως "Μαία" αυτή τη φορά) ενωθεί με τον Νου - Δία, γίνεται όχι μητέρα Μού-σας αλλά μητέρα Ερ-μού, αχ, ο Ερμής, "ο δραστήριος λόγος ο κατά την πρακτικήν την εμβριθή και οίον ειπείν ανδρώδη θεωρούμενος Ερμής λέγεται" τον οποίο και "χράται αγγέλω Ζευς ο νους", κι αν επιμένεις πως εγώ είμαι χριστιανός αναρωτήσου τι άραγε είσαι εσύ καλό μου παιδί"....
και λέγοντας κάτι τέτοια γίνεται σύννεφο και απομακρύνεται και μένω εγώ με την απορία αν έκανα καλά που κατασκεύασα έναν άνθρωπο προκειμένου να κατασκευάσω έναν ανθρώπινο εγκέφαλο για να θαυμάσω τον ανθρώπινο νου, και σκέφτομαι ότι ωραία, τώρα που κάθομαι και θαυμάζω τον ανθρώπινο νου και τον ανθρώπινο εγκέφαλο με τους πολλούς έλικες, μπας και είναι πρέπον να ψάλλω κανέναν ύμνο στο Δία.
Και σκεφτόμενος αυτά τα αιρετικά και εξαιρετικά βλάσφημα, διαπιστώνω έντρομος ότι τόσο απλά κι όμορφα, έχω το υλικό για ακόμα ένα ποστ !!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Αινέσωμεν. Ώρες ώρες με συγκινείς … και αυτό δεν είναι καλό στην ηλικία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τι ποστ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δικός μου ο Ευστάθιος μου έλεγε τις προάλλες:
"Θα πρέπει να σκεφτούμε ότι στο εσωτερικό κόσμο ο Ζευς είναι συνείδηση· και θα πρέπει να σκεφτούμε ότι στον εξωτερικό κόσμο ο Ζευς είναι χώρος."