ΦΟΡΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ

Με ελάχιστους επιβάτες, το λεωφορείο κυλούσε στο δρόμο παρά τας Αραφηνίδας Αλάς. Οδηγός και επιβάτες καλαμπούριζαν λέγοντας ο ένας στον άλλο ανεκδοτάκια του στυλ

-Ξέρεις γιατί ο Τσίπρας είναι καλύτερος από τον Ανδρέα Παπανδρέου?
-Γιατί?
-Επειδή δεν έχει παιδί που να ονομάζεται Γιωργάκης.

Και δως του χάχανα ανάμεσα σε φράσεις "να τον προσέξουμε αν κάνει παιδί, να μάθουμε με τι όνομα θα το βαφτίσει..." και τέτοια.

Η αισθητική του όλου πράγματος παρέπεμπε εμφανώς στην αισθητική της Χρυσής Αυγής, ωστόσο ήταν ολοφάνερο πως οι όλοι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Το γιατί θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, το ανακεφαλαίωσε με λακωνικότατο τρόπο κάποιος ηλικιωμένος επιβάτης:

"Αν βγει ο Τσίπρας, η Ελλάδα θα έχει 5% πιθανότητες να σωθεί. Με τους άλλους δεν έχει καμια πιθανότητα".

Η δήλωσή του έγινε ομόφωνα αποδεκτή. Είχα αρχίσει να το διασκεδάζω.

Λίγο πριν να κατέβουμε, ο οδηγός ανέλαβε να συμπυκνώσει τα έως εκείνη τη στιγμή λεχθέντα.

"Το ιδεώδες θα ήταν να συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή: Ο ένας να τους κρατάει κι ο άλλος να τους βαράει".

Αυτό είναι ουτοπικός σοσιαλισμός, καλέ μου αναγνώστη. Ποιός ΣενΣιμόν και ποιές πίπες...

Αχ, καλέ μου αναγνώστη, μη φοβάσαι. Όποιος αφουγκράζεται το λαό -τον κανονικό λαό- δεν έχει αγωνία για το αποτέλεσμα των εκλογών: Το αποτέλεσμα έχει κριθεί.
Όμως, αν και είμαι βέβαιος πως το αποτέλεσμα των εκλογών έχει κριθεί, διατηρώ μια μικρή επιφύλαξη σχετικά με το αν ο λαός -ο κανονικός λαός- έχει κατανοήσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αν, ας πούμε, ο λαός -ο κανονικός λαός- έχει κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει η εξαγγελία πως "θα φορολογήσουμε τον πλούτο".
Διότι ακόμα κι αυτή η αυτονόητη εξαγγελία, σηκώνει παρεξήγηση - Ακούει ο άλλος "θα φορολογήσουμε τον πλούτο" και καταλαβαίνει αυτό:

Όπως και να'χει, αφ' ενός έτσι κι αλλιώς είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος και αφ' ετέρου ουδέποτε με χάλασε το παντοειδές μπάχαλο -ίσα ίσα, θεωρώ πως το μπάχαλο είναι κάτι σαν πατήρ πάντων. 

Venceremos!