ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝΕ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ
έχουνε παραφρονήσει τελείως!!!

Και πάνω εκεί που έπινα τον καφέ μου ακούγοντας τραγουδάκιον όμορφον, διδακτικόν και βγαλμένον μέσα απ' τη ζωή....

Διάβαζα παράλληλα και σημαντικό άρθρο της on line Ναυτεμπορικής...

Υπολογίσιμος ο «κίνδυνος μακροβιότητας»
Παρότι η γήρανση του πληθυσμού στην Ευρώπη δημιουργεί καλύτερες προοπτικές για την πώληση αποταμιευτικών προϊόντων, εμπεριέχει και ένα σημαντικό κίνδυνο που απειλεί πολλούς τομείς του κλάδου χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Οι ειδικοί του συνταξιοδοτικού κλάδου αποκαλούν τον εν λόγω κίνδυνο αυτό «κίνδυνο μακροβιότητας».

Ο συγκεκριμένος κίνδυνος έγκειται στο ότι οι ασφαλισμένοι ζουν σήμερα κατά μέσο όρο 20 χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή τους, γεγονός που «τινάζει στον αέρα» τον προϋπολογισμό των συνταξιοδοτικών ταμείων, τα οποία στηρίζουν τη λειτουργία τους στο προσδόκιμο ζωής που ίσχυε πριν από πολλά χρόνια.

Τα ταμεία και οι ασφαλιστικές εταιρείες συνειδητοποιούν ότι το βάρος της παρατεταμένης περιόδου συνταξιοδότησης που χαρακτηρίζει τις ανεπτυγμένες κοινωνίες σήμερα πέφτει επάνω τους. Οι ειδικοί του κλάδου προειδοποιούν για εξάπλωση του κινδύνου μακροβιότητας στις αγορές κεφαλαίων και τις κυβερνήσεις, υποστηρίζοντας ότι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής δεν απειλεί μόνο τον ασφαλιστικό κλάδο.

«Δεν θέλουμε αυτό που έγινε στον τραπεζικό κλάδο να συμβεί και στον ασφαλιστικό», τονίζει ο Ντέιβιντ Μπλέικ, καθηγητής στο Cass Business School. Ο κίνδυνος αυτός είναι ακόμη μεγαλύτερος στη Βρετανία, όπου η αύξηση του προσδόκιμου ζωής συνοδεύεται και από μια σειρά μεταρρυθμίσεων που έχουν συντελεστεί στον συνταξιοδοτικό κλάδο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για τον Ιανουάριο, οι υποχρεώσεις του ιδιωτικού συνταξιοδοτικού τομέα ανέρχονται στα 25 τρισ. δολάρια. Με βάση την αντίστοιχη έκθεση, κάθε χρόνος που προστίθεται στο προσδόκιμο ζωής αυξάνει κατά 3% περίπου την παρούσα αξία των υποχρεώσεων του κλάδου στη Βρετανία.

Κι έτσι όπως το διάβαζα καλέ μου αναγνώστη, είδα μια οπτασία νε περνά έξω απ' το παράθυρό μου. Η μορφή της οπτασίας ήταν κάπως έτσι:

Πράγμα που με οδήγησε στη σκέψη:
Το σύνθημα "ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ" είναι πλέον ξεπερασμένο... Θα πρέπει να αντικατασταθεί με συνθήματα του στυλ "ΞΟΡΚΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ", ή ίσως "ΣΤΑ ΟΡΗ ΣΤ' ΑΓΡΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ", ή ίσως "ΣΚΟΡΔΟ ΚΙ ΑΠΗΓΑΝΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ" ή κάτι τέτοιο.

Διότι το ζήτημα έχει αρχίσει πλέον να παίρνει μεταφυσικές διαστάσεις: Μας μισούν οι καργιόληδες. Μας μισούν με μίσος που αγγίζει τα όρια της τρέλας και της παράνοιας. Μας μισούν τόσο πολύ που καταντάνε γραφικοί.