Κι αυτό όχι επειδή είμεθα σκοτεινοί τύποι - κάθε άλλο!
Απλώς επειδή ο Απόλλων (που έλεγα στο προηγούμενο) δεν ήταν μοναχοπαίδι -είχε και αδερφή, μην ξεχνιόμαστε, ε?
Έκατος ο ένας, Εκάτη η άλλη.
Έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες, που λένε.
Οπότε, καλέ μου αναγνώστη, δικαιολογημένη η απορία στα μάτια της εικονιζόμενης κυρίας, που αναρωτιέται λουσμένη μέσα στο φως της μέρας: "Μα καλά, που βρέθηκαν όλα αυτά τα φύλλα"?
Δίκαιη και δικαιολογημένη η απορία της.
Διότι αυτή είναι η μυσταγωγία της μέρας, καλέ μου αναγνώστη: Η μυσταγωγία της μέρας είναι η παρατήρηση και η προσπάθεια κατανόησης όσων βλέπουμε.
Ενώ, με τη νύχτα αλλάζει το πράγμα: Το φως της νύχτας ενίοτε δημιουργεί μαγικές αυταπάτες, άλλες φορές όμως ξεδιαλύνει τα πράγματα και οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση της πραγματικότητας.
Απόδειξη αυτού που λέω, αποτελεί η εξής φωτο:
(Τις φωτογραφίες τις απαλλοτρίωσα από το kirmentios.blogspot.com το οποίο με τη σειρά του ισχυρίζεται ότι τις απαλλοτρίωσε από την Ελίτσα, πλην όμως όσο κι αν έψαξα εις το ευλόγιον της Ελίτσας, δεν κατάφερα να τις εντοπίσω (πράγμα κακόν, κλαψ!)
Εφόσον λοιπόν η νύχτα ανοίγει νέους δρόμους και ρίχνει φως που χαράζει νέες οπτικές στην κατανόηση των πραγμάτων, μοιραία θα αναγκαστώ να συμφωνήσω πως είναι ωραιότατο το παρακάτω άσμα της συντρόφισσας Αφροδίτης Μάνου -ξυπνάει μέσα μου τη ρομαντική μου φυση...
Ήτοι,
Η νύχτα ξέρει και φοβάται,
μας αγαπάει, μας λυπάται
Μαζί μας πίνει, ξενυχτάει
και το πρωί για ύπνο πάει
Η νύχτα θέλει ν’ αγαπιέται
και από έρωτα χτυπιέται
Καπνίζει, βρίζει και διαβάζει,
κλαίει σαν παιδί κι αναστενάζει
Η νύχτα παίζει και κιθάρα
και μένει πάντα από τσιγάρα
Γράφει τραγούδια και ζηλεύει,
γυρνάει στους δρόμους κι αλητεύει
Η νύχτα ντύνεται γυναίκα
και ξεκινάει κατά τις δέκα
Τους άλλους βάζει να τα σπάνε
και τα πληρώνει όσα και να ναι
Η νύχτα κάνει απιστίες
και παίρνει μέρος σε ληστείες
Βάζει μια βόμβα στην Κυψέλη
κι ύστερα λέει ότι θέλει
Η νύχτα ότι και να γίνει,
αναλαμβάνει την ευθύνη
Κι αυτός που ξέρει τι συμβαίνει,
ζει με τη νύχτα και σωπαίνει
"Το φως της νύχτας ενίοτε δημιουργεί μαγικές αυταπάτες, άλλες φορές όμως ξεδιαλύνει τα πράγματα και οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση της πραγματικότητας." πρόβλεπεται νύχτα βαθιά σύντροφε, ηδη κατέφθασε και το Δ.Ν.Τ. με τα "δώρα" του,ας ελπίσουμε να γίνει η αφορμή να ξεδιαλύνουμε τα πράγματα και να οδηγηθούμε σε μια βαθύτερη κατανόηση, όπως λες, γιατί προφανώς όλα έχουν σαν αφετηρία την συνειδητοποίηση(είναι κάτι σαν τις σκοτεινές και φωτεινές περιόδους που διέρχεται εναλλάξ η ανθρωπότητα συμφωνα με τους ΜΑΓΙΑ) ... και αν συμβει αυτό,είναι βάβαιο ότι ο Απόλλωνας θα επιστρέψει θριαμβευτικά.... Θα ξημερώσει βρε αδερφέ μια καλήτερη μέρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔικαιόπολις
Δέν είναι ισχυρισμός η αλήθεια είναι, αλλά δεν ξέρω να κάνω ακόμα συνδέσεις Κλάψ!κλάψ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο και να τις βλέπω αυτές τις φωτογραφίες δεν τις χορταίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ένα κείμενο σαν το δικό σου μεγαλώνει το μυστήριό..
Πάρε και τη σύνδεση …για να μην κλαις …είσαι μεγάλο παιδί πιά! λέμεεεε! Χμ! χχχμμμμ!
:-)
http://emaistra.blogspot.com/2010/02/blog-post.html#http://emaistra.blogspot.com/2010/02/blog-post.html
ωχ! αδελφέ έξυσες πληγή.....μαγικές εικόνες,μυσταγωγίες,ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις-κουλουβαχατα-..απ' όλα έχει,μα προτιμώ πια την νύχτα του ποιητή μας,εχει καλύτερη άποψη οπως και να το κάνουμε.http://www.youtube.com/watch?v=FJcwi7ZErPM
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα να σου πώ, πως έκλεψα κάτι από ένα σου ποστ δεν θυμάμαι από ποιό..μια διεύθυνση ιστολογίου
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγνώμη εεεεε;
*Πελασγέ μου, είτε μέρα είτε νύχτα, το θέμα είναι εμείς να είμαστε ζωντανοί και ενεργοί και άνθρωποι! Και θα είμαστε -σε πείσμα τους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
*Sourounti, εάν υπάρχει θέληση για γνώση, τότε η γνώση έρχεται από μόνη της -σαν τη βροχή! Όλα καλά λοιπόν και μην κλαίς λέμε!
:-)
*Ελίτσα α: Κι αφού ήταν εκεί εγώ γιατί δεν το'βρισκα, εεεε? (Σνιφ-σνιφ... όχι, δεν κλαίω... απλώς πάλι με ψεκάσανε...)
ΑπάντησηΔιαγραφή:-) και
*Ελίτσα β: Ώστε, έτσι, εεε? :-)
Καλά, σε συγχωρώ! Άλλωστε εδώ μέσα όλα είναι ελεύθερα -ανοιχτός φρουτόκηπος -το αφεντικό τρελλάθηκε και χαρίζει!!!
:-)
*Loupasg, εντάξει, καλό είναι κι αυτό, αλλά ανήκει περισσότερο στα τραγούδια του αποχωρισμού...
:-)