ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ (και ιδίως για αναγνώστες χωρίς ευρώ)

Περί τίνος πρόκειται? 

Ένα όμορφο e-book είναι. 

"Εθνικό Νόμισμα -Μύθοι και Πραγματικότητα". Του Αλέξανδρου Συκαμιώτη. 

Για να μην σε τρομοκρατούν μωρέ, όχι τίποτ' άλλο...

Καλή ανάγνωση!

Εθνικό Νόμισμα - Μύθοι και Πραγματικότητα

ΤΑ ΓΕΡΟΝΤΙΑ

ΤΑ ΓΕΡΟΝΤΙΑ


Μ’ ένα μάτι, μ’ ένα δόντι, με βαμμένα τα μαλλιά,
σκαρφαλώσαν οι γερόντοι στης πατρίδας τα σκαλιά.


Καθώς παν για τα ογδόντα ίδιοι και παράλληλοι
το πολύ για καμιά τσόντα είναι πια κατάλληλοι


Μας φλομώσαν οι παππούδες με ψευτιές και φούμαρα
λες και είμαστε αλεπούδες που μασάνε κούμαρα.


Μα θα ‘ρθουν καινούργια χρόνια μ’ όνειρα κι οράματα
δίχως λόγους στα μπαλκόνια κι άχρηστα προγράμματα.


Βρε, για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους
βρείτε κάπου έναν καιάδα και γκρεμοτσακίστε τους.

Νίκος Γκάτσος

ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ -3

Πάμε μια βόλτα στους πρώτους στίχους  από τη Θ ραψωδία της Ιλιάδας.

Η κατάσταση στην αφήγηση του έπους είναι περίπου η εξής:
Οι ολύμπιοι θεοί έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα, μισοί με τους Αχαιούς και μισοί με τους Τρώες, με αποτέλεσμα το πράμα να έχει βαλτώσει και ο πόλεμος -που ήδη διαρκεί εννέα έτη- δε λέει να λήξει: οι εμπόλεμοι είναι επί εννέα χρόνια σχεδόν ισόπαλοι.
Ο Δίας αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, έτσι ώστε το όλο πράγμα να τελειώσει με έναν αρμόζοντα τρόπο που να αποκαθιστά τη δικαιοσύνη.

Καλεί λοιπόν ο Δίας τους θεούς σε συνέλευση (αγορήν) και η Μούσα-θεά πληροφορεί τον Όμηρο (κι αυτός με τη σειρά του πληροφορεί εμάς) σχετικά με την πρόσκληση εκ μέρους του Δία για τη συνέλευση καθώς και για την εισήγηση του Δία στη συγκεκριμένη συνέλευση:

Ἠὼς μὲν κροκόπεπλος ἐκίδνατο πᾶσαν ἐπ' αἶαν,
Ζεὺς δὲ θεῶν ἀγορὴν ποιήσατο τερπικέραυνος
ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο·
αὐτὸς δέ σφ' ἀγόρευε, θεοὶ δ' ὑπὸ πάντες ἄκουον·

κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι,
ὄφρ' εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
μήτέ τις οὖν θήλεια θεὸς τό γε μήτέ τις ἄρσην
πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος, ἀλλ' ἅμα πάντες
αἰνεῖτ', ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα.
ὃν δ' ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλοντα νοήσω    
ἐλθόντ' ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέμεν ἢ Δαναοῖσι
πληγεὶς οὐ κατὰ κόσμον ἐλεύσεται Οὔλυμπον δέ·
ἤ μιν ἑλὼν ῥίψω ἐς Τάρταρον ἠερόεντα
τῆλε μάλ', ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον,
ἔνθα σιδήρειαί τε πύλαι καὶ χάλκεος οὐδός,
τόσσον ἔνερθ' Ἀΐδεω ὅσον οὐρανός ἐστ' ἀπὸ γαίης·
γνώσετ' ἔπειθ' ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστος ἁπάντων.
εἰ δ' ἄγε πειρήσασθε θεοὶ ἵνα εἴδετε πάντες·
σειρὴν χρυσείην ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντες
πάντές τ' ἐξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι·    
ἀλλ' οὐκ ἂν ἐρύσαιτ' ἐξ οὐρανόθεν πεδίον δὲ
Ζῆν' ὕπατον μήστωρ', οὐδ' εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε.
ἀλλ' ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι,
αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ' αὐτῇ τε θαλάσσῃ·
σειρὴν μέν κεν ἔπειτα περὶ ῥίον Οὐλύμποιο
δησαίμην, τὰ δέ κ' αὖτε μετήορα πάντα γένοιτο.
τόσσον ἐγὼ περί τ' εἰμὶ θεῶν περί τ' εἴμ' ἀνθρώπων.

Που σε απλά ελληνικά όλα αυτά θα μπορούσαν να μεταφραστούν ως εξής:

Η Έως άπλωνε η χρυσή σ’ όλην την γην το φως της,
κι εσυγκαλούσε τους θεούς ο υπέρτατος Κρονίδης
στην ακροτάτην κορυφήν του πολυλόφου Ολύμπου.
Έλεγε αυτός και όλ’ οι θεοί προσέχαν εις τον λόγον.

«Αθάνατοι, και αθάνατες θεές, ακούσετ’ όλοι
ό,τι στα στήθη μου η ψυχή να ειπώ παρακινεί με.
Μήτε θεός μήτε θεά τολμήση ν’ αντικόψη
τούτον που λέγω τον σκοπόν και στέρξετ’ όλοι αντάμα
ώστε στα έργα τούτα εγώ γοργό να δώσω τέλος.
Και όποιον θεόν αλλόγνωμα νοήσω να βοηθήση
τους Τρώας ή τους Δαναούς, άσχημα κτυπημένος
στον Όλυμπον θα στρέψη αυτός ή θα τον ρίξω κάτω
με τούτα εγώ τα χέρια μου στα σκότη του Ταρτάρου,
πολύ μακράν στα τρίσβαθα του κόσμου καταχθόνια,
που πύλες έχει σιδηρές και χάλκινο κατώφλι,
κάτω απ’ τον Άδη όσο της γης ο ουρανός απέχει.
Τότε θα μάθη αν τους θεούς νικώ στην ρώμη όλους.
Και δοκιμάσετε, ω θεοί, να το γνωρίσετ’ όλοι.
Χρυσή κρεμάσετ’ άλυσον απ’ τ’ ουρανού την άκρην,
και αθάνατοι και αθάνατες, όλοι απ’ αυτήν πιαστήτε,
Αλλά δεν θα’σθε δυνατοί μ’ όσον κι αν βάλτε κόπον
να σύρετ’ απ’ τον ουρανόν τον πάνσοφον Κρονίδην.
Αλλ’ αν εγώ το ήθελα θα εδύνομουν και μόνος
μ’ όλην την γην και θάλασσαν επάνω να σας σύρω.
Και θα’δενα την άλυσον στην κορυφήν του Ολύμπου
ώστε τα πάντα ανάερα να μείνουν εις τον κόσμον.
Τόσο ανώτερος εγώ θεών και ανθρώπων είμαι.»

Εκ πρώτης όψεως από όλα τα παραπάνω μας δημιουργούνται οι εξής σκέψεις:
α) Η συνέλευση των θεών μοιάζει με παρωδία συνέλευσης, εφόσον ο Δίας ανακοινώνει στους υπόλοιπους θεούς πως -ούτε λίγο ούτε πολύ- αν δε συμφωνήσουν μαζί του, μαύρο φίδι που τους έφαγε.
β) Η όλη περιγραφή της προτροπής του Δία προς τους άλλους θεούς να πιάσουν όλοι μαζί τη μια άκρη της αλυσίδας και την άλλη άκρη να την πιάσει ο ίδιος (σαν ένα είδος θεϊκής διελκυστίνδας) για να διαπιστώσουν ότι θα τους νικήσει εφόσον όλοι ξέρουν πως είναι πιο δυνατός απ' όλους μαζί, μοιάζει λιγάκι πρωτόγονη ως εικόνα.

Το ζήτημα θέλει προσοχή γιατί μπορεί να την πατήσουμε όπως οι χριστιανοί και να βγάλουμε κανένα αυθαίρετο συμπέρασμα ότι ο Δίας είναι ένας αυταρχικός δικτάτορας, ας πούμε, που βασίζεται στην παντοδυναμία του προκειμένου να κάνει ό,τι του καπνίσει.

Για να μην την πατήσουμε, λοιπόν, θα πρέπει να θυμόμαστε πως ο Δίας σαφώς και είναι τερπικέραυνος  και κεραύνιος και ερίγδουπος και νεφεληγερέτης κι όλα τα συναφή της δύναμης, όμως υπήρχε μια ευάριθμη φράξια προγόνων μας που είχε την -μάλλον απολύτως δικαιολογημένη- άποψη πως ο Δίας πρωτίστως είναι ΝΟΥΣ.
Ο νους που τα συνέχει όλα.
Ό,τι είναι για τους ανθρώπους ο νους, αυτό είναι για τους θεούς ο Δίας.
Κι αφού αυτό είναι για τους θεούς ο Δίας, αυτονοήτως το ίδιο είναι ο Δίας και για τους ανθρώπους.

Για να το καταλάβουμε στα μέτρα μας και για να το εκλαϊκεύσουμε εντελώς, θα ανατρέξουμε εν ανάγκη στο στίχο "όσο κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει".

Δε φυλακίζεται ο νους των ανθρώπων, που λες. Ούτε ηττάται οριστικά -παρά μόνο προσωρινά. Βρίσκει τρόπο να μην περιορίζεται ποτέ, εκτός κι αν ο ίδιος επιθυμήσει -και το επιθυμεί συχνά- να αυτοπεριοριστεί προς όφελος της συνολικής ελευθερίας και απόλαυσης.
Αυτό, βεβαίως, ουδόλως καθιστά τον νου δικτάτορα της ανθρώπινης ζωής.

Ε, τηρουμένων των θεϊκών αναλογιών, το ίδιο ισχύει και για τον Δία -όταν θεωρηθεί ως ο Νους που μέσα από το ίδιο του το κεφάλι γέννησε την Αθηνά-σοφία-φρόνηση.
Θα ήταν παράλογο και αδιέξοδο να αντιταχθεί στον νου κάποιος θεός. Παράλογο επειδή θα επρόκειτο για ενέργεια ενάντια στον νου και αδιέξοδο επειδή είπαμε: Ο νους νικάει πάντα.

Υπό αυτή την έννοια, η συνέλευση των θεών είναι κανονική συνέλευση και όχι παρωδία συνέλευσης, ενώ παράλληλα δεν μπορεί -κάθε άλλο παρά μπορεί- να σταθεί η άποψη που θέλει μέσα από αυτό το απόσπασμα να αναδύεται η εικόνα ενός Δία με αυταρχικά έως δικτατορικά χαρακτηριστικά επιβολής.

Υ.Γ.1
Ενδεχομένως άσχετο, αλλά πέρα από τον Δία -που είπαμε ότι είναι ο Νους- μια σχετική φράση-εικόνα παρομοίωσης έχει χρησιμοποιηθεί από έναν άλλο, ο οποίος ισχυριζόταν πως είναι όχι ο νους αλλά ο Λόγος:
κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν. (Κατά Ιωάννην, 12:32)
Δεν το λέω για να σε μπερδέψω με θρησκείες και θρησκεύματα, καλέ μου αναγνώστη [άλλη όρεξη δεν είχα, άλλωστε... δε μ' αρέσει να μπλέκω με τέτοια, άσε που ξέρεις και τις πεποιθήσεις μου τις σχετικές με όλα αυτά], απλά το σημειώνω γιατί καλό είναι να έχουμε μια εικόνα των ομοιοτήτων ανάμεσα στα πράγματα).

Υ.Γ 2
Ο ιδεώδης σκοπός θα ήταν το κάθε ποστ να έχει κι ένα ωφέλιμο συμπέρασμα, έτσι δεν είναι?
Ας κλείσουμε λοιπόν μ' ένα τραγουδάκι σχετικό με το θέμα μας, όπου το θέμα μας υποθέτω πως είναι -και πάντα θα είναι- ο νους να γονιμοποιήσει τη θέλησή μας έτσι ώστε τα πράγματα να πάνε καλύτερα.

ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΑΠ' ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Διότι υπάρχει ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει και μας κάνει να μη νιώθουμε μόνοι, δοθέντος ότι ένα νόστιμο φρούτο είναι το πεπόνι, άσε που είναι όμορφη η βροχή αλλά πιο όμορφο το χιόνι κλπ κλπ

Βάλε τη λεζάντα που θες

Τι να σου πω κι εγώ καλέ μου αναγνώστη. Έτσι κι αλλιώς όλους, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκεύματος και τα ρέστα,  έτσι μας βλέπουν κι έτσι μας θέλουν. Γνωστό παλαιόθεν. Το ζήτημα είναι εμείς τι κάνουμε και τι σκοπεύουμε να κάνουμε. Οπότε δεν υπάρχει λόγος να βάλω εγώ λεζάντα στη φωτογραφία, βάλε τη λεζάντα μόνος σου.

Τη φωτο τη βρήκα στο http://sekonline.gr/ ήτοι εδώ:

http://sekonline.gr/images/stories/Stili/anaxagorab.jpg

Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟΩΡΙΣΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ!!!

Η πρώτη πράξη εθνικής κυριαρχίας στα δημοσιοοικονομικά της μικρής απελευθερωμένης Ελλάδας του Καποδίστρια ήταν η προσπάθεια να εκδοθεί εθνικό νόμισμα, ο Φοίνικας.

Από τότε οι μεγάλες δυνάμεις, που ταυτόχρονα ήταν και οι βασικοί δανειστές της Ελλάδας, έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να μην αποκτήσει η εθνική οικονομία βιώσιμο και σταθερό εθνικό νόμισμα. Η εξάρτηση, η υποτέλεια, η οικονομική υποδούλωση του Ελληνικού κράτους εκφραζόταν πάντα από την εξάρτηση των συναλλαγών του από κάποιο διεθνές ισχυρό νόμισμα. Στον 19ο αιώνα ήταν το χρυσό γαλλικό φράγκο μέσα στην Λατινική Νομισματική Ένωση. Μετά την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου το 1898 κυριάρχησε σχεδόν απόλυτα η χρυσή βρετανική λίρα. Ύστερα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον ελληνικό εμφύλιο η ένταξη της Ελλάδας στο σύστημα Μπρέτον-Γουντς εξασφάλισε την παντοκρατορία του δολαρίου.

Κάθε φορά το βασικό επιχείρημα ήταν ένα: η υιοθέτηση, ή η εξάρτηση από ένα ισχυρό ξένο νόμισμα προσδίδει κύρος στην ελληνική οικονομία και της εξασφαλίζει καλύτερη πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, κυρίως για χαμηλότοκα δάνεια. Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα ήταν σχεδόν πάντα το ίδιο: επίσημη χρεοκοπία. 

Η ένταξη της Ελλάδας στην Λατινική Ένωση του 19^ου αιώνα οδήγησε στην επίσημη χρεοκοπία του 1893. Η παντοκρατορία της χρυσής λίρας οδήγησε στην επίσημη χρεοκοπία του 1932. Ενώ η παντοκρατορία του δολαρίου λίγο έλλειψε να οδηγήσει σε μια νέα χρεοκοπία στη δεκαετία του ’70, την οποία τελικά απέφυγε η ελληνική οικονομία χάρις στην περιορισμένη αναδιανομή εισοδημάτων μετά την πολιτική μεταβολή του 1981.

Το να εκχωρήσει λοιπόν ένας λαός και μια χώρα το εθνικό του νόμισμα σημαίνει σημαντικές παραχωρήσεις στην άσκηση της εθνικής του κυριαρχίας. Για να κάνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει πολύ σοβαρά, ισχυρά και απτά αντισταθμιστικά οφέλη. Ποια ήταν τα οφέλη που εξασφάλισε με το ευρώ;

·        Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας στην περίοδο του ευρώ έπεσε στο 40% της ανταγωνιστικότητας που είχε με την δραχμή. Αυτό φαίνεται και από την πρωτοφανή εκτίναξη των εξωτερικών ελλειμμάτων, αλλά και από την αποσάθρωση της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής καθ’ όλη την περίοδο του ευρώ. Μάλιστα, ο κ. Παπαδήμος μας δουλεύει λέγοντας ότι τώρα τα μνημόνια η Ελλάδα αγωνίζεται να κερδίσει το έδαφος στην ανταγωνιστικότητα που έχασε από την εποχή της δραχμής. Κι αυτό υποτίθεται ότι είναι επιχείρημα υπέρ του ευρώ!

·        Η εκτίναξη της ανεργίας στα υψηλότερα μεταπολεμικά επίπεδα ακόμη και την περίοδο πριν την επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδας και την επιβολή των Μνημονίων της ύφεσης. Ειδικά οι μακροχρόνια άνεργοι και η ανεργία στην νεολαία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο για ολόκληρη την περίοδο του ευρώ. Η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η καταστροφή της παραγωγής αποτελεί τους κύριους τροφοδότες της ανεργίας όλο αυτό το διάστημα με το ευρώ.

·        Η πρωτοφανής περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού κάτω από το επίσημο όριο της απόλυτης φτώχειας. Στην περίοδο του ευρώ ένα 20% του πληθυσμού ήταν μονίμως κάτω από το επίσημο όριο της απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης. Περίπου το διπλάσιο από την περίοδο με την δραχμή. Η ποιότητα ζωής και εργασίας για τον μέσο Έλληνα επιδεινώθηκε δραματικά φτάνοντας στο σημείο να δουλεύει σκληρότερα και περισσότερες ώρες από τον μέσο Ευρωπαίο, να κερδίζει πολύ λιγότερα από την εργασία του και να έχει τις χειρότερες κοινωνικές απολαβές.

·        Η ροπή προς αποταμίευση του μέσου νοικοκυριού την περίοδο του ευρώ ήταν διαρκώς αρνητική σε αντίθεση με την περίοδο της δραχμής. Αυτό σημαίνει ότι η δυνατότητα του μέσου ελληνικού νοικοκυριού να βάζει κάτι στην πάντα αφού καλύψει τις βασικές του ανάγκες, ήταν όχι μόνο ανύπαρκτη, αλλά και αδύνατη. Το αρνητικό πρόσημο, που συνήθως παρατηρείται σε συνθήκες πολύ βαθιάς ύφεσης, σημαίνει ότι το διαθέσιμο εισόδημα του μέσου νοικοκυριού όχι μόνο δεν φτάνει για τις βασικές ανάγκες του, αλλά χρειάζεται να τραβήξει από τα έτοιμα – αν διαθέτει αποταμιεύσεις – είτε να προσφύγει στον δανεισμό. Γι’ αυτό και ο ιδιωτικός δανεισμός εκτινάχθηκε την περίοδο του ευρώ.

·        Το συνολικό ελληνικό δημόσιο χρέος που είχε συσσωρευτεί ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο έως 31/12/2001 ανερχόταν σε 122 περίπου δις ευρώ. Από την 1/1/2002 έως 31/12/2009 το ελληνικό δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε κατά 176 δις ευρώ! Μέσα σε μια οκταετία, στην περίοδο του ευρώ, το ελληνικό δημόσιο χρέος αυξήθηκε 2,4 φορές σε σχέση με ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο που υπήρχε δραχμή. Κι όχι μόνο αυτό. Την εποχή της δραχμής πάνω από 80% του δημόσιο χρέους ήταν δραχμικό, ενώ με την ένταξη στην ευρωζώνη μετατράπηκε στο σύνολό του σε ξένο σκληρό νόμισμα, κυρίως ευρώ. Αυτή ήταν η χαριστική βολή που έκανε το ελληνικό δημόσιο χρέος μη διαχειρίσιμο και άνοιξε τον δρόμο για την χρεοκοπία.

Τι μας έλεγαν οι οπαδοί του ευρώ; Ότι με την ένταξη στην ΕΕ και την ευρωζώνη, οι Έλληνες θα συγκλίνουν σε αποδοχές και επίπεδο ευημερίας με τους Γερμανούς, Γάλλους, Ολλανδούς. 

Αντί γι’ αυτό σήμερα μας λένε επίσημα ότι για να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, που έχασε με το ευρώ, θα πρέπει να συγκλίνει με τον πάτο και τον απόπατο της Ευρώπης. Δηλαδή πρέπει να πέσει πολύ πιο κάτω από την Πορτογαλία – που ιστορικά πάντα υστερούσε έναντι της Ελλάδας – και να κατέβει στο επίπεδο της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας, κοκ. Με άλλα λόγια να καταλήξει με μισθούς και συντάξεις πείνας, συνθήκες εργασίας αληθινού μεσαίωνα, πρωτοφανή μόνιμη ανεργία και ολοκληρωτική αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού. Ζήτω το ευρώ!

Το παραπάνω κείμενο -πλην των φωτογραφιών-, αποτελεί εκτενές απόσπασμα ενός κειμένου που απ' όσο καταλαβαίνω πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Χωνί" και το βρήκα αναδημοσιευμένο στο μπλογκ του Καζάκη. Ε, είπα να το αναδημοσιεύσω κι εδώ να υπάρχει.

ΠΡΩΤΟ-ΠΡΩΤΟ-ΠΡΩΤΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΑ

Κοίτα τώρα αναγνώστη μου:
Αναγνωρίζω ως αληθές το γεγονός ότι εγώ και οι εικαστικές τέχνες είμαστε δύο.
Όπως λένε "εγώ και η μουσική είμαστε ένα", ε, εγώ και οι εικαστικές τέχνες είμαστε δύο.
Ως εκ τούτου δε σκοπεύω να παραστήσω τον κριτικό τέχνης.

Πριν κανα-δυο μέρες έτυχε να πάω στο δημαρχείο Αμαρουσίου.

Με πρωτοβουλία του Δημάρχου Αμαρουσίου Γιώργου Πατούλη, το σύμβολο της πόλης η «Αμαρυσία Άρτεμις» θα τοποθετηθεί σε δεσπόζουσα θέση στην είσοδο του Δημαρχιακού Μεγάρου. Η ενέργεια αυτή, εντάσσεται στο πλαίσιο των δράσεων της Δημοτικής Αρχής, που στοχεύουν στην ανάδειξη των ιδιαίτερων πολιτισμικών στοιχείων της πόλης, τα οποία δένουν αρμονικά το χθες με το σήμερα και μένουν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Η « Αμαρυσία Άρτεμις» αποτελεί το σύμβολο της πόλης και το έμβλημα του Δήμου Αμαρουσίου, καθώς η πόλη φέρει την ονομασία της από τη Θέα Άρτεμη, η οποία στο Δήμο του Αθμόνου λατρευόταν ως «Αμαρυσία».

Αυτά έλεγε ένα παλιότερο (προ τριετίας) δελτίο τύπου του δήμου Αμαρουσίου, οπότε πήγα που λες στο δημαρχείο καλέ μου αναγνώστη, με το σκεπτικό "ωραία, θα δω την Αμαρυσία Αρτέμιδα και θ' αγαλλιάσω", περιμένοντας να δω κάτι σε τέτοιο στυλ, ας πούμε:

Μια Αρτέμιδα όμορφη, λυγερόκορμη, θεά ρε παιδί μου, γυμνασμένη από το ανέβα-κατέβα στα βουνά κι από το τρέξιμο του κυνηγιού και λαμπερή και απαστράπτουσα και τέτοια. 

Ε, ρε πρίγκηπα, φαντάσου την έκπληξή μου όταν βρέθηκα αντιμέτωπος μ' αυτό εδώ το πράμα:

Το κοίταγα, το ξανακοίταγα, μουρμούριζα "μέγας είσαι κύριε και θαυμαστά τα έργα σου" που λέει ο λόγος, τι να σου πω ρε πρίγκηπα, ποτέ μου δεν την κατάλαβα αυτή τη σύγχρονη τέχνη. Άρχισα ν' αναρωτιέμαι μάλιστα αν όντως πρόκειται για σύγχρονη τέχνη ή ξερωγώ για επιστροφή στην πρωτο-πρωτο-πρωτο κυκλαδική τέχνη να πούμε.

Δηλαδή εντάξει, από ένα σημείο και μετά, πέραν της ερώτησης για ποιό στο διάολο λόγο έπρεπε η Άρτεμις να είναι καραφλή, τίθεται κι ένα θέμα ότι δε μπορεί να μας ξεφτιλίζουν τους θεούς έτσι για το χαβαλέ τους. 

Δεν ξέρω είπαμε, από εικαστικά δεν κατέχω, αλλά ψιλο-ανακατώθηκα στη θέα της θεάς, οπότε μου προέκυψε τούτο δω το ποστ, το οποίο δεν έχει ηθικό δίδαγμα ή συμπέρασμα στο τέλος.

ΟΙ ΣΑΥΡΕΣ ΛΙΑΖΟΝΤΑΙ -ΑΚΟΜΑ

Η μαμά μου η αγορά όλο με συμβουλεύει
Κι ο Σωκράτης μου μιλά κι όλα τ’ ανασκαλεύει
Η μαμά μου η αγορά στα φώτα της με ρίχνει
Κι ο Διογένης μου γελά τον ήλιο του μου δείχνει

Όλα πουλιώνται κι όλα αγοράζονται
Μα αυτοί φιλιώνται, φιλιώνται κι ούτε νοιάζονται
Ολα πουλιώνται κι όλα αγοράζονται
Λαοί χτυπιώνται και οι σαύρες λιάζονται.

Η μαμά μου η αγορά συνέχεια με χαϊδεύει
Κι ο Χριστός που με κοιτά τις σκέψεις μου αλιεύει
Η μαμά μου η αγορά μου λέει που να πάω
Κι Αφροδίτη σιγανά μου λέει να σ’ αγαπάω

Όλα πουλιώνται κι όλα αγοράζονται
Μα αυτοί φιλιώνται, φιλιώνται κι ούτε νοιάζονται
Όλα πουλιώνται κι όλα αγοράζονται
Λαοί χτυπιώνται και οι σαύρες λιάζονται.

Ρασούλης-Βαγιόπουλος, αγαπητέ αναγνώστα... μεγάλα τραγούδια σου λέω τώρα...

ΠΑΜΕ ΑΤΤΙΚΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ?

Εγώ που λες αγαπητέ αναγνώστη, το Σαββάτο λέω να πάω σε αυτήν εδώ την εκδήλωση:

Τώρα άμα τυχόν θες να 'ρθεις κι εσύ, καλέ μου αναγνώστη, ρίξε μια ματιά στο πρόγραμμα ώστε να ξέρεις περί τίνος πρόκειται, αν τυχόν μένεις μακρυά και δεν ξέρεις που στην ευχή είναι το πάρκο "Αντώνης Τρίτσης" ρίξε μια ματιά στις οδηγίες για το πως μπορεί να πάει κάποιος εκεί, 

και τι να σου πω τώρα, έλα κι εσύ αν θες. 

Κάτι φορές που είχα πάει στο παρελθόν, καλά ήταν.

Canción para Dimitris

Refugio de palomas
Luz violeta de pincel
La mañana griega se sintió volar
Serena la cigarra
Se aturdió bajo el mantel
... Que acogía un desayuno sin usar
La higuera vio la fuente
Y brotó luz de la miel
Son las siete y los dioses ya no están
Dimitris es agudo
Un anciano de papel
Una voz que clama al mundo sin gritar
A veces el destino nos empuja hacia el final
Rompiendo las señales de aparcar
Un tiro no es un ruido es como una catedral
Que se esfuma entre la niebla de cristal
Dimitris busca el árbol
Y Sintagma es el lugar
Al frente el Parlamento Nacional
Empuña una pistola
En un gesto tan vulgar
Que no llama la atención del personal
“No quiero su limosna
Hoy me rindo sin luchar
No buscaré comida en un corral”.
Los cielos se cerraron
Y la tierra fue a llorar
Era abril en cada punto cardinal
A veces el destino nos empuja hacia el final
Rompiendo las señales de aparcar
Un tiro no es un ruido es como una catedral
Que se esfuma entre la niebla de cristal
A veces el destino nos empuja hacia el final
Rompiendo las señales de aparcar
El portavoz del Fondo Monetario Gerry Rice
Confesó que estuvo a punto de llorar


Δεδομένης της άποψής μου για τον κόσμο, με προβλημάτισε βέβαια ο στίχος "Son las siete y los dioses ya no están", αλλά εντάξει, δεν είναι ώρα για τέτοια.
Η ουσία είναι πως πρόκειται για ένα τραγούδι-αφιέρωμα στον Δημήτρη Χριστούλα, τραγουδισμένο από ισπανούς καλλιτέχνες.
Γιατί μερικές πράξεις μετατρέπονται σε διεθνή σύμβολα αξιοπρέπειας.

ΤΡΟΛΛΑΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τρολλιά βέβαια, αλλά ας δώσουμε λίγο εύθυμο χρώμα στη ζωή μας ρε αδερφέ... Άσε που αν πιάσει τόπο η πρόταση, θα πέσει το γέλιο της αρκούδας...

ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!!

Μάγκα μου, παρ' όλο που μοιάζει τεμπέλικη συνήθεια, τελικά είναι εξαιρετικά δύσκολο και κουραστικό πράγμα να ενημερώνεσαι από την τηλεόραση...

(Εικόνες ερανισθείσες από το http://wonderjlawwall.blogspot.com/

-να 'ναι καλά οι ανθρώποι του)

ΟΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΙΙ

(καλααααα... κατι μας ειπες τωρα!!!)

ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΑΠΟ ΤΟ MEGA,

τη λασπωμένη μπαλα παιρνει ο capital.gr που με μια ψηλοκρεμαστή γιόμα πάει να σκοράρει αλλά δεν...!
Μεγάλη φάση!!!

ΓΙΑΤΙ ΓΕΛΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ?

Το ερωτημα υποβοσκει κατω απο την αφηγηση μιας χαρωπης ιστοριουλας και παρ' ολο που χρησιμοποιει το συμβολιστικο περιβαλλον της θρησκειας των σημερινων μαζων, θετει ενα διαχρονικο ερωτημα με πολλες ενδεχομενες απαντησεις.

Γιατι γελαει ο θεος?
Για τον απατεωνα?
Για το καζο που επαθε ο αγιος?
Για τους αφελεις που ξεγελαστηκαν?
Για τους χαχολους που βρηκαν να πιστεψουν σε μια πιστη που τους ταιριαζει?
Για ολα μαζι -που ειναι και το πιθανοτερο?

Μια μέρα ο Άγιος Γεώργιος, φτάνει σε μια σπηλιά
και βρίσκει έναν ημιθανή δεμένο με σχοινιά.
Αμέσως τον λευτέρωσε και του 'δωσε να φάει,
του 'δωσε κι ένα νόμισμα και στο καλό να πάει.

Ύστερα ο Άγιος γδύθηκε, μες στο ποτάμι μπαίνει,
να κάνει μπάνιο-προσευχή, μα ο άλλος προλαβαίνει.
Του παίρνει τα υπάρχοντα μα και την πανοπλία,
τ' ωραίο φωτοστέφανο, μ' αναστολή καμία.

Τρέχει παντού και παριστά, τον Αϊ Γιώργη κάνει,
δείχνει το φωτοστέφανο, χρυσό στην τζέπη βάνει.
Χρόνια και χρόνια ξεγελά τον κόσμο όπου κι αν πάει,
μα ο Θεός που τον κοιτά, παράξενα γελάει.

OI ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Αντωνης Καρακουσης.

Ενα ονομα-συμβολο. 

Ενα ονομα που τιμα την αντικειμενικη ενημερωση.

Ενας σχολιαστης με κυρος.

Μια πενα που η υπαρξη της αποτελει τιμη για τη δημοσιογραφια. 

Αντωνης Καρακουσης. 

Ενας ανθρωπος με αποψη. 

Ενας δημοσιογραφος με θαρρος γνωμης. 

Αντωνης Καρακουσης.

Μια οαση εγκυροτητας μεσα στην ερημο της προπαγανδας!!!

Αντωνης Καρακουσης: Ο μονος που σε ενημερωσε εγκαιρα σχετικα με τις συνεπειες του αποτελεσματος των προσφατων εκλογων!!!
Αντωνης Καρακουσης: Ο ανθρωπος που προειδοποιησε για την εναρξη του εμφυλιου!

Αντωνης Καρακουσης: Ο ανθρωπος που δεν φοβαται τα ληγμενα!

Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΔΙΑΣ Νο 2

Διαβαζα που λες καλε μου αναγνωστη την απαντηση του περιοδικου ΔΙΙΠΕΤΕΣ προς τη Χρυση Αυγη. 

Τοσο η σχετικη επιστολη της Χρυσης Αυγης οσο και η απαντηση του περιοδικου, ειναι μολις ενα κλικ μακρυα.

Διαβαζοντας ομως, σκαλωσα σε μια φραση απο την επιστολη της Χρυσης Αυγης. 

Τη διαβαζα, την ξαναδιαβαζα, κι ολο αναρωτιομουν "ρε συ εαυτε μου, κατι μου θυμιζει, κατι μου θυμιζει..."

Η φραση της Χρυσης Αυγης ειναι η εξης: 

Ανεξιθρησκεία μόνο για τα δόγματα που δεν θίγουν την Ελληνική παράδοση και ιστορία και δεν φθείρουν τη δύναμη του Έθνους. Εκτός νόμου όσα θρησκευτικά δόγματα δρουν κατά του Ελληνισμού.

Και ξαφνικα... τσουπ! 

θυμηθηκα!

Ναι, στις αρχες Μαρτιου, εκστασιασμενος, ειχα αναφερθει σε ενα παρομοιο αποσπασμα απο ενα βιβλιο που διαβαζα τοτε. Το αποσπασμα ηταν το εξης:

Όμως η θρησκευτική ελευθερία δεν είναι ταυτόσημη με τη θρησκευτική ασυδοσία. Οι θρησκείες που υπάρχουν ή πιθανώς να υπάρξουν στο μέλλον, πρέπει να μην αντιτίθενται στο εθνικό καλό και εθνικό συμφέρον, να μην αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα στην ανύψωση του Έλληνα, να μην αντιστρατεύονται τον σχηματισμό ελληνικού έθους, παρά να συμβάλλουν στην ηθική ανάπλαση των Ελλήνων και γενικώς να υπηρετούν το έθνος και την πολιτεία.

Βεβαια, ουδολως εκατσα ν' ασχοληθω με την ταυτιση των αποψεων. 

Κι αυτο επειδη τουτον εδω τον καιρο ασχολουμαι με τη μελετη της Χειρωνειου Λαβης. 

Να, δες κι εδω καλε μου αναγνωστη, μπας και ξεστραβωθεις:

Περα απο το Ιερον Γαμμηδιον (γι' αυτο θα πουμε αλλη φορα), υπαρχει και η Χειρωνειος λαβη. 

Και μαζι και μονος παλι νιωθω μονος

Και μαζι και μονος ιδιος ειν' ο πονος

τραγουδαει η αρχαια αοιδος

Πιο καλη η μοναξια...

συμπληρωνει ο αλλος αοιδος...

Θα κοιμηθουμε χρεωμενοι, θα ξυπνησουμε λευτερωμενοι...

...και κατα 1.450.000 πλουσιοτεροι να 'ουμ. 

Διοτι ειμαστε χριστιανοι ρε. 

Ουστ, που θα διαμαρτυρηθειτε κιολας... 

Κι επειδη ειμαστε και μαγκες, το κρατος μας δινει 1.450.000 ευρα να 'ουμ. 

Εσεις οι αλλοι να περιμενετε απο τον Τσιπρα -μη χεσω- εμας μας τα δινει ο Παπαδημος να 'ουμ. 

Να, κανε κλικ εδω να δεις και μονος σου να 'ουμ.

Και ξερεις γιατι μας τα δινει? 

Επειδη ειμαστε πνευματικοι ανθρωποι να 'ουμ. 

Νοιαζομαστε για την πνευματικη ανορθωση του εθνους να 'ουμ. 

Μελεταμε τις προφητειες του Κοσμα του Αιτωλου και σας δινουμε θαρρος να 'ουμ. 

200 χρόνια πρίν ὁ Ἐθναπόστολος τοῦ Γένους, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός πού ἀνέστησε Πίστη καί Πατρίδα στίς ψυχές τῶν Σκλάβων, μᾶς ἀποκάλυψε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅτι ΔΕΝ θά πληρωθεῖ τό δυσβάσταχτο καί ἐν πολλοῖς κατασκευασμένο καί παράνομο Ἑλληνικό «χρέος», τό…. ὁποῖο δημιουργήθηκε ρίχνοντάς μας χρῆμα πολύ, μέσω ΕΟΚ/ΕΕ, πού ἀλλοίωσε ὁ λαό μας, τίς ἀξίες, τίς παραδόσεις καί τήν ἴδια τήν ὑπόστασή του! Ἰδού οἱ συγκεκριμένες προφητεῖες του γιά τό Ἑλληνικό «Χρέος»:
α. «Θά σᾶς ρίξουν παρά πολύ• θά σᾶς ζητήσουν νά τόν πάρουν πίσω, ἀλλά ΔΕΝ θά μπορέσουν»! (σ.σ. παράς εἶναι τό χρῆμα)
β. «Θά σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, ἀλλά ΔΕΝ θά προφθάσουν»!
Καί ἀναφέρει ἐπίσης σχετικά:
γ. «Θά βάλουν φόρο στίς κότες καί στά παράθυρα»!
δ. «Θά ζητήσουν νά σᾶς πάρουν καί στρατιῶτες. ΔΕΝ θά προφθάσουν ὅμως»!
ΝΑΙ, χάρη στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ΔΕΝ θά προφθάσουν!.. Μήν ἀνησυχεῖτε γιά αὐτό τό «χρέος» λοιπόν, ἀλλά κοιτάξτε μονάχα τό ἕνα καί ἀληθινό ΧΡΕΟΣ πού ἔχουμε στόν Χριστό, τήν Παναγιά καί τούς Ἁγίους μας πού δέν σταματοῦν νά πρεσβεύουν καί τήν Πατρίδα μας!
Οἱ σκοτεινές δυνάμεις, πᾶνε νά καταπιοῦν τήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας καί….
ἤδη πανηγυρίζουν τήν μεγάλη ἐπιτυχία τους…
Μά ΔΕΝ θά προφθάσουν… Θά κοιμηθοῦμε χρεωμένοι καί θά ξυπνήσουμε λευτερωμένοι… Θά κοιμηθοῦμε μικρό κράτος καί θά ξυπνήσουμε καί πάλι Αὐτοκρατορία!

Κλικ εδω για λεπτομερειες να 'ουμ. 

Ε, αμα σου λεμε τετοια και σου ανεβαζουμε το ηθικο, δεν αξιζουμε κι εμεις το κατιτις μας? 

ΝΑ ΧΑΡΩ 'ΓΩ ΨΥΧΑΚΙΑ!!!

Κάθομαι και γελάω με το μέγεθος της εμετικής μαλακίας που δέρνει τους υπεύθυνους προπαγάνδας του καθεστώτος.

Όχι, δεν είναι αηδιαστικοί ο Ψυχάκιας κι οι πάτρωνές του.
Είναι αυτό που ήταν πάντα.
Απλώς δεν τους βγαίνει το παιχνίδι και τρελαίνονται.

Στους 100 ανθρώπους γύρω μας (στην Αττική τουλάχιστον) οι 95 λένε "Αλέξη μην κάνεις πίσω, μην τους ακούς, μη μας πουλήσεις", ενώ οι άλλοι 5 στους 100 απλώς γελάνε με τη μαλακία των προπαγανδιστών του καθεστώτος... με αποτέλεσμα οι υπεύθυνοι προπαγάνδας του καθεστώτος να αισθάνονται πως το οικονομικό τους μέλλον απειλείται και να έχουν βαρέσει μπιέλα, πράγμα που τους αναγκάζει να αποκαλύπτουν φανερά το πόσο αιμοβόρα ζόμπι είναι.

Και ναι μεν εγώ γελάω με τη μαλακία που τους δέρνει και περιμένω τα χειρότερα εκ μέρους τους, ωστόσο φαίνεται πως κάποιοι έχουν εξοργιστεί με τη μαλακία που δέρνει τους Μπομπολοψυχάκηδες και την εμετική προπαγάνδα τους.

Πάντως η Ψυχαραιμία θέλει ψυχραιμία. 

Την εποχή που ο κόσμος λέει "βάλε να δούμε το δελτίο του Μέγκα, να γελάσουμε με την υστερία των γελοίων προπαγανδιστών του καθεστώτος", δεν υπάρχει λόγος οργής. 

Έχουν αναλάβει την αυτογελοιοποίησή τους -και ναι, είναι άξιοι και ειδικοί σ' αυτή τη δουλειά, όπως όλα δείχνουν. 

ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ -2

Όταν ένας αναγνώστης διαβάσει την Οδύσσεια -και ιδίως αν ο αναγνώστης είναι διεστραμένος και τα ψειρίζει όλα όπως ο υποφαινόμενος- ενδεχομένως θα του δημιουργηθεί το ερώτημα:
"Για ποιό λόγο, απ' όλους τους ήρωες που πολέμησαν στην Τροία, ο ποιητής επέλεξε τον Οδυσσέα ως πρωταγωνιστή του έπους?"
Ασεβές το ερώτημα, αλλά ρεαλιστικό:
Τι το ιδιαίτερο είχε ο Οδυσσέας και επελέγη αυτός για να είναι πρωταγωνιστής, και όχι ο Μενέλαος, ο βασιλιάς της Σπάρτης και σύζυγος της Ελένης ή ο Αγαμέμνων, ας πούμε, που είχε και πιο τραγικό τέλος?
Γιατί να γραφτεί η Οδύσσεια και όχι η Μενελειάδα ή η Αγαμεμνωνιάδα?

Στο κάτω-κάτω, εξ όσων γνωρίζουμε, η Ιθάκη (άσχετα ποιό ακριβώς σημερινό νησί εννοούσε ο ποιητής ως Ιθάκη) ελάχιστο έως ανύπαρκτο ρόλο έπαιξε στην Ελληνική ιστορία.
Εντάξει, η Ιθάκη είχε έναν πολυμήχανο και πολύτροπο βασιλιά, τον Οδυσσέα, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Αντίθετα, το Άργος ή η Σπάρτη, ας πούμε, έπαιξαν πολύ σημαντικότερο ρόλο στην Ελληνική ιστορία και θα περίμενε κανείς αυτές οι πόλεις να υμνηθούν πολύ περισσότερο σε ένα έπος και ότι  οι δικοί τους βασιλιάδες είχαν περισσότερα προσόντα προκειμένου να γίνουν πρωταγωνιστές.

Όχι όμως, ο Όμηρος επέλεξε τον Οδυσσέα από την ασήμαντη Ιθάκη.
Μπας και υπάρχει λόγος?

Πρόσεξε με ποιόν τρόπο το θέτει το ζήτημα ο Όμηρος:

Το έπος, η Οδύσσεια, έχει ως υπόθεση το γυρισμό του Οδυσσέα στην πατρίδα του, όπου, όταν επιστρέφει, σκοτώνει τους μνηστήρες και γίνεται ξανά κυρίαρχος στην πατρίδα του. Όμως...

Σε όλη τη διάρκεια του έπους πλανάται πάνω από το έπος, ως διαρκής υπενθύμιση, το ότι ο Οδυσσέας δεν επρόκειτο να μείνει για πολύ στην Ιθάκη:

Στη ραψωδία λ, ο μάντης Τειρεσίας προλέγει στον Οδυσσέα τι πρέπει να κάνει μόλις εξοντώσει τους μνηστήρες:


κι αφού μες στα παλάτια σου χαλάσης τους μνηστήρες,
με απάτη ή κι ολοφάνερα με κοφτερό λεπίδι,
θα σύρης τότε παίρνοντας το δυνατό κουπί σου,
να πάς στη χώρα των αντρών που θάλασσα δεν ξέρουν,
και που φαΐ δεν συνηθούν να τρώνε αλατισμένο,
και μήτε κοκκινόπλωρα καράβια αυτοί γνωρίζουν,
μήτε τα δυνατά κουπιά, που 'ναι φτερά των πλοίων.
Νά, και σημάδι ξάστερο, που δε θα σου ξεφύγη·
σαν ανταμώσης άλλονε στο δρόμο ταξιδιώτη,
και λέει δικράνι πως βαστάς στον ώριο σου τον ώμο,
τότες το δυνατό κουπί μπήξε στη γης, και κάμε
καλόδεχτες θυσίες εκεί στο ρήγα Ποσειδώνα,
κριάρι, ταύρο σφάζοντας, κι αγριόχοιρο βαρβάτο·
και γύρνα στην πατρίδα σου εκατοβοδιές να κάμης
ιερές για τους αθάνατους που ορίζουνε τα ουράνια,
με τη σειρά του καθενού· κι ο θάνατος θα σου 'ρθη
όξω από θάλασσα, αλαφρός, και θα σε γλυκοπάρη
μες στα καλά γεράματα, που ολόγυρα οι λαοί σου
θα χαίρουνται καλοτυχιά.


Και στη ραψωδία ψ, ο ίδιος ο Οδυσσέας επαναλαβάνει στη γυναίκα του, την Πηνελόπη, την ίδια προοπτική της ζωής του:


«Καημένη, αυτά τι τα ζητάς, τι θέλεις να τα μάθεις;
Μόν’ έλα, δίχως τίποτε να κρύψω να τ’ ακούσεις.
Όμως γι’ αυτό δε θα χαρείς, καθώς κι εγώ δε χαίρω
που μου ‘πε ο μάντης σε πολλές θνητών να τρέξω χώρες
κρατώντας καλοσήκωτο κουπί στα δυο μου χέρια,
όσο να φτάσω σε λαούς που θάλασσα δεν ξέρουν
και τρώνε ανάλατο φαγί και μήτε από καράβια
γνωρίζουν κοκκινόπλωρα, μήτε είδανε ποτέ τους
τα καλοτράβηχτα κουπιά που ᾽ναι φτερά των πλοίων.
Κι άκου, καθώς μου το ᾽λεγε τ’ αλάθευτο σημάδι.
Όταν στο δρόμο που τραβώ ξένος με βρει διαβάτης
και λιχνιστήρι αυτό μου πει στον ώμο που σηκώνω,
πρόσταξε τότε το κουπί στο χώμα να το μπήξω
κι όμορφα να προσφέρω εκεί σφαχτά στον Ποσειδώνα,
αρνί, δαμάλι και καπρί των χοίρων αναβάτη,
να φτάσω στην πατρίδα μου κι αρχοντικές θυσίες
πολλές να κάμω στους θεούς, που κατοικούν στα ουράνια,
με τη σειρά του καθενός. Κι ο θάνατος πια τότε
γλυκός μακριά απ’ τα πέλαγα θα ᾽ρθει να μ’ ανταμώσει
στ’ αρχοντικά μου γηρατειά. Και γύρω μου ο λαός μου
πάντα θα ζει καλότυχος. Έτσι είπε πως θα γίνουν».


Το μέλλον του ήρωα είναι προφανές: θα πρέπει να τσακώσει στον ώμο ένα κουπί κι όταν φτάσει εκεί που είναι προορισμένος να φτάσει, θα πρέπει να μπήξει το κουπί στο χώμα -προφανώς στήνοντας κάτι σαν ένα είδος βωμού ένα πράμα- και να προσφέρει θυσίες στον Ποσειδώνα. Κι επειδή στον τόπο εκείνο οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι είναι κουπί, προφανώς δεν γνωρίζουν τη ναυσιπλοϊα και ίσως ούτε τη θάλασσα, επομένως ούτε τον Ποσειδώνα ως θεό της θάλασσας -επομένως, ουσιαστικά ο Οδυσσέας θα τους συστήσει τον Ποσειδώνα ως θεό της θάλασσας.
Δανειζόμενοι τη χριστιανική ορολογία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μέλλον του Οδυσσέα ήταν να γίνει κάτι σαν ιεραπόστολος (καλά, ίσως τα παραλέω).

Μια διεστραμμένη μορφή ανάγνωσης της Οδύσσειας, λοιπόν, θα έλεγε το εξής:
Το έπος γράφτηκε προκειμένου να μας πληροφορήσει πως ήταν ο Οδυσσέας εκείνος που θεμελίωσε σε έναν συγκεκριμένο τόπο βωμό προς τιμήν του Ποσειδώνα. Άρα, σύμφωνα με αυτή τη διεστραμμένη ανάγνωση του έπους, στο κέντρο του έπους δε βρίσκεται ούτε ο Οδυσσέας ούτε η Ιθάκη αλλά ο Ποσειδών και ο βωμός του.

Βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση τίθεται το ερώτημα:
Μα καλά, ήταν άραγε τόόόσο σημαντικός αυτός ο βωμός του Ποσειδώνα ώστε θα έπρεπε να γραφτεί κοτζάμ έπος γι' αυτόν? Κι αν ήταν τόόόσο σημαντικός, ποιός ήταν? Υπήρχε άραγε κάποιος βωμός του Ποσειδώνα που να είχε/έχει πανελλήνιο ενδιαφέρον?

Δε μπορώ να πω με σιγουριά.
Κι αυτό διότι εμείς σήμερα γνωρίζουμε μόνο ένα μέρος των αρχαίων πιστευομένων. Γνωρίζουμε πως ο τόπος τάδε ανήκε στο θεό δείνα, πως στον τόπο χι λατρευόταν ο θεός ψι κλπ κλπ. Όμως έχουμε χάσει τη μπάλα σε σχέση με την ιστορία και τις αλλαγές του όλου πράγματος. Διότι, πέραν όσων πιστεύουμε εμείς σήμερα, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν σε θέση να ξέρουν ότι τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε όπως τα γνωρίζουμε εμείς.

Θα αντιγράψω ένα απόσπασμα από παλιότερη δημοσίευσή μου εδώ:

Οι αρχαίοι ήταν σε θέση να θυμούνται ότι κάποτε η Καλαυρία ανήκε στον Απόλλωνα. Στον Απόλλωνα επίσης ανήκε και το Ταίναρο, κάποτε. Επίσης, οι αρχαίοι ήταν σε θέση να θυμούνται ότι κάποτε, παλιά, οι Δελφοί ανήκαν στον Ποσειδώνα, όπως στον Ποσειδώνα ανήκε και η Δήλος. Ώσπου, για λόγους που σήμερα μπορούμε μόνο να τους υποψιαστούμε, οι δύο θεοί αποφάσισαν να κάνουν τράμπα: Ο Ποσειδώνας έδωσε στον Απόλλωνα τη Δήλο με αντάλλαγμα την Καλαυρία, του έδωσε επίσης τους Δελφούς με αντάλλαγμα το Ταίναρο. Από τους αρχαίους, αυτό θεωρήθηκε ως μια δίκαιη ανταλλαγή, ως υπόδειγμα δίκαιης ανταλλαγής.Είχαν κι ένα γνωστό ποιηματάκι οι αρχαίοι, σε ανάμνηση αυτής της υποδειγματικά δίκαιης θεϊκής ανταλλαγής: "Ίσον τοι Δήλον τε Καλαύρειάν τε νέμεσθαι,Πυθώ τ' ηγαθέην και Ταίναρον ηνεμόεντα". 

Βέβαια, υπάρχει και η άποψη που εκφράζεται στο poros.com.gr, σύμφωνα με την οποία:

Η Καλαυρία αρχικά ήταν αφιερωμένη στο θεό Απόλλωνα ο οποίος την παραχώρησε στο θεό Ποσειδώνα, ως αντάλλαγμα για τους Δελφούς.

Οπότε, ακόμα κι αν εξετάσουμε όλους τους βωμούς, τεμένη και ναούς του Ποσειδώνα -όσους γνωρίζουμε, τουλάχιστον- δύσκολα θα βρούμε άκρη σχετικά με το που πήγε ο Οδυσσέας.

Βέβαια, κάποιοι αρχαίοι είχαν μια κάποια άποψη σχετικά με το που πήγε ο Οδυσσέας -σε γενικές γραμμές, περιγράφεται σε αυτό εδώ το κείμενο. Οι πληροφορίες του κειμένου είναι από ένα αρχαίο έπος, την "Τηλεγονία" -σχετικά με τον Τηλέγονο, κλικ εδώ.

Τώρα βέβαια, το αν αξίζει να κάτσει κανείς να ασχοληθεί μ' αυτές τις ιστορίες, είναι αμφίβολο. Στο κάτω-κάτω, σιγά τώρα, ποιός ήταν ο Οδυσσέας? Ήταν ένας τυπάκος που τους είχε ταράξει όλους στο ψέμμα: Σε καθέναν που τον ρώταγε "ποιός είσαι, ξένε?" ο Οδυσσέας έδινε και μια διαφορετική -σχεδόν πάντα ψεύτικη- απάντηση... μέχρι και ότι είναι ναυτικός από την Κρήτη είχε πει σε κάποιους.

Οπότε δε βγαίνει άκρη (ίσως).

Το σημαντικό όμως, είναι ότι (ναι, αναγνώστη μου), επιτέλους βρέθηκε το κουπί που ο Οδυσσέας έμπηξε στη γη!!!!!
Μπέσα σου μιλάω!!!
Το λέω κι ανατριχιάζω! 


Ο τόπος όπου βρέθηκε το κουπί του Οδυσσέα, είναι η χιλιοτραγουδισμένη και χιλιοπαινεμένη Φραγκόσκαλα Ποταμούλας -όπου και το Οδύσσειο θέατρο!!!
Να, αν δε με πιστεύεις, κάνε κλικ εδώ!

Τέλος, να υπενθυμίσω στους αγνοούντες, πως η παράδοση με του Οδυσσέα να τσακώνει στον ώμο ένα κουπί κλπ κλπ μέχρι που φτάνει σε κάποιους που δεν έχουν ξαναδεί κουπί κλπ κλπ, η παράδοση αυτή λέω, έχει υποστεί βαριά εγκεφαλική κάκωση από τη μέρα που την υπέκλεψαν κάτι ορθόδοξοί μας πρόγονοι και την απέδωσαν στον προφήτη Ηλία (μεγάλη η χάρη του) -για περισσότερα κλικ εδώ.

Η επικαιρότητα ως μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας

Ἐστὶν οὖν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας, μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ, χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδὼν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας, δι’ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν

SAVAGE REPUBLIC

Savage Republic, 

Ο Αντώνης 

και

Mobilization

ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΛΕΦΤΑ...

Τα αδιέξοδα των ανθρώπων του συστήματος, όσο πάει και εντείνονται. Ό,τι κι αν κάνουν, ο κόσμος αδιαφορεί απόλυτα.

Για παράδειγμα, τι αξία χρήσης έχει πλέον για την προπαγάνδα των αφεντικών της η Όλγα Τρέμη, ας πούμε? Ή ο Τσίμας, ή ο Πρετεντέρης, ή ο Καψής ή ο θρυλικός Μπάμπης ή ο Παπαχελάς?
Ό,τι και να πουν, ο κόσμος πιστεύει το αντίθετο.
Τζάμπα τόση προπαγάνδα υπέρ του διεφθαρμένου καθεστώτος, χρησιμεύει απλώς για να γελάει ο κόσμος με το καθεστώς...

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που είναι κολλημένοι στα παλιά. Οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι.
Αυτοί που εμπιστεύονται τυφλά τους κομματάρχες και τους πολιτευτές.

Αλλά ακόμα και μέσα από αυτό το καθυστερημένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, το γέλιο προκύπτει αβίαστα. Ναι μεν οι συγκεκριμένοι συνάνθρωποί μας συνεχίζουν να ψηφίζουν σαν τα γίδια, αλλά...

Αντιγράφω από την εφημερίδα της Ηλείας "Πατρίς", η οποία είναι η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα της Ηλείας:

Ευρώ για το σταυρό!
Σε εκλογικά τμήματα του δήμου Ήλιδας, κάποιοι είχαν πάρει "σταυρωμένα" τα ψηφοδέλτια και τα έβαλαν στο φάκελο που έριξαν στην κάλπη χωρίς προηγουμένως να τα ανοίξουν και μάλλον αποδείχθηκαν χαμένοι, αφού μέσα στα ψηφοδέλτια υπήρχε και ένα μικρό "χαρτζιλίκι" για την ψήφο!Ανοίγοντας λοιπόν τα ψηφοδέλτια οι δικαστικοί αντιπρόσωποι, αντί για σταυρούς βρέθηκαν να μετρούν χρήματα και πιο συγκεκριμένα 20εύρα, ενώ συνάντησαν και χαρτονομίσματα των 50 ευρώ! Τυχεροί στην προκειμένη περίπτωση, μάλλον στάθηκαν οι ψηφοφόροι που είχαν φροντίσει να ελέγξουν προηγουμένως τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια. Βέβαια, αν τα έριξαν στην  κάλπη σταυρωμένα όπως τα έλαβαν, παραμένει άγνωστο.

Τι να πει κανείς... Ζούμε σε εποχές όπου το σύστημα πάει να κάνει το ένα και του προκύπτει το άλλο... Και λίγο πιο κει οι προοδευτικοί άνθρωποι να γελάνε με την τρικυμία στο κρανίο του συστήματος...

ΟΙ ΝΙΚΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

«Κοίτα πόσα καθάρματα υπάρχουν που πήγαν και ψήφισαν την Χρυσή Αυγή και έβαλαν τους φασίστες στη Βουλή» είπε οργισμένος ο Νίκος που ψήφισε τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ που του νομιμοποίησε το αυθαίρετο.

Φαίνεται πως αυτός ο πιτσιρίκος που το έγραψε -όσο κι εγώ βέβαια, που το αναδημοσιεύω- υποτιμούμε τον κίνδυνο που απειλεί τη δημοκρατία (εκτός, βέβαια, αν τον βλέπουμε στις πραγματικές του διαστάσεις, οι οποίες ενδέχεται να είναι μεγαλύτερες ή εν πάση περιπτώσει διαφορετικές από αυτές που νομίζει ο μέσος αντιπροσωπευτικός δημοκράτης).

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ -μέρος Β'

Στο προηγούμενο, εξετάσαμε τις εκλογικές επιδόσεις των συνεχιστών του Τρότσκι, των συνεχιστών του Μάο Τσετούνγκ, των συνεχιστών του Εμβέρ Χότζα και εν γένει των συνεχιστών του Αρμάνδου Δελαπατρίδη.

Εδώ, θα εξετάσουμε τις εκλογικές επιδόσεις άλλων συνεχιστών, κάνοντας την αρχή με τους συνεχιστές του Καποδίστρια.

Το κόμμα "Κοινωνία - πολιτική παράταξη συνεχιστών του Καποδίστρια" κατάφερε να συγκεντρώσει 28.502 ψήφους, τριπλασιάζοντας τους ψήφους που είχε λάβει το 2009, όταν είχε συγκεντρώσει μόλις 10.690 ψήφους.
Παρατηρούμε πως οι συνεχιστές του Καποδίστρια έχουν ρεύμα: Συγκέντρωσαν κάτι περισσότερο από το άθροισμα των ψήφων του ΕΕΚ, του ΚΚΕμ-λΜ-ΛΚΚΕ, της ΟΑΚΚΕ και της ΟΚΔΕ.
Ωστόσο, ανησυχητικό είναι αυτό που συνέβη στο νομό Πέλλας, στον οποίο κατά τις εκλογές του 2009 οι συνεχιστές του Καποδίστρια είχαν λάβει 88 ψήφους, ενώ τώρα στο νομό Πέλλας έλαβαν ΜΗΔΕΝ ψήφους -αποτέλεσμα απογοητευτικό, βέβαια.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Που στράφηκε η εκλογική προτίμηση των οπαδών του Καποδίστρια στην Πέλλα?
Η απάντηση είναι προφανής σε κάθε εκλογολόγο που θα μελετήσει το αποτέλεσμα:
Στο νομό Πέλλας, το ΕΕΚ πήρε 37 περισσότερες ψήφους σε σχέση με το 2009, ενώ η ΟΑΚΚΕ πήρε 21 ψήφους περισσότερες σε σχέση με το 2009, ενώ το ΚΚΕμ-λΜΛ-ΚΚΕ αύξησε τις ψήφους του κατά 81.
Η ΟΚΔΕ παράμεινε σταθερή σε σχέση με το 2009, λαμβάνοντας ΜΗΔΕΝ ψήφους στην Πέλλα.

Επομένως, το συνολικό άθροισμα αύξησης ψήφων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Πέλλα είναι 37+21+81 = 139.
Είναι προφανές ότι το άθροισμα αυτό αποδεικνύει πως το σύνολο των οπαδών του Καποδίστρια στην Πέλλα, μετακινήθηκε προς τα αριστερά, στρεφόμενο είτε στους συνεχιστές του Τρότσκι, είτε στους συνεχιστές του Μάο, είτε στους συνεχιστές του Χότζα.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη άποψη, που επιμένει να ισχυρίζεται πως η άυξηση της δύναμης της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς οφείλεται στην καθίζηση που υπέστη στην Πέλλα ο Δημοσθένης Βεργής: Το κόμμα του Δημ. Βεργή, έλαβε στην Πέλλα μόλις 2 ψήφους, ενώ το 2009 είχε πάρει 215 ψήφους.
Υπάρχει λοιπόν το σοβαρό ενδεχόμενο να έλαβε χώρα μια μετακίνηση ψηφοφόρων του Δημ. Βεργή προς τους συνδυασμούς της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς -πράγμα που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οι συνεχιστές του Καποδίστρια στο νομό Πέλλας να στράφηκαν κάπου αλλού -ίσως στο κόμμα των συνεχιστών του Αδόλφου Χίτλερ.
Το μέλλον θα δείξει ποιά άποψη είναι ορθή.

Ένα άλλο ενδιαφέρον κόμμα, είναι το "Κόμμα Φιλελευθέρων". Πρόκειται για το κόμμα των συνεχιστών του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Οι συνεχιστές του Βενιζέλου, λοιπόν, δεν είχαν κατέβει στις εκλογές του 2009, επομένως δεν υπάρχου ευθέως συγκρίσιμα αποτελέσματα, ωστόσο προχτές κατάφεραν να λάβουν  3.622 ψήφους, πράγμα που τους καθιστά ισχυρότερους τόσο από την ΟΚΔΕ όσο και από την ΟΑΚΚΕ.
Το Κόμμα Φιλελευθέρων έλαβε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην Β' Αθηνών (678 ψήφοι) και το μικρότερο αριθμό ψήφων στην εξωτική Μαγνησία (1 ψήφος).
Ωστόσο, το ατυχές αποτέλεσμα του κόμματος στο νομό Μαγνησίας, θεωρείται συμπτωματικό:
Έμπειροι πολιτικοί αναλυτές θεωρούν πως αν υπάρξει σύντομα νέα εκλογική αναμέτρηση, το κόμμα Φιλελευθέρων είναι δεδομένο πως -τουλάχιστον- θα διπλασιάσει τις ψήφους του στο νομό Μαγνησίας, αποδεικνύοντας πως αποτελεί ρεύμα ιδεών με σημαντική επιρροή στην τοπική κοινωνία της Μαγνησίας!

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Ο ορισμός της αντίφασης είναι: 

Να προπαγανδίζεις την εκλογική απεργία και

μόλις τελειώσει η εκλογική σου απεργία ν' αρχίζεις ν' ανησυχείς 

για τους ναζί που πήραν 7% στις εκλογές.

----------------

Εδώ ο κόσμος καίγεται, άνθρωποι αυτοκτονούν, άνθρωποι λιμοκτονούν, άνθρωποι ασφυκτιούν...

και βρέθηκαν, λέει, 35.760 πολίτες ψηφοφόροι (ποσοστό 0,55% παρακαλώ), οι οποίοι ψήφισαν λευκό. 

35.760 άνθρωποι που καταφέρνουν το ακατόρθωτο: 

Να μην έχουν άποψη. 

----------------

Το ΕΕΚ-Τροτσκιστές αύξησε σημαντικά την επιρροή του: 

Από 4.537 ψήφους που είχε πάρει το 2009, στις εκλογές της Κυριακής έφτασε να πάρει 6.095 ψήφους. 

Αύξηση της τάξεως του 34%! 

Εάν διατηρήσουν τον ίδιο ρυθμό αύξησης στις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, 

δεν θα χρειαστούν περισσότερα από 50 χρόνια για να δούμε το ΕΕΚ-Τροτσκιστές στη βουλή!!!

----------------

Θριαμβευτικό το ντεμπούτο της ΟΚΔΕ στον εκλογικό στίβο: 

Έλαβε το μυθικό αριθμό των 2.002 ψήφων -αριθμός ψήφων που αποτελεί μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα. 

----------------

Η εκλογική συνεργασία ΚΚΕμ-λΜΛ-ΚΚΕ, παίρνοντας 16.049 ψήφους, ήταν, αναμφίβολα, η μεγάλη έκπληξη των εκλογών! 

Όλα δείχνουν πως και στο χώρο των μαοϊκών ισχύει το αρχαιοελληνικό "η ισχύς εν τη ενώσει". 

Χαρακτηριστική επιβεβαίωση του ρητού, αποτελεί αυτό που συνέβη στη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου το 2009 το ΚΚΕ μ-λ κατεβαίνοντας μόνο του έλαβε μόλις 17 ψήφους, ενώ τώρα που κατέβηκε η συνεργασία ΚΚΕμ-λΜ-ΛΚΚΕ η Ευρυτανία έδωσε στο σχήμα 18 ψήφους, δηλαδή σχεδόν 6% περισσότερο!!! 

---------------

Το θρυλικό και παινεμένο ΟΑΚΚΕ, είδε τις ψήφους του να αυξάνονται κατά 57%!

Συγκεκριμένα, το 2009 είχε πάρει μόλις 1665 ψήφους, ενώ τώρα έλαβε 2.616 ψήφους. 

Έχασε βέβαια στα αστικά κέντρα (ενδεικτικά, στη Β Αθηνών το 2009 είχε πάρει 254 ψήφους ενώ τώρα πήρε μόλις 240), όμως στη Ροδόπη η άνοδός του ήταν εκρηκτική: 

από 30 ψήφους που πήρε το 2009, έφτασε στις 114 ψήφους -και το μέλλον δείχνει λαμπρό!

--------------

Ωστόσο, εμφανής ήταν η τάση μετακίνησης των ψηφοφόρων του κόμματος του κυρίου Δημοσθένη Βεργή: 

Συγκεκριμένα, το κόμμα του Δημοσθένη Βεργή είχε πάρει 19.993 ψήφους το 2009, ενώ τώρα οι ψηφοφόροι του γύρισαν την πλάτη -δυστυχώς, το κόμμα πήρε μόλις 66 ψήφους. 

Δηλαδή, έχασε το 99,67% των ψηφοφόρων του

--------------

Όμως, το ζήτημα είναι: που μετακινήθηκαν οι ψηφοφόροι του Δημοσθένη Βεργή? 

Βάσει όσων είπαμε παραπάνω, ένας αντικειμενικός παρατηρητής μπορεί να διαγνώσει ότι: 

Οι ψηφοφόροι του Δημοσθένη Βεργή μετακινήθηκαν προς τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς -ή, για να το πούμε αλλιώς, τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς κατάφεραν να ενσωματώσουν στις τάξεις τους τους οπαδούς του Δημοσθένη Βεργή! 

--------------

Πράγμα που καθιστά προφανές ότι στη χώρα μας η εξωκοινοβουλευτική αριστερά έχει μέλλον!!!

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

Το μήνυμα της κάλπης ήταν σαφέστατο και ηχηρότατο, ιδίως αν συμπληρωθεί με το μήνυμα της αποχής από την κάλπη. Όποιος βολτάρει στις γειτονιές πέριξ του κέντρου της Αθήνας, ξέρει πως όσοι απείχαν από τις εκλογές ήταν σοβαρά απασχολημένοι, ξέρει και με τι ήταν απασχολημένοι οι απέχοντες:

Κατά τα άλλα, σε προσωπικό επίπεδο, αισθάνομαι μια κάποια ικανοποίηση που επιτέλους για πρώτη φορά στη ζωή μου (τι στον πούτσο, κάποτε θα γινόταν κι αυτό...) ψήφισα κάτι το οποίο αν μη τι άλλο πάλεψε να έρθει πρώτο κόμμα, άσχετα αν τελικά ήρθε δεύτερο... 

Συνήθως ψήφιζα άκυρο ή κάτι που ερχόταν τριακοστό πρώτο. 

Ε, είναι μια πρόοδος, ε? 

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΑ EXIT POLLS

Πλησιάζει η ώρα των exit polls, και στα επιτελεία των μικρών κομμάτων (τα οποία έχουμε αναφέρει σε προηγούμενες δημοσιεύσεις) επικρατεί απόλυτη αγωνία:

*Θα καταφέρει η ΟΚΔΕ να ξεπεράσει το όριο του 0,05% ???
*Θα καταφέρει το ΕΕΚ -για πρώτη φορά στην μακρόχρονη ιστορία του, νομίζω- να ξεπεράσει τις 5.000 ψήφους πανελλαδικά?
*Θα καταφέρει η ΔΕΑ να βγάλει τον/την πρώτο/πρώτη της βουλευτή/βουλευτίνα?
*Θα καταφέρει επιτέλους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (γαμώ το φελέκι μου) να ξεπεράσει το ψυχολογικό όριο του 1%, ώστε να μπει πανηγυρικά εκτός βουλής?
*Θα καταφέρει η Δημιουργία Ξανά να την ψηφίσει κάποιος?
*Θα καταφέρει η Δράση να ξεπεράσει τη Μπακογιάννη -που πενθεί σήμερα ??
*Θα καταφέρουν οι Οικολόγοι να εκλέξουν βουλευτή, και αν ναι ποιόν και γιατί?

Και πέρα από αυτά:
*Οι συνεχιστές του Καποδίστρια, θα πιάσουν το κρίσιμο 0,001% ?
*Οι Δεν Πληρώνω θα κεράσουν επιτέλους τίποτα?
*Πόσοι θα έχουν ασκήσει το χιούμορ τους ψηφίζοντας ΟΑΚΚΕ?
*Τι ανακατατάξεις θα προκληθούν στο επαναστατικό μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα ύστερα από την εκλογική απήχηση της ενιαίας καθόδου ΚΚΕμλΜΛΚΚΕ?
*Ο θρυλικός Λεβέντης, πόσες χιλιάδες ψήφων θα λάβει?

Και πέρα από αυτά:
*Το ΕΠΑΜ και ο Παπαθεμελής θα καταφέρουν να μη γελοιοποιηθούν όσοι έντιμοι άνθρωποι ασχολήθηκαν με το ΕΠΑΜ?
*Η Κοινωνική Συμφωνία? Η Ουγγρική Ραψωδία? Η Σονάτα υπό το Σεληνόφως?

Αχ... Ναι, καλέ μου αναγνώστη: Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο, τόσες άοκνες προσπάθειες να πάνε σχεδόν χαμένες...

Μιλάμε, κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και για να περάσει η ώρα ακούω αυτό:

ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ

Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Πολιτικοποιημένε μου ψηφοφόρε αναγνώστη:

Καλόν θα ήτο πριν να πα να ψηφίσεις, προκειμένου ν' αποφύγεις τις κακοτοπιές, να κάτσεις ν' ακονίσεις τις ελληνικούρες σου σχετικά με τις εκλογές, ώστε να είσαι ετοιμοπόλεμος και κομπλέ.

Σε παραπέμπω λοιπόν, σε τρεις παλιότερες -πλην όμως διαχρονικής αξίας- δημοσιεύσεις μου εδώ μέσα:

Αυτή που θα δεις κάνοντας κλικ εδώ

αλλά και

αυτή που θα δεις κάνοντας κλικ εδώ.

Τέλος, σου υπενθυμίζω το εκλογικό μανιφέστο του Αριστοτέλη από τα Στάγειρα, διότι κάτι πουλάκια γύρω μου κελαηδάνε πως οι εκλογές είναι η γιορτή της δημοκρατίας, λέει.

Υμέτερος,
Συντ

ΕΛΛΗΝΑ ΕΘΝΙΚΕ, ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ?

Σε προηγούμενο δημοσίευμα είδαμε τα διλήμματα που κρύβουν οι εκλογές της Κυριακής για κάποιον που είναι τροτσκιστής ή ρέπει προς τον τροτσκισμό.

Σε αυτό εδώ το δημοσίευμα, λέω να δούμε τα διλήμματα που κρύβουν οι εκλογές της Κυριακής για κάποιον που είναι Έλληνας Εθνικός. 

Ως γνωστόν, εγώ προσωπικά τυγχάνω φιλο-τροτσκιστής αφενός, αλλά και φίλος των Ελλήνων Εθνικών αφετέρου. 

(Δεν είναι τόσο παράξενο όσο ακούγεται). 

Ωστόσο, για τις τροτσκιστικές διασπάσεις γνωρίζω κάποια πρόσωπα και κάποια πράγματα -επομένως μπορώ άνετα να κάνω τη σχετική πλακίτσα- ενώ αντιθέτως ελάχιστα γνωρίζω (και ακόμα πιο ελάχιστα έχω επιθυμήσει να γνωρίσω) για τα εσωτερικά του χώρου των Ελλήνων Εθνικών -επομένως δεν είμαι σε θέση να κάνω τη σχετική πλακίτσα.  

Αρκούμαι λοιπόν να παραθέσω σχετική ανακοίνωση του Υπάτου Συμβουλίου των Ελλήνων Εθνικών, και θα αρκεστώ να κάνω την εξής μοναδική προκαταρκτική παρατήρηση: 

Με χαροποιεί το γεγονός ότι το ΥΣΕΕ δεν μπήκε καν στον κόπο να στείλει ερωτηματολόγιο στη Χρυσή Αυγή (και δε νομίζω πως υπήρχε περίπτωση, βέβαια, να συμβεί κάτι τέτοιο εκ μέρους του ΥΣΕΕ), αλλά από την άλλη διαπιστώνω πως το ΥΣΕΕ δεν μπήκε επίσης στον κόπο να στείλει το ίδιο ερωτηματολόγιο σε κόμματα τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ας πούμε, σε κόμματα της άκρας αριστεράς, δηλαδή. 

Αυτό εκ πρώτης όψεως μοιάζει με μια νηφάλια λογική "δε συνομιλούμε με τα άκρα", ωστόσο θα είχε ενδιαφέρον μια υποθετική προσέγγιση του τι στο καλό θα απαντούσε η Χρυσή Αυγή στα ερωτήματα του ΥΣΕΕ (προφανώς θα έδινε απαντήσεις μη-αρεστές στη μεγάλη μάζα των Ελλήνων Εθνικών) και τι θα απαντούσαν κόμματα της άκρας αριστεράς στα ίδια ερωτήματα (υποθετικά πάντοτε μιλώντας, φρονώ πως οι απαντήσεις της άκρας αριστεράς θα ήταν σαφέστατα πιο κοντά στις εκ μέρους της μεγάλης μάζας των Ελλήνων Εθνικών προσδοκώμενες απαντήσεις). 

Όπως και να 'χει, όλα αυτά είναι απλές εικασίες μου. 

Ας σταθούμε λοιπόν στα γεγονότα και όχι στις εικασίες, και ας αναδημοσιεύσω εδώ την ανακοίνωση του ΥΣΕΕ, έτσι όπως τη βρήκα δημοσιευμένη στο pansyrinx.org. 

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ (ή ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ) ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Σε αυτές τις ιδιόμορφες εκλογές, όπου οι επικεφαλής των περισσότερων κομμάτων είτε σπεύδουν απροκάλυπτα να πάρουν την ευλογία των ρασοφόρων, είτε επικαλούνται ευθέως την Παναγία, είτε φωτογραφίζονται κάτω από τεράστιες φωτογραφίες του Χριστού την ώρα ακριβώς που ένα από τα σοβαρότερα αίτια της οικονομικής και ηθικής χρεοκοπίας της πατρίδας μας είναι η παρασιτική πανίσχυρη θεοκρατία, δικαιολογημένα εμείς οι Εθνικοί, όπως προφανώς και όλοι οι άλλοι μη χριστιανοί συμπολίτες μας, αναρωτιόμασταν σε ποιο κόμμα αξίζει να δώσουμε την ψήφο μας.

Μετά από σειρά ερωτημάτων που υποβλήθηκαν στο Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών για το ποια κόμματα είναι διατεθειμένα να εξυπηρετήσουν και τα δικά μας δικαιώματα ώστε να τα τιμήσουμε με την ψήφο μας, απευθύναμε τα παρακάτω ερωτήματα στα υποψήφια κόμματα Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, Νέα Δημοκρατία, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, Δημοκρατική Συμμαχία, Κοινωνική Συμφωνία, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι Πράσινοι, Δράση – Φιλελεύθερη Συμμαχία, Δημιουργία Ξανά, ΟΧΙ, Δεν Πληρώνω.

Τα ερωτήματα:

1. Πρέπει να σταματήσει η φορολογική ασυδοσία των χιλιάδων Ν.Π.Δ.Δ. της ορθόδοξης Εκκλησίας;

2. Πρέπει να υπάρξει στην ελληνική νομολογία νομικό πρόσωπο κατάλληλο για θρησκείες για όλες τις πλην Ορθοδόξων – Μουφτείας – Ισραηλιτών θρησκείες;

3. Πρέπει πάραυτα να σταματήσει η παράλογη νεοφανής φορολόγηση με… «φόρο επιτηδεύματος» των θρησκειών που, εξαιτίας της προαναφερθείσας ανυπαρξίας νομικού προσώπου κατάλληλου για θρησκείες, λειτουργούν αναγκαστικά ως Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες;

4. Πρέπει να υπάρξει θεσμική αναγνώριση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας στον τόπο αυτοχθονίας της και να της απονέμεται τιμή από την Ελληνική Πολιτεία;

5. Πρέπει να αποδεσμευθεί η Εκπαίδευση από την οποιαδήποτε προπαγάνδα υπέρ της Ορθόδοξης Εκκλησίας;

Από τα πιο πάνω κόμματα ανταποκρίθηκαν μόνον τα Οικολόγοι Πράσινοι, Δράση – Φιλελεύθερη Συμμαχία, Δημιουργία Ξανά, με τις απαντήσεις που δημοσιεύονται παρακάτω.

ΤΟ ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ (ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ) ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ 3 ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΝΟΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ.

ΤΙΜΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΑΣ ΣΕΒΟΝΤΑΙ. ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΝΟΝ ΣΕ ΟΠΟΙΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ. 

Οι απαντήσεις:

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

1. Για το θέμα των φορολογικών και δημοσιονομικών προνομίων της ορθόδοξης Εκκλησίας, έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=3168:2012-04-02-07-42-41&catid=20:councildec&Itemid=37

2. Δεν έχουμε διατυπώσει επίσημη συγκεκριμένη θέση, θεωρούμε όμως το αίτημα λογικό.

3. Θεωρούμε ότι πρέπει σύντομα να βρεθεί λύση και στο θέμα αυτό, πιθανότατα στα πλαίσια του νέου φορολογικού που θα έρθει για συζήτηση αμέσως μετά τις εκλογές. Θεωρούμε σημαντικό να μην υπάρχουν ευνοϊκές ή δυσμενείς διακρίσεις μεταξύ διαφορετικών θρησκειών.

4. Οι Οικολόγοι Πράσινοι υποστηρίζουμε τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, ώστε να ανήκει εξίσου σε όλους τους πολίτες του, ανεξάρτητα από θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αυτό σημαίνει θεσμική αναγνώριση για όλες τις θρησκείες (με ενδεχόμενες εξαιρέσεις μόνο για ακραίες παραβιάσεις αξιών που συνδέονται με ανθρώπινα δικαιώματα), όχι όμως και ιδιαίτερη κρατική τιμή σε κάποιες από αυτές.

5. Για το θέμα αυτό έχουμε ήδη τοποθετηθεί θετικά και δημόσια http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=2566:2011-09-26-12-41-27&catid=11:rights&Itemid=27.

ΔΡΑΣΗ – ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

1. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει πως όλοι οι θρησκευτικοί οργανισμοί συμπεριλαμβανομένης και της Ορθόδοξης Χριστιανικής εκκλησίας θα πρέπει να μετατραπούν σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου και να φορολογούνται όπως όλοι οι άλλοι οργανισμοί και επιχειρήσεις.

2. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι η θρησκευτική πίστη και έκφραση είναι προσωπικά θέματα και ότι δε θα πρέπει να υπάρχει νομολογία σχετικά με τις θρησκείες πέρα από τη προστασία των βασικών ατομικών δικαιωμάτων που είναι πάνω από κάθε θρησκευτική έκφραση και έθιμο.

3. Όπως αναφέρθηκε όλοι οι θρησκευτικοί οργανισμοί θα πρέπει να φορολογούνται όπως κάθε άλλος οργανισμός και ΝΠΙΔ.

4. Με το πλήρη διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας και τη κατάργηση της σαρίας στη Θράκη δε θα υφίσταται καμία θεσμική αναγνώριση σε καμία θρησκεία.

5. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία υποστηρίζει την απελευθέρωση του εκπαιδευτικού συστήματος που θα δώσει τη δυνατότητα σε οργανισμούς συμπεριλαμβανομένης και της Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και του ΥΣΕΕ να ιδρύσουν τα δικά τους σχολεία στα οποία θα μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους οι πολίτες.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ

Οι θέσεις της ΔΞ για τη σχέση Κράτους – Θρησκειών έχουν διατυπωθεί αναλυτικά στοwww.dimiourgiaxana.gr

http://www.dimiourgiaxana.gr/index.php/sxeseis-kratous-ekklision

Πέραν του ότι θεωρούμε πως απαντούν ευθέως στα ερωτήματά σας, είμαστε στην διάθεσή σας για μελλοντική περαιτέρω συζήτηση επί των συγκεκριμένων ή όποιων άλλων ζητημάτων.